در نکته اول به یک بیماری گوارشی در کبوتر می پردازیم و در نکته دوم یک پیشنهاد کلی در استفاده از دارو برای کبوتران ارائه می شود.

1)      کبوتر داران چه چیزی در باره ترش کردن چینه دان باید بدانند؟( Sour Crop) ترش کردن چینه دان، اغلب کاندیدا و یا به اختصار، ترش نامیده می شود و از شایع ترین  بیماری ها می باشد که با سرایت و رشد قارچ ها بدلیل مصرف بی رویه آنتی بیوتیکها  در شیارهای سیستم گوارشی بوجود می آید. از نشانه های آن می توان به بی توجهی به محیط، از دست دادن وزن، بی اشتهایی، آبکی شدن چینه دان و استفراغ های متوالی اشاره کرد. این استفراغ ها در اکثر موارد بسیار متعفن و بدبو می باشند. در بعضی از مواقع ترش کردن خود را به شکل دانه های سفید ریز در گلو نشان می دهد که با وره(canker)

اشتباه گرفته می شود. از دیگر نشانه ها در کبوتران مسن می توان به خمیدگی پرها اشاره کرد.برای جلوگیری از این بیماری از زیاد شدن بی رویه جمعیت لانه ها جلوگیری کنید و آنرا کاملا بهداشتی نگهدارید و از مصرف بی رویه دارو ها بخصوص آنتی بیوتیک ها جلوگیری

کنید.(در این سایت چند دارو  که برای تقویت سیستم گوارشی کاربرد دارد معرفی شده و چون من با آتها آشنایی نداشتم و نمی دانستم آیا در سیستم دارویی ایران می باشند یا خیر از نام بردن آنها معذور بودم ولی فکر کنم با توجه به مقاله قبل، سرکه سیب یکی از موارد مفید باشد.

 ترجمه از سایت سایژل:http://www.siegelpigeons.com/asked-sourcrop.html

2)      در چه مواقعی باید از دارو استفاده کرد؟

 نظر من با دیگر کبوترداران در این زمینه متفاوت است و به عقیده من جواب این سئوال با توجه به شرایط هر شخص متفاوت می باشد. بعضی از اشخاص از تعداد کمی کبوتر و صرفا جهت لذت شخصی از آن نگهداری می کنند و تقریبا در سیستم کبوتران خود تغییر زیادی

ایجاد نمی کنند. بعضی برای مسابقه دادن از گله های بزرگ نگهداری می کنند و کبوترانشان در فصل مسابقه در شرایط استرس زا به سر می برند و کبوترانشان با دیگر کبوتران برخوردهای فیزیکی دارند و و سیستم آنها در هر فصل تغییر می کند.  در مورد کبوتردارانی که از کبوتران تزئینی نگهداری می کنند شرایط پیچیده تر است و در بعضی

از اوقات کبوترانشان برای مسافت های طولانی در یک جعبه مخصوص در کنار سایر کبوتران حمل می شوند و لذا به نظر من نحوه استفاده از دارو برای هر کدام متفاوت است. به نظر من استفاده از دارو باید با برنامه و فقط جهت موارد مشخص باشد.قرنطینه کردن کبوتران جدید و یا ناشناس برای 3 یا 4 هفته قبل از وارد کردن آنها به

محل کبوتران خود. در اکثر تماس هایی که کبوترداران با من می گیرند مشکل بوجود آمده ناشی از عدم قرنطینه کردن کبوتران جدید بوده است. کبوتری را خریداری کنید که از نظرظاهری سلامت باشد. اگر از کبوترداری کبوتری خریدید و او هر هفته از یک دارو برای

مداوا در آب کبوتران استفاده می کرده است شما هم ناچار به ادامه آن هستید.لانه کبوتران باید در معرض کمترین استرس باشد. یک لانه خوب باید در برابر گرما و سرما و عوامل بیماری زا به صورت عایق عمل کند. سیستم آبخوری و غذا خوری کبوتران را کاملا بهداشتی طراحی کنید و برای حفظ سلامتی کبوترانتان از ازدیاد جمعیت کبوتران در یک لانه خودداری کنید.در مصرف دارو یک برنامه مشخص داشته باشید و از مصرف بی مورد آنها اجتناب کنید. یادتان باشد مصرف بی رویه دارو خود از عوامل اصلی بروز بیماری ها می باشد. چنانچه کبوتران شما با کبوتران دیگر کبوترداران برخورد نزدیک دارند هر ماه آنها را از نظر سلامتی مورد بازرسی قرار دهید.

ترجمه از سایت سایژل:http://www.siegelpigeons.com/asked-meds.html

3)       مالاریای کبوتری

بیماری مالاریا در کبوتر با حمله پروتازون(موجودات تک یاخته ای) به گلوبول های قرمز خون بوجود می آید و توسط کبوتر ناقل منشر می شود. طبق نمونه گیری های انجام شده، ثابت شده است که یک سوم از آشیانه ها به این بیماری آلوده هستند. نشانه های مالاریا بسیار مبهم هستند، از بین رفتن درخشندگی پرها و افت کارآیی آنها در هنگام مسابقه که به سختی قابل تشخیص می باشد.برای پیشگری از مالاریا باید پرندگانی که پرواز می کنند را کنترل کرد، چون آنها می توانند اولین ناقل این بیماری به آشیانه شما باشند.غبار گیری کبوتران قبل از ورود به لانه و جلوگیری از برخورد کبوترانتان با کبوتر های وحشی از مراحل مهم جلوگیری می باشد و لازم به ذکر است که دوران گذراندن این بیماری بسیار سخت می باشد.

http://www.siegelpigeons.com/asked-malaria.html

 

4)       الکترولیت

الکترولیت یا نمکهای معدنی مانند سدیم، کلسیم،منیزیم، پتاسیم و ... بسیار در کنترل میزان آب مورد نیاز عضلات، کاربرد دارند. دادن الکترولیت بعد از زمان مسابقه و یا جداسازی از والدین، فشار وارده، ناشی از وارد شدن استرس به کبوتر را کوتاهتر می کند.

http://www.siegelpigeons.com/asked-electrolytes.html

 

5)       مواد معدنی

این نکته کاملا به اثبات رسیده است که لااقل 15 ماده معدنی برای بدن کبوتر و حفظ سلامت آن مورد نیاز است. مس، کلسیم، کلر، فلور، آهن، ید، منیزیم، منگنز،مولیبدینیم، فسفر، پتاسیم، سلنیوم، سدیم، گوگرد و روی این مواد می باشند. خاک و سنگریزه ای که در اختیار کبوتر قرار می دهید، نمی تواند تمام این موارد را تامین کند، پس دادن مکملهای معدنی به کبوتران بسیار واجب می باشد. برخی از پرورش دهندگان در اروپا  این مواد را هر هفته یک بار به کبوتران خود می دهند.

http://www.siegelpigeons.com/asked-minerals.html

 

6)      علت تخم نکردن:خوب این ممکنه به کمبود سلنیوم یا عوارض پاراتیفوئید برگرده.خوب در مطلب مربوط به سلنیوم  راجع به فقر خاک و در نتیجه رویش گیاهان فاقد این عنصر در برخی از کشورها صحبت کردیم، و شما با مطالعه آن می توانید این مشکل را از بین ببرید. ولی توجه داشته باشید که مصرف زیاد آن باعث اوردز این عنصر می شود. و در پایان متذکر می شوم که این بدان معنی نیست که حتما با اینکار کبوتر شما تخم بگذارد.بعد از این، سعی در معالجه پاراتیفوئید احتمالی بکنید. برای اینکار می توانید از آموکسی سیلین برای دوبار در روز و برای دو هفته استفاده بکنید.چنانچه بعد از انجام مداوای پاراتیفوئید به نتیجه ای نرسیدید، مطمئن باشید که آن کبوتر دچار از بین رفتن هورمون شده و شما کار دیگری برای آن نمی توانید بکنید.

