بعضی اوقات کبوتران پرش مورد نظر را نمی کنند و مایل به پرش مطلوب نیستند مربی با تو دهنی فشار تمرین را افزایش می دهد تا سطح پرش را بالا ببرد و به پرش مطلوب برساند این عمل برای بعضی از کبوتران کار ساز ولی برای خیلی از کبوتران باعث افت پرش می شود و نتیجه عکس دارد و هرز می کنند یا شرطی می شوند تا فشار و سیاهی هست می پرنرند ولی روز گرو روز امتحان و و مچ گیری باعث افت پرش می شود چون افزایش خستگی و کوفتگی دائمی عضلات و فشار روحی روانی در کبوتر نشاط و طراوت را می گیرد و پرش زدگی در کبوتر ایجاد می کند
✅در موقع کبوتر هوا کردن سه اصل باید در نظر گرفته شود
🔹استراحت کافی
🔹مناسب بودن حجم شدت تمرینات
🔹اگاهی افزایش تمرین در موقع لزوم
اگر مربی کار بلد باشد با درک موقعیت کبوتر می تو اند تا انداز زیادی
نشاط و سلامت کبوتر را تظمین کند و به افت پرش نخورد
♦️درست ربکاوری نکردن مربی بعد از پرش کبوتر امر خستگی پرش قبل را به پرش بعدی منتقل می کند باعث افت پرش می شود
♦️مربی باید بعد از هر پرش فرصت استراخت کافی به کبوتر تحت فشار بدهد تا به تواند خود را برای پرش بعدی اماده کند این استراحت به چند عوامل بستگی دارد
🔹یکی تغذیه خوب
🔹خواب و استراحت کافی
🔹بر طرف کردن اضطراب و فشار روحی روانی پرش قبلی بر طرف کردن درد مفاصل و عضلات که در اثر پرش عارض شده است با دان های مورد نیاز در کبوتر تولید نشاط و اشتها کند در تغذیه باید در یافت کربوئیدرات و پروتیین وچربی و ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز تامین شود
🔹این تغذیه باید انرژی زا باشد
🔹بهترین راه باید حجم پرش در کبوتر به تدریج بالا رود
✅یکی از عواملی که باعث افت پرش می شود
🔺کم شدن اب بدن کبوتر به علت بالا رفتن سطح متابولیسم و عمل تعریق کم شدن نمک در بدن کبوتر
🔺 افزایش حرارت بدن و کم بودن سدیم و پتاسیم کم بود ن اکسیژن
🔺کم مصرف کردن املاح قندی وکاهش ان در اثر فعالیت و ندادن استراحت
خواب های حساب شده
🔹اگر در موفع پرش های بالا و طولانی از املاح قندی مصرف کند مقاومتش در مقابل ه با خستگی بیشتر است تا که از تغذیه مواد چربی دار و پروتیین دار استفاده کند