7)      شخص دیگر سئوال می کند: من هر هفته دوبار به کبوترانم پروبیوتیک می دهم، ولی دامپزشک نزدیک خانه من  توصیه می کند هر روز این کار را انجام دهم. نظر شما چیست؟ جواب: بدون شک  پروبیوتیک می تواند زیاد استفاده شود ولی، مشکلاتی با مصرف روزانه آن بوجود می آید که در زیر به آن می پردازیماول: استفاده از پروبیوتیک (و ویتامین) می تواند اثر منفی داشته باشد. این، بدان معنی است که وقتی مقدار مصرف را زیاد می کنیم، اثر آن کمتر و کمتر می شود. پس مقدار مصرف آن را  برای بعضی از روز ها تنظیم کنید و حتما هر از چند گاهی پروبیوتیک خود را عوض کنید و فقط ازیک نوع استفاده نکنید.دوم: استفاده روزانه پروبیوتیک باعث تنبلی بیش از حد سیستم ایمنی بدن می شود واین یعنی به مخاطره انداختن سیستم ایمنی روده و در این حالت زنجیره های باکتری کوکسیدان به راحتی بر سیستم دفاعی غلبه می کنند.بعد از استفاده آنتی بیوتیک و یا در حالت استرس، می توانید روزانه به مدت یک هفته از پروبیوتیک استفاده کنید، ولی نظر من استفاده از آن فقط به مدت یک یا دو روز در هفته است.

 

-------------------------------------------------------------------------

نکاتی در مورد سیر

عموما اطلاعات دانشمندان از تاثیر سیر بر کبوتران به شکل کلی زیاد نیست. شما سیر را به انواع اشکال (بوته سیر،پودر، قرص و روغن و..) را می توانید در عطاری ها و یا تولیدات کارخانجات پیدا کنید. حال می توان پرسید که چه فایده و یا فوایدی در سیر می باشد که کبوترداران باید از ان استفاده کنند؟نخست(یا شاید مهمترین دلیل)، که بر اساس مطالعات منطقی می باشد، استفاده از سیر تازه  توصیه می شود.  محصولات کارخانه ای در تولید پودر و یا قرص و روغن سیر می تواند تغییراتی در خواص آن بوجود آورند و این می تواند تاثیر زیادی بر خواص ترکیبی و مهم سیر بگذارد. مناسب ترین طریقه مصرف له کردن و قرار دادن سیر در آب آشامیدنی کبوتران می باشد که البته با کمی جوشاندن آن محصول بهتری خواهید داشت و توجه کنید که در دمای بالای 60 درجه سانتیگراد خاصیت دارویی و بوی سیر از بین می رود.  دوم سیر شامل آنتی بیوتیک های موثر بر باکتریها و قارچ ها و ترش کننده های موجود در روده می باشد و اینکار با از بین بردن باکتری ها و تاثیر گذاری در زمان وجود سیر در آب آشامیدنی کبوتران بوجود می آید.سوم مواد معدنی که بدن به میزان کم به آنها نیاز دارد مانند سلنیوم و ژرمانیوم موجود در سیر می تواند سیستم ایمنی بدن کبوتر را بالا ببرد و قابلیت مبارزه با مشکلات  و بیماریهای روده را افزایش می دهد. در زندگی حیوانات اهلی سلنیوم نقش بسیار مهمی در ایمنی رشد در زمان جنینی دارد. کمبود سلنیوم و ویتامین E  عامل اصلی بوجود آمدن بسیار از بیمار ها  می باشد.چهارم، اگرچه رفع لخته شدن خون( عامل اصلی حمله قلبی و ..) و یا جلوگیری از جریان در رگ ها در طب انسانی بسیار مهم است، اما در کبوتر مسابقه(کبوتر مسافتی) بدن در مقابل این عارضه بسیار مقاوم می باشد. در بدن انسان امکان رسوب چربی در رگها بخصوصدر جایی که رگها باریک می شوند وجود دارد و نتیجه آن حمله قلبی می باشد. با این حساب سیر برای کبوتران گوشتی می تواند مفید باشد ولی در مورد کبوتران مسابقه ایی شاید این تاثیر بدلیل مقاومت بدنی آنها در برابر لخته شدن خون، زیاد نباشد. پنجم، سیر می تواند به عنوان یک  ماده ضد سرطان و خالص کننده خون و نسوج از ترکیبات مضر موجود در بدن، عمل کند. استفاده از سیر بعد از مسابقه در جهت دفع این مواد و بازیابی بدن حیوان برای مسابقه مجدد میتواند مفید باشد. به نظر من، تولید اسید لاکتیک مشکل قابل ذکر در بازسازی بدن بعد از مسابقه می باشد. چون هیدروکربنها سوخت اصلی مسابقات می باشند، و چون سوزاندن این هیدروکربنها یک فرایند هوازی(نیازمند اکسیژن) در بدن می باشد، اسید لاکتیک، که نتیجه سوزاندن گلیکوژن ها در یک فرایند بی هوازی  می باشد تولید نخواهد شد. کبوتران مسابقه تا 20 دقیقه بعد از مسابقه بدلیل سخت شدن عضلات تنفسی و تولید اسید لاکتیک توانایی پرواز از نقاط بلندتر به نقاط  پایین تر  ویا حتی به جعبه(منظور آشیانه ) روبرو را هم ندارند. لذا وجود سیر له شده در آب کبوتران بعد از مسابقه طولانی امکان  دفع اسید لاکتیک و سایر ترکیبات، توسط  کبد و سایر اعضا مرتبط را بوجود می آورد. من توسط دیگر کبوترداران پی بردم که سیر برای بیماری های تنفسی مفید می باشد. و این نشان می دهد سینوس و نای و ریه می تواند عمل و عکس العمل مفید با سیر داشته باشد ولی اینکه مرجع علمی در این خصوص خوانده باشم را تا کنون ندیده ام. رسیدن به مقدار سیر مورد نیاز با توجه به متفاوت بودن مقدار آلیسین در مناطق مختلف، در بوته سیر کار مشکلی می باشد. استفاده از سیر برای کبوتران مسابقه واقعا به صورت یک مطلب مبهم باقی می ماند و کبوترداران، بدون هیچ درکی از سیر استفاده می کنند و دامپزشکان تنها نکات مثبتی از سیر را عنوان می کنند. دانشجویان آزمایشگاه انسانی و حیوانی در مقاله ای به بررسی اثرات مطلوب سیر پرداخته اند هرچند که این اثرات در مورد کبوتران مسابقه تایید نشده است.  جدا از تمام نظرات استفاده از سیر تازه له شده  در آب آشامیدنی کبوتران در طول سال و بخصوص در زمان مسابقات و زادآوری مفید به نظر می رسد. اما خاطر نشان می کنم که خاصیت سیر به صورت پودر، قرص و یا روغن به مراتب کمتر است.

-------------------------------------------------------------

انسداد روده و درمان آن

من به این مطلب پی برده ام که جلوگیری از خوردن دانه های قی شده(استفراغ شده) در طول شب، توسط کبوتران بسیار مفید است(از قبیل غذاهایی که به وسیله میکروارگانیسمها در قی کردن ،آلوده شده اند). این کار به وسیله تاریک کردن کامل لانه در شب به طوری که کبوتران نتوانند هیچ گونه غذای قی شده ایی را پیدا کنند میسر است. سپس پرندگان را در اولین ساعات روز قبل از روشن شدن کامل هوا به بیرون هدایت کنید و چنانچه دانه های قی شده را پیدا کردید دور بریزید. خوب احتمالا با دانه های قی شده مواجه خواهید شد و این نشان از یک کبوتر بیمار می باشد. کبوتر پف کرده و بدون توجه به محیط اطراف و بدون میل به غذا، همان کبوتر مورد نظر جهت تجویز دارو می باشد. غذای کبوتر سالم 30 گرم از مواد غذایی معمول می باشد که معمولا مقداری در صبح و مقداری بعد از تمرین و قبل ازتاریکی لانه به آنها داده می شود و در این بین کبوترانی که هیچگونه ولعی به غذا ندارند در آستانه بیماری قرار دارند. تجویز آنتی بیوتیک در این موارد می تواند کمک کند ولی در صورت تورم ماهیچه ها در روده و عدم جذب و یا به طول کشیدن آن پرنده ضعیف تر و دارو بی اثر خواهد بود. هنگام تورم عضلات داخلی روده امکان جذب و یا عبور دانه و مایعات وجود نخواهد داشت. بدین صورت مکان حرکت زردآب در جهت عکس و ریختن آن در چینه دان وجود دارد و با توجه به اینکه چینه دان پر از آب است ولی پرنده در اثر کم آبی محکوم به مرگ است. خوب حال چگونه این گیر بوجود آمده را درمان کنیم:

1)    چینه دان را از هرگونه مایعات خالی کنیم.

2)  30 سی سی محلول غلیظ جوشانده رازیانه را با تیوب سرنگ به پرنده بخورانیم.

-  شاید عده ای از قرص های آنتی بیوتیک برای کنترل میکرو ارگانیسم ها استفاده کنند، ولی در کل نیازی به استفاده از این قرص ها نمی باشد و جواب خاصی هم گرفته نمی شود.

-  جوشانده رازیانه کمک به شل شدن عضلات روده می کند.

-  از جوشانده رازیانه به مقدار 4 قاشق چایخوری در 4 لیتر آب به عنوان آب مصرفی برای سایر کبوتران در هفته استفاده کنید واین کار را در مواقع دیگر، به عنوان جلوگیری  نیز انجام دهید.

 

http://www.albertaclassic.net ترجمه از سایت کبوتر آلبرتا: /

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

محاسبه ارزش غذایی کبوتران(grain calculator)

ابتدا به لینک زیر بروید

http://www.albertaclassic.net/

و در پایین صفحه روی عبارت Run کلیک کنید.بعد پنجره ای باز می شود که شما باید قسمت را کلیک کنید و بدین شکل برنامه روی کامپیوتر شما در عرض چند ثانیه اجرا می شود. خوب حالا برنامه را باز کنید. جدولی در مقابل شما باز می شود که در سمت چپ نوع دانه ای که مصرف می کنید نوشته شده و شما باید مقدار نسبت مصرفی را در آن وارد کنید. برای مثال سبد غذایی کبوتران شما شامل ۲۰۰ گرم گندم و ۳۰۰ گرم ارزن و ۱۰۰ گرم کافیشه می باشد و نسبت داده شما می شود ۲-۳-۱ و حال می خواهید مقدار ارزش غذایی آن را تجزیه و تحلیل کنید و یا نه می خواهید در این فصل هم به کبوترانتان انرژی خوب بدهید و هم از چاقی آنها جلوگیری کنید خوب شروع می کنید به دادن نسبت های مختلف از دانه ها و نرم افزار برای شما درصد موارد اصلی را برای شما حساب می کند. بعد از دادن نسبت ها عبارت  Calculate را فشار دهید و نتایج را در سمت چپ پنجره مشاهده کنید.

-------------------------------------------------------------------

 

تاثیر رنگ پر در ساعت پرواز

با توجه به تجربه من عمر پرهای مشکی بیشتر است و این در حالی است که پرهای فاقد رنگدانه( سفید و رنگ روشن) زودتر از پرهای تیره، ترد و شکننده می شوند. به ویژه در آب و هوایی که اشعه خورشید قویتر است. اینجا در لویزیانای جنوبی(واقع در جنوب آمریکا) که من کبوتر پرانی می کنم، پرهای سفید و قهوه ایی روشن، از اولین رنگهایی هستند که نشانه های فرسودگی در اثر فشار زیاد، در آنها بروز می کند. دکتر اد از سایژل

-----------------------------------------------------------------

چگونه از داروی دیگر پرندگان برای کبوتر استفاده کنیم؟

این متن در جواب یکی از بازدیدکنندگان سایت کتاب کبوتر به شکل زیر مطرح شده است:

اینجا در چاینایی از هند، داروهای مخصوص کبوتر مانند ویتامین، واکسن و.. وجود ندارد و ما از داروهای ماکیان دیگر استفاده می کنیم. آیا شما می توانید ما را راهنمایی کنید که کدام یک از حیوانات خانگی با کبوتر داروهایی یکسان یا مشابه دارند؟(ما در اینجا 7 الی 8  کلوپ کبوتر داریم و مسابقاتی با مسافت های 200 تا 1200 کیلومتر برگزار می کنیم)

  پاسخ:

تا آنجا که امکان دارد از دارو های مختص کبوتر استفاده کنید ولی در صورت کمبود و نبود آن می توان از داروهای سایر حیوانات استفاده کرد. برای مثال آنهایی که برای مرغ طراحی و ساخته شده اند. طبیعتا دز موجود بر روی بسته برای مرغ بوده و با دز مورد نیاز کبوتر متفاوت است و باید یکسری محسبات برای استفاده از آن انجام گیرد.بیشتر دزهای دارویی مورد نیاز و استفاده با توجه به محاسبه مساحت سطح بدن و نه وزن حیوان، محاسبه می شود و دلیل آن دقت بیشتر می باشد.سطح بدن یک کبوتر با آنچه که ظاهرا تعریف می شود متفاوت می باشد و آن قسمتی را می گویند که امکان رخنه و یا خروج مواد از آنجا امکان پذیر باشد. به اختصار، نقطه برخورد بدن با محیط اطراف به شکل مداوم. اندازه گیری رابطه مقدار دز مورد نیاز با مساحت سطح بدن تقریبا غیر ممکن می باشد، ولی می توان آنرا به سختی و با یکسری تقریب محاسبه کرد. به همین خاطر ما در محاسبه از وزن کبوتر استفاده می کنیم که این می تواند به خطاهایی منتهی شود.بگذارید مثالی بزنیم: دو مکعب با اظلاع 2 و 1 سانتیمتر در نظر بگیرید. با یک محاسبه راحت و سریع می بینید که جرم مکعب بزرگتر 8 برابر جرم مکعب کوچکتر است و این در حالی است که سطح آن 4 برابر بزرگتر است. مقدار مساحت سطح بدن کمتر از وزن می باشد و عکس این مطلب هم صحیح می باشد که با کاهش وزن مقدار مساحت سطح چند درجه کاهش می یابد پس می توان نتیجه گیری کرد که  بدن کوچکتر،مساحت سطح بزرگتری نسبت به وزنش دارد. برای همین است که کبوتر جوان(جوجه) حرارت  بیشتری نسبت به کبوتران مسن دارند چون بدن کوچکتر درست است است که گرمای کمتری تولید می کند ولی نسبت به وزنش در تماس بیشتر با محیط اطراف می باشد. بعنوان مثال ما می توانیم از این محاسبات بفهمیم که جوجه ها باید انرژی بیشتری برای تولید پرها مصرف کنند و این دلیل خوبی برای حمله پارازیت ها به بدن آنها می باشد.اگر وزن بدن یک کبوتر نصف وزن بدن یک مرغ باشد ، مساحت سطح بدن آن نصف مرغ نیست، بلکه دو- سوم آن می باشد. اگر وزن بدن کبوتر یک چهارم کیلو باشد مقدار تابش گرما از واحد سطح آن بیشتر می شود. برای مثال مساحت سطح کلی بدن یک کیلو کبوتر تقریبا دوبرابر یک کیلو مرغ می باشد.نتیجه منطقی سخنان بالا این می شود که در صورت استفاده از داروی سایر ماکیان مانند مرغ برای کبوتر باید دز مصرف را دو برابر کرد ولی باید توجه نمود در دادن سایر مواد و عناصر طبیعی نباید این افزایش صورت گیرد. بهترین کار بحث و مشورت با دامپزشک می باشد. در کل آنچه که برای مرغ با یک دز مشخص مصرف می شود برای کبوتر تا آخرین حد مجاز مصرف بکار می رود. برای مثال اگر برای یک بیماری بازه مصرف یک دارو برای مرغ 10 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن بر روی جلد آن دارو تجویز شده است، برای کبوتر 20 میلی گرم را مصرف می کنیم.

 

ترجمه از سایت کتاب کبوتر نوشته شده توسط دکتر تالابر: http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=87&l=en

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

نگهداری و آماده سازی جوجه های کبوتر در اردیبهشت

خوب ماه آوریل(چهارمین ماه میلادی و مصادف با اواخر فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه شمسی) یکی از مهمترین زمان های مقوله پرورش برای کبوترداران حرفه ای می باشد. پرورش دهندگان حرفه ای حداقل یک یا دو سری از جوجه های خود را  بزرگ کرده اند و در حال آماده سازی آنها برای پرواز هستند. خوب ما در اینجا یکسری نکات مشترک و مهم برای بالا بردن سلامت و شرایط بدنی جوجه ها ارائه خواهیم کرد که حتما برای همه در سرتاسر دنیا مفید و مشترک خواهد بود.به اتفاق آرا، مهمترین نکته در این مقوله انجام یکسری اقدامات پیشگیری کننده در جهت ارتقا سلامت جوجه ها خواهد بود. با توجه به بحث ها و گفتگوها ی انجام شده توسط من با بسیاری از دامپزشکان و پرورش دهندگان بزرگ از سراسر دنیا، بسیار مصرانه و جدی از شما خواهش می کنم که تمام مراحل زیر را قدم به قدم انجام دهید:

 حتما جوجه ها را دو هفته بعد از جداسازی بدلیل امکان وجود بیماری خوره (canker)، که می توان گفت شایع ترین بیماری برای جوجه های تازه جدا شده می باشد،چک کنید. ریدوزول موثرترین دارو برای خوره می باشد و البته داروهای دیگری همچون تربوسول ساخت کمپانی کبوتر استرالیایی(در ایران وجود دارد ولی کمیاب است) و رانیدوزول با دز مخصوص بسیار تاثیر گذار خواهند بود. هنگامی که خوره در پرنده عارض شود، می توان ماده پنیری سفید رنگی را در گلو بخصوص در قسمت کناری آن مشاهده نمود. زخم آبله در اکثر موارد با خوره اشتباه گرفته می شود و من در اینجا اختلاف آنها را بیان خواهم نمود. آبله سفت و سخت می باشد و در صورت جداسازی آن از پوست خونریزی اتفاق خواهد افتاد. ولی در صورت لمس ماده پنیری شکل ناشی از خوره با یک پارچه کتان تمییز، سبب کنده شدن آن به شکل خرد شدگی و فرو ریختگی می شوید.همچنین خوره می تواند به شکل داخلی از طریق جفت در زمان جنینی بروز کند.البته در اکثر مواقع این بیماری در حالت خارجی و قابل رویت اتفاق می افتد. هیچکدام از داروها برای کنترل خوره در گله بر دیگری ارجحیت خاصی ندارند و بهترین راه کنترل آن جلوگیری از بوجود آمدن آن، با دادن یک عدد قرص به تمام جوجه ها می باشد.دادن قرص ضد خوره دو هفته بعد از جدا سازی یعنی زمان وارد شدن بزرگترین استرس به جوجه ها می باشد. تا عادت کردن جوجه ها به آشیانه جدید (تا12 ساعت بعد از جداسازی) استفاده از مکمل بسیار مناسب است. ودترین زمان جداسازی 24 تا 26 روزگی می باشد و بعد از تجویز دارو یا پروبیوتیک و هر نوع تجویز، استفاده از ویتامین و آمینو اسید به مدت دو روز بسیار ضروری به نظر می رسد.استفاده از پروبیوتیک برای ثابت نگه داشتن فرایند دفع فضولات در تمام مدت شب بسیار خوب خواهد بود.(در اینجا به پروویتال به عنوان یک محصول خوب به عنوان یک پروبیوتیک اشاره شده است.). بسیار طبیعی است که پرورش دهنده، زمان اولین پرواز جوجه بسیار عصبی شود. وجود پرندگان شکاری و موانع دیگر استرس زیادی برای جوجه بهمراه خواهد داشت برای کم  کردن و به حداقل رساندن آن استفاده از ویتامین و آمینو اسید و داشتن یک برنامه غذایی ثابت بسیار موثر می باشد.

 برگرفته از سایت: http://www.siegelpigeons.com/

 

دستورالعمل و مراقبت های لانه کبوتر در خرداد ماه

خوب در اوایل ژوئن(اواسط خرداد) که جوجه ها را از والدینشان کاملا جدا کرده ایم بهترین زمان برای واکسناسیون آنها می باشد. در این زمان بدن پرندگان جوان، استعدادفوق العاده ای در گسترش سیستم ایمنی بدن خود دارند. با توجه به اینکه در این دوران پرندگان جوان در اطراف آشیانه خود شروع به پرواز می کنند و با فضاهای دیگر درگیر می شوند من واکسناسیون خود را با واکسن آبله شروع می کنم. استفاده از واکسن  PMV-1 کشته با دز یک-دوم نیز اگر در همین زمان استفاده شود نیز بهتر است و در زمان مسابقات آتی ضرر کمتری را متوجه پرنده خواهد کرد. استفاده از ماکسیدکتین برای کرمها و رانیدازول برای خوره واجب می باشد.بعد از انجام چند بار پرواز سبک توسط کبوتران جوان در روز واکسیناسیون، پرهای نهم و دهم را قیچی می کنیم.سیزده روز بعد از قیچی کردن، ما نهمین و دهمین پررا می کشیم. حال چرا سیزده روز؟ راستش من هرگاه پر جوجه ها را در 12 و یا 14 روز بعد از قیچی کردن،  می کشیدم حداقل دو تا از آنها به خانه بر نمی گشت تا اینکه یکی از دوستان به من توصیه کرد که بعد از سیزده روز این کار را انجام دهم.  او معتقد است که این عدد جادویی است و هیچ گونه دلیل علمی ندارد و باید بگویم بعد از انجام پیشنهاد آن تا کنون فقط یکی از جوجه ها بر نگشت که البته در زمان پرریزی قرار داشت(تو لک).قبل از کشیدن پرهای نهم و دهم، ما کبوتر های جوان را در محلول 57 درصد مالاثیون (یک- چهارم فنجان در چهار لیتر آب) کاملا فرو می بریم به طوریکه کاملا خیس خیس شوند. البته نباید سر آنها وارد محلول شود و در ضمن قرص های ضد کرم را نیز در این زمان می دهیم. به دو دلیل این کار باید قبل از پر کشی انجام شود: اول اینکه نمی خواهیم مالاثیون به دلیل کشیدن پرها وارد خون کبوتر شود و دوم اینکه کشیدن پر بعد از اینکار بسیار بهتر انجام می شود. شاید اینکار زمان گیر باشد ولی من هیچ راهی مطابق با این روش برای از بین بردن کامل شپش ها و مگس سراغ ندارم. بعلاوه ما ترجیح می دهیم که این کار تا چهار روز انجام شود که نتیجه آن پرهایی کاملا تمییز، سالم، درخشنده و انعطاف پذیر خواهد بود. بعد از خیس کردن کبوتران در محلول مالاثیون آنها را بین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار می دهیم تا خوب خشک شوند و البته باید خاطر نشان کرد که نور آفتاب برای بافت پرها بسیار مفید است. خیال من بعد از انجام اینکار کاملا آسوده می شود چون می دانم که این کار مهمترین کار در گذر دوران جوجه گی به دوران جوانی می باشد.مرحله بعد که من به انجام آن مبادرت خواهم کرد نیمه تاریک کردن لانه(گنجه) می باشد. در این زمان پرندگان را (نر و ماده مخلوط) تنها می گذارم و آب و دانه در اختیارشان قرار می دهم و تا سه هفته آتی آنها را خارج نمی کنم(زمان پرریزی و یا تو لک رفتن). سبد غذایی کبوتران در این دوران یک-سوم گندم و یک-سوم جو و یک-سوم ترکیبی از دانه های سبز و زرد دیگر(مانند قره ماش و گاودانه و ارزن و...) می باشد. این سبد غذایی آنچنان مناسب است که نه تنها برای بدن مغذی بلکه وزن بدن را قابل کنترل می کند و در ضمن می تواند آغاز خوبی برای پرریزی(تو لک رفتن) باشد. در ۱۷ روز اول زمان پر ریزی هیچگونه دارویی(به استثنای مواد مکمل) به کبوتران داده نمی شود، چون باعث کندی دوران پرریزی می شود. در اواسط هفته سوم  برای سه روز داروی ضد خوره(رانیدازول) به کبوتران داده شود. خوب بعد از سه هفته جوجه های شما کاملا آماده هستند، آنها دوران پرریزی خوبی در درون لانه نیمه تاریک خود و بدون استرس پشت سر گذاشته اند و در ضمن هیچگونه انگل داخلی و یا خارجی ندارند و سه-چهارم پرهای نهم و دهم آنها رشد کرده است و زمان  آغاز تمرین های جدید فرا می رسد. در این زمان تنها تجویز داکسی-وت و یا داکسی-تی برای مشکلات تنفسی بسیار ضروری می باشد. تمام مراقبت های ذکر شده در این دوران بسیار مهم، و برای گذراندن شش ماه بحرانی پاییز و زمستان مهم خواهد بود و بسیاری از پرورش دهندگان به دلیل رعایت نکردن مراقبت های ویژه این دوران(ژوئن) در  شش ماهه پاییز و زمستان، کبوتران بسیاری را از دست می دهند.

مسابقات خوبی همراه با خوش شانسی داشته باشید.

اد

http://www.siegelpigeons.com/

--------------------------------------------------------------------

مراقبت از کبوتر در ماه جولای(اواخر تیر و اوایل مرداد)

خوب در  نقاطی از کشور پرورش دهندگان کبوتر، کبوتران مولد را در فصل استراحت چاق می کنند. خوب یکی از اساسی ترین مشکلاتی که  کبوترداران در فصل  زادآوری با آن مواجه می شوند اضافه وزن کبوتر می باشد. تحقیقات اخیر در مورد عدم باروری نشان داده اند که نگهداری کبوتران در شرایط کم دانی برای یک دوره معلوم می تواند در افزایش طول عمر، پر تکاپو بودن(انرژیک) و تولید مثل طبیعی بیشتر اثر مثبت داشته باشد.در اروپا تعدادی از کبوتردارن برای چند هفته کبوتران را از بابت عادت غذایی در مضیغه می گذارند و تنها آب بصورت مداوم در اختیار کبوتران است. شاید عده ای فکر کنند که این روش اثرات زیانباری بر روی کبوتران دارد ولی جالب اینجاست که آنها در فصل جوجه کشی با هیچ مشکلی روبرو نمی شوند. ما بعد از جدا کردن کبوتران سبد غذایی آنها را یک-چهارم از جو و یک-چهارم از گندم و یک-چهارم از ذرت و یک-چهارم از مواد مکمل استفاده می کنیم و تا 6 هفته در اختیار آنها قرار می دهیم و در پایان هیچ یک از کبوتران دچار اضافه وزن نمی شوند.عده ایی از کبوترداران اروپایی این سبد غذایی که مربوط به دوران پرریزی(تو لک رفتن) می باشد را  با چای می جوشانند و مقداری از این جوشانده را به آب کبوتران اضافه می کنند. اعتقاد آنها از انجام اینکار آن است که با جوشاندن دانه های گیاهی در چای و با اضافه کردن آن به آب آشامیدنی آنها، می توان غدد کنترل کننده پرریزی(غددی که ترشحات آنها عامل ریختن پرهای فرسوده می شوند) را تحریک کرد. ما نیز این کار را در کمپانی خود انجام می دهیم.

برگرفته از سایت سایژل

http://www.siegelpigeons.com

 

نگهداری از کبوتران در پاییز

در این موقع از سال، ما تمام توجه خود رابه سلامتی و تحرک کبوترانی که برای مسابقه در نظر گرفته شده اند معطوف می کنیم.مهم ترین کار جهت حفظ سلامتی، پیشگیری در مورد بیماری های کوکسیدیوز و خوره می باشد که کبوتران در اثر خوردن آب آلوده(که البته برای کبوتران مسافتی در طول مسیر  حمل به مسابقه و یا در طول مسیر مسابقه اتفاق می افتد و کبوتران بلند پرواز در درون لانه) در معرض ابتلا به آن می باشند. یک کبوتردار دوراندیش قبل از اینکه کبوترانش با این مشکلات روبرو شوند، به پیشگیری مبادرت می نماید. دادن داروی ضد خوره به کبوتران 3 تا 4 ساعت بعد از مسابقه  و فردای روز مسابقه بسیار مفید خواهد بود. نیاز یک کبوتر مسابقه به ویتامین B و آمینو اسید و کارنیتین (که تاثیر مستقیم بر روی ماهیچه ها دارد)در طول مسابقه محرز می باشد که در ضمن یکی از بهترین راه های جلوگیری از استرس ناشی از مسابقه، به کبوتر نیز می باشد. بهتر است ترکیبات حاوی این مواد به مدت 5 تا 7 روز، قبل از مسابقه در اختیار کبوتر قرار گیرد.برای پیشگیری از خوره استفاده از توربسول را بخصوص برای کبوتران مسن تر پیشنهاد می کنم.(با توجه به پیگیری شخصی حقیر این دارو و همچنین کانیدازول که برای پیشگیری مناسب است در ایران موجود نیست ولی استفاده از سرکه سیب(البته نه کارخانه ای) به میزان 10 تا 20 سی سی در یک لیتر آب، که بنده هفته ای یک تا دو بار، در طول سال استفاده می کنم با تایید دیگر دوستان بسیار مناسب است و جایگزینی مناسب می باشد).  من برای تشخیص سرماخوردگی(و به تبع آن مشکلات تنفسی) از یک ذره بین استفاده می کنم. به چه شکل؟ حلقه دور چشم کبوترانی که چشمان آنها بیش از حد نمناک به نظر می رسند را با دقت به وسیله ذره بین نگاه می کنم و در این تجسس به دنبال حباب های کوچک هوا می گردم. چنانچه در آب دور چشمان نمناک، حباب های هوا را پیدا کنم، برای هفت روز به تجویز بهترین دارو خواهم پرداخت. بهترین داروها داکسی وت و داکسی سایکلین و لینکو اسپکتین و اریترو مایسین می باشند و بهتر آن است ترکیب همزمان دو نوع از آنها  مورد استفاده قرار گیرد. حتما توجه و دقت داشته باشید در دوران استفاده از آنتی بیوتیک های تنفسی به هیچ عنوان از سنگ ریزه و خاک برای کبوتران استفاده نکنید. بسیار خوشحال خواهم شد که یکی از بهترین و زیباترین تجربیات خود را در دوران جوجه کشی، در اختیار شما قرار دهم: محلول کلسیم- ویتامینD3 ساخت شرکت کبوتر استرالیای(البته دوستان عزیز قرص انسانی کلسیم-ویتامینD در ایران موجود است و می توانید از دارو خانه انسانی تهیه نمایید). این دارو هم برای والدین و هم برای جوجه ها بسیار مفید می باشد. من این ترکیب را با آب در اختیار کبوتران قرار می دهم و باید بگویم این بهترین چیز برای کبوتران شما است.

مراجع:

سایت سایژل: ttp://www.siegelpigeons.com//

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

مراقبت از کبوتران در ماه ژانویه(اوایل دی ماه تا اوایل بهمن)

در این ماه من یک برنامه غذایی و دارویی جهت تقویت کبوتران و آماده سازی آنها برای فصل تولید مثل ارائه می دهم. در ماه ژانویه کبوترداران، یا کبوتران خود را جفت نموده اند و اولین دوره تخم گذاری را انجام داده اند؛ و یا برای جفت کردن در هفته های بعدی آماده می شوند. اگر شما هم از آندسته از کبوتردارانی هستید که کبوتران خود را جفت نموده اید جهت پرورش جوجه های خود باید در رژیم غذایی آنها توجه خاص به مواد معدنی مورد نیاز همچنین شن ریزه و خاک داشته باشید. استفاده از ترکیبات معدنی، شرایط بسیار ایده آلی برای دوران تولید مثل ایجاد خواهد کرد. به عنوان مثال استفاده از کلسیم همراه با ویتامین  3 برای تقویت استخوان ها و

یا برای کبوترانی که در خوابیدن روی تخم مشکل دارند مناسب می باشد. همچنین مواد معدنی برای از بین بردن فلجی پا ناشی از کمبود کلسیم موثر هستند. در هر لانه، از سنگ ریزه در ظروفی که کبوتران امکان ایستادن بر روی آن را نداشته باشند و یا از آجرهای شامل مواد معدنی( که در داروخانه های دامپزشکی ایران وجود دارد) استفاده کنید. توجه داشته باشید که کبوتران شما در این دوره در لانه محصور هستند و امکان برطرف کردن کمبود های معدنی مورد نیاز را از محیط اطراف ندارند، لذا استفاده از مواد معدنی در طول این دوره و بخصوص در طول فصل سرد زمستان نه تنها عقلانی بلکه لازم می باشد.در مناطقی که در معرض یخ زدگی هستند باید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام داد. آب آشامیدنی پرندگان باید همیشه تازه بوده و در معرض یخ زدگی نباشد. در این مناطق باید به میزان بیشتری از ویتامین ها و مواد معدنی استفاده کرد و دلیل آن اینست که پرندگان در این محیط های سرد نسبت به پرندگانی که در مناطق معتدل تر زندگی می کنند،بیشتر در معرض عوامل استرس زا و عوارض ناشی از آن می باشند. اگر لانه های پرندگان شما از سطح بهداشت خوبی برخوردار نیست، پرندگان شما  با بیماری های زیادی روبرو خواهند شد. ما ظروف دانه و آبخوری را در تمام لانه ها به صورت مداوم ضد عفونی می کنیم( در وبلاگ های دوستان به مواد ضدعفونی کننده زیادی اشاره شده است).در این زمان برای احتیاط، پرندگان با سن بالاتر را تحت یک رژیم دارویی قرار می دهیم. داروهای مورد نیاز برای سالمونلا، کوکسیدیوز و ای-کولای را برای یک دوره 7 تا 10 روزه استفاده می کنیم(در این سایت ازسولفا تریمتوپریوم نام برده شده است). بعد از چند روز، برای یک دوره 14 روزه به تجویز دارو برای بیماری های تنفسی می پردازیم(داروهایی مانند داکسی وت یا داکسی تی، سانوویل، تایلوزین به همراه آئرومایسن). آخرین تجویز، استفاده از داروهای ضد خوره(  canker) برای یک دوره 3 روزه

قبل از مسابقه می باشد. یادآوری می شود باید بعد از هر یک از دوره های فوق به مدت 2 روز از پروبیوتیک استفاده کنید. این برنامه غذایی و دارویی، برای مواجهه با فصول پیش رو بسیار مفید خواهد بود و ما بعد از چندین سال، هنوز جایگزین مناسبی برای آن پیدا نکرده ایم. پس بهترین روش برای جلوگیری از مشکلات بزرگ، اختصاص دقایقی از وقتتان برای بررسی و مشاهده لانه ها، و تشخیص وآشنا شدن با نشانه های بیماری خواهد بود.

 http://www.siegelpigeons.com/

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آیا کبوترانتان می توانند شما را بیمار کنند؟

خوب باور این مطلب شاید خیلی سخت باشد، ولی پرندگان شما می توانند شما را بیمار کنند. تعدادی از بیماری ها هستند که پرندگان می توانند به انسان منتقل کنند. برای سلامتی خودتان بهتر است یاد بگیرید که چگونه می توان از انتقال این بیماری ها جلوگیری کرد.رعایت ساده بهداشت اولین گام در جلوگیری از انتقال بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان است. خوب اگر شما به درستی بعد از تمییزی لانه و یا لمس پرنده و یا فضولاتشان دست های خود را کاملا بشورید امکان بیماری شما خیلی کم خواهد شد و البته باید گفت که هر پرنده ای هم ناقل بیماری نیست. چه کسانی بیشتر در معرض خطراند؟اشخاصی که دارای یک بیماری مزمن و قدیمی می باشند بیشتر در معرض خطر هستند. کودکان، سالخورگان، اشخاص مبتلا به ایدز، اشخاصی که عضو پیوندی دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند و بهتر است این افراد با پزشک خود و دامپزشک مشورت نمایند. در زیر لیستی از بیماری ها بیان شده است که البته یک لیست کامل نیست. کلامیدیوسیس این بیماری علائمی مانند آنفلوآنزا همراه با تب و سر درد دارد و چنانچه فرد مبتلا به درمان نپردازد امکان آسیب  رسیدن به کبد و کلیه و بروز مننژیت وجود دارد. این بیماری از طریق ذرات بلند شده از روی فضولات پرندگان می تواند به انسان منتقل شود. درمان این بیماری معمولا با آنتی بیوتیک مانند داکسی سایکلین انجام می شود.

 آویان تابر کلاسیس (سل مرغی)

این بیماری که از طریق پرندگان به انسان منتقل می شود همراه با مشکلات تنفسی و آبریزش بینی  و تورم غدد زیر گلو همراه با ضعف عمومی سیستم ایمنی بدن می شود. این بیماری از طریق هوا و انتشار ذرات مدفوع حیوان در هوا به انسان منتقل می شود. معمولا حیوانات ناقل این بیماری وزن بدن خود را از دست می دهند ولی دارای اشتهای خوبی هستند رنگ پرها تیره تر می شود و گاها دچار اسهال می شوند.

 هیستوپلاسموسیس

 این بیماری معمولا برای اشخاصی که دانه های هاگ(ناشی از قارچ ها) را تنفس کرده اند رخ می دهد. این قارچ ها معمولا در فضولات حیوانات رشد می کنند و باید از تل انبار کردن مدفوع در محیط خانه خوداری کرد.این بیماری همراه با تب و کم خونی می باشد.

 کریپتوکوکاس

این بیماری هم از بیماری های قارچی می باشد که با اسهال و رخوت و در مراحل حاد با فلجی مقطعی همراه است. اشخاص با تنفس ذرات متصاعد شده از روی فضولات خشک می توانند به این عارضه دچار شوند و این بیماری می تواند به مننژیت و تنگی نفس منتهی شود.

بر گرفته شده از سایت   petplace :

 http://www.petplace.com/birds/can-your-bird-make-you-sick/page1.aspx

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

چرا و چگونه از قرنطینه استفاده می کنیم؟

اولین نکته در بکار بردن قرنطینه اجازه ندادن ورود کبوتر ناقل بیماری و عفونت در گنجه سایر کبوتران می باشد. بطور جدی و خاص جهت جلوگیری و عدم انتشار بیماری در بین کبوترانتان نباید کبوتر جدید را بدون نگهداری در قرنطینه وارد آنها بکنید. شاید بتوان گفت بزرگترین آسیب و تلفات از طریق ورود کبوتر های جدید خریداری شده، که حامل امراض مخفی و غیر قابل تشخیص می باشند به گله، توسط کبوتر داران بی تجربه ناشی می شود. برای اولین بار انسان در قرون وسطی قرنطینه را اختراع کرد. با راه انداختن بخش قرنطینه در گوشه حیاط می توان به راحتی به احیا پرندگان بیمار و جلوگیری از بروز یک فاجعه در بین کبوتران اقدام نمود.هر بیماری واگیردار و عفونی می تواند یک زمان عقب افتادگی در نشان دادن بیماری داشته باشد(یعنی بعد از مدتی که به صورت مخفی در بدن بود می تواند بروز کند) و بعد از چند روز یا هفته خود را نشان دهد. بطور مشخص یک حیوان که بعد از یک بیماری زنده مانده است، می تواند بیماری را در محیط مانند انتشار ذرات بسیار ریز در محیط منتشر کند. بعنوان مثال می توان به سامونلا که عامل بیماری پاراتیفوئید می باشد اشاره کرد.

طراحی و مدیریت قرنطینه

یکی از ارزش های بالای قرنطینه، نگهداری از کبوتران جدید به منظور جلوگیری از برخورد با سایر کبوتران می باشد. پس چنین بر آید که نیاید هیچ تبادل هوایی بین محل قرنطینه و محل نگهدار کبوتران وجود داشته باشد. پس باید محل قرنطینه در یک ساختمان یا در حالت خیلی بد در گوشه ای دور در حیاط باشد. درزمان انتخاب محل قرنطینه، باید حتما جهت باد را در نظر گرفت، جهت وزش باد باید به سوی قرنطینه باشد نه از سوی قرنطینه به طرف آشیانه دیگر کبوتران.

 اندازه قرنطینه: ظرفیت قرنطینه باید مناسب اندازه گنجه مورد استفاده باشد و باید میزان خرید و یا تغییرات تعداد کبوتران در سال را مد نظر داشته باشید. البته ما باید مطلع باشیم که قرنطینه می تواند در یک ساختمان مجزا باشد، ولی یک قفس مناسب در یک اتاق سر پوشیده در کناری ترین قسمت حیاط که نور آفتاب به آن بتابد، نیز می تواند محل قرنطینه باشد. قرنطینه باید با جا دانی و آبخوری تجهیز شود. اینها اصلی ترین و ابتدای ترین وسایل موجود در یک قرنطینه خواهد بود و به هیچ عنوان از این محل خارج نمی شوند مگر تحت شرایط خاص و بعد از استرلیزاسیون.یکی از طرق انتقال میکروب توسط شخص( از طریق کفش لباس و پوست آلوده) می باشد. اصولا باید کفش لباس  و محافظ پوست مانند ماسک و.. بصورت جداگانه برای این قسمت استفاده شود. ایجاد یک قسمت که یک تکه اسفنج مرطوب شده به مخلوط آب و مواد ضد عفونی کننده برای ضد عفونی کفش ها در هنگام ورود و خروج  ضروری به نظر می رسد. شستشوی دستها و نظارت بر کارهای قرنطینه در پایان سر کشی و عدم مراجعه سریع  به گنجه کبوتران دیگر بعد از قرنطینه، از دیگر کارهای روزانه می باشد.بطور خاص نمی توان زمان مشخصی برای طول مدت قرنطینه مشخص کرد. ولی با توجه به بررسی های انجام شده، بهترین طول دوره قرنطینه، برای جلوگیری حتمی از بروز بیمارهای احتمالی پنهان در بدن کبوتر جدید، بین سه الی چهار هفته می باشد. کارهای عمومی قابل انجام در قرنطینه در طول دوره قرنطینه احتمال برخورد با بیماری های جدید وجود دارد. در ضمن تجویز دارو های انگل های داخی و خارجی و بررسی وجود کنکر و کوکسیدیوز باید صورت گیرد. چنانچه جیره غذایی کبوتر تازه وارد با جیره غذایی کبوتران ما متفاوت بوده است بتدریج آن را با رژیم غذایی کبوتران خود عادت می دهیم. امکان استفاده از آنتی بیوتیک  در قرنطینه وجود دارد ولی نباید با بی توجهی انجام شود. لذا انجام تست و بررسی توسط دامپزشک در این خصوص کمک می کند. برداشتن نمونه توسط سرنگ تمییز از مدفوع حیوان و انجام آزمایش بر روی آن، بسیار در شناخت میکروب آلوده کننده و راه درمان و تجویز صحیح موثر خواهد بود.در طول دوره قرنطینه باید سیستم ایمنی بدن کبوتر را با واکسیناسیون طبق نظر دامپزشک و بر مبنای آزمایشات انجام شده تحریک کنیم. انجام این واکسیناسیون امکان طولانی تر کردن دوران قرنطینه را خواهد داشت.

بر گرفته شده از سایت کتاب کبوتر نوشته شده توسط دکتر تالابر

http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=76&l=en

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بیماری ها و علائم کلینیکی آنها

کلامیدوفیلوسیس

اکثر گنجها به این بیماری آلوده می باشند. در یک تحقیق که در سال 1983 در انگلستان ولز انجام شد، ثابت شد که 83% از آشیانه در معرض این بیماری قرار دارند. خوشبختانه ظاهر شدن این بیماری در کبوتر ضعیف تر از بقیه پرندگان می باشد و میزان تلفات بسیار کمتر است. انتقال آن از طریق استنشاق یا خوردن مدفوع آلوده می باشد. علائم آن تورم چشم، اختلال دید، التهاب می باشد. برای درمان آن استفاده از داکسی سیلین همراه با تهویه کل آشیانه می باشد. سرما خوردگی یک چشم این بیماری در حقیقت مربوط به سرماخوردگی یک چشم بعلت عفونت سینوس های زیر کاسه چشم به وجود می آید. بیشتر توجه ها در درمان این بیماری و سایر بیماری ها به داکسی سیلین معطوف می شود ولی ما تجویز پماد چشمی کلرتتراسیکلین را به همراه آن تجویز می کنیم. برخی از دامپزشکان استفاده از انروفلوکساسین را نیز تجویز می نمایند. مایکوپلاسموسیس اکثر کبوتر داران با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند و تحقیقات هنوز علت اصلی آن را مشخص نکرده است. برای درمان این بیماری هم، داکسی سیلین یا انروفلوکساسین تجویز می شود.

آسپر ژیلوزیس

این بیماری اغلب در آشیانه های با باد خور کم بوجود می آید. اثر آن اغلب با پایین آمد تحرک و پایین آمدن وزن و تنگی نفس همراه است. برای درمان این بیماری می توان از شربت سانوویل استفاده کرد، ولی مهمترین راه درمان که همان جلوگیری می باشد با بر طرف کردن موانع تهویه هوا و باد خور ساختن آشیانه دست یافتنی می باشد.آبله کبوتراین بیماری به دو شکل خود را نشان می دهد، دانه ای خشک و زخم در قسمت بدون پر بدن مخصوصا در نوک و دور چشم و  نوع مرطوب آن که همراه با گلو درد و ایجاد زخم در گلو می باشد.  در صورت انجام ندادن مدواوی کمکی این دانه ها در مدت 3 الی 4 هفته از بین می روند و زخم های بوجود آمده در گلو حتی تا ماها وجود خواهند داشت. برای درمان استفاده از انتی بیوتیک به عنوان داروی کمکی ممکن می باشد ولی بر طرف کردن  ان به شکل خال برداری و یا هر روش سخت دیگر امکان نقص عضو و یا بد شکل کردن جای آن را دارد.

پارامیکس ویروس 1(ویروس مخاطی)

PMV1 را نباید با نیوکاسل عادی اشتباه گرفت در حالی که بیماری مشترک بین کبوتر و ماکیان می باشد. در کبوتران بین چند روز تا چند هفته می تواند به شکل پنهان عمل کند. در یک لانه این بیماری بعد از 5 الی 8 هفته می تواند بروز کند و دارای نشانه ایی از اختلالات عصبی می باشد. پرندگان   مبتلا دچار عطش غیر معمول همراه با اسهال می شوند. تنها راه جلوگیر،واکسیناسیون کبوتران می باشد. تبخال کبوتر کبوتردر سن 4 تا16 هفتهگی آماده ترین میزبان و ذخیره کننده، برای این بیماری می باشد(کبوتران مسن تر خیلی کمتر و فقط برای 1 تا 2 هفته در گیر هستند). ویروس به همراه درد و ظاهر شدن در گلو بروز می کند و به صورت پنهان تا بروز یک استرس وجود دارد. بیشترین مشخصه تنگی نفس، بی اشتهایی، اسهال، تنش، استفراغ وافتادگی پلک در زمان بروز این بیماری می باشد. واکسن تجاری جهت جلوگیری وجود ندارد و این ویروس در خارج از بدن میزبان از بین می رود.

انگل های دستگاه تنفسی

این انگل ها از طریق هوای آلوده به ذرات و یا انتقال از طریق حشرات ریز آلوده بوجود می آید. دردرمان این بیماری ، استفاده از ضد انگل های موجود توصیه می شود.

مسمومیت آمونیاک

این مسمومیت در گنجه های محصور و پوشیده که هواخور کمی دارند بروز می کند. گاز آمونیاک متصاعد شده از از فضله کبوتر به علت عدم جریان هوا بیش از حد توسط کبوتر استنشاق می شود و موجب بوجود آمدن مسمومیت می شود.

تذکر: همانگونه که مستحضرید در سال گذشته مقاله ای تحت عنوان زئولیت و کاربرد این ماده مفید ترجمه کردم که یکی دیگر از کاربرد های آن را می توان در این قسمت تطبیق داد.

تجویز

معمولا استفاده از آنتی بوتیک در درمان بیماری ها که توسط دامپزشک یا دوست یا آنهایی که در اینترنت وجود دارد، در بین نگهداران کبوتر رواج دارد(که معمولا بدون تشخیص صحیح و با سر در گمی مورد استفاده قرار می گیرد). ولی باید توجه کرد که دردرمان بیماری های تنفسی، تشخیص صحیح بیماری در درمان و جواب دهی تجویز موثر می باشد. پس از تجویز خود سرانه و بی دلیل جلوگیری کنید.

ترجمه مقاله باب دانلی

http://www.filemanage.co.uk/pubs/raptors_ch30.pdf

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

کبوتران و علل بیماری های تنفسی

مقدمه

بیماری تنفسی یک کلمه کلی برای بیان بیماری ها و سندرم های با دلایل کلنیکی شبیه به هم در کبوتر می باشند از قبیل: عطسه، تورم سینوسها، ترشحات چشمی و تنگی نفس و عوارض دیگر که اغلب در تمام کبوتران و آشیانه به عنوان مشکلی جدی وجود دارد. بسیاری از کبوتر داران و حتی دامپزشکان فوران توجه خود را به آنتی بیوتیک ها و درنتیجه پرداخت پول زیاد معطوف می کنند و به جای جلوگیر از بوجود آمدن ای بیماری ها زمان زیادی را با علاقه برای حل این مشکل می گذارند !

عامل بوجود آورنده:

     ظرفیت گنجه،سیستم تهویه، کنترل دما،آبخوری، امکان نظافتطراحی آشیانه امکان انتخاب، امکان جدا سازی کبوتران با سنین مختلف،بهداشت،برنامه دارویی، برنامه واکسیناسیون، کمک از دامپزشکمدیریت عمومی  نوع غذا با توجه به سن، مواد مکمل،ظرف آب و غذا(تعداد،مکان،نوع)جیره غذایی نوسان دما، جفت گیری و تخم گذاری،تربیت جوانان، جدا سازی از والدین استرس های فیزیکی در معرض بیماری قرار گرفتن، استرسمسابقات و نمایش ها      انگل،امراض باکتری یای،امراض ویروسی،امراض قارچیبیماری های هم زمان

نگارش تاریخچه

ثبت سابقه سلامت یک کبوتر اولین کار جهت تشخیص بیماری می باشد. با سرکشی روزانه می توان به میزان تهویه هوا و سایر تغییرات موجود در گنجه پی برد. نمونه ای ازمطالب مهم که می تواند در سابقه یک کبوتر نوشته شود به صورت اجمالی در جدول زیر بیان شده است.

·         کارایی گنجه شما در چه مواردی است

·                      مسابقه

·                      نمایش(پرورش کبوتر تزئینی)

·         سرگرمی

·         امکانات قابل دسترس

·         چهارچوب گنجه

·         ورودی آسان

·         ایجاد مرز با توری

·         لانه

·         مکان ذخیره سازی غذا و آماده سازی آن

·         دسته بندی سنی

·         جوجه ها

·         جوانان

·          مسن ها

·         تقسیم بندی گنجه

·         جهت جوجه کشی

·         جهت نمونه و تست

·         آموزش

·         مسابقه

·         محل عبور

·         برای تردد خودتان

·         کبوتران

·         معماری گنجه(ابعاد و جنس)

·                      طبقه بندی

·                      دیوارها

·                      سقف

·         تهویه هوا

·         مدیریت اجرایی

·                      جیره غذایی

·                      ظرفیت گنجه

·                      قرنطینه

·                      نظافت

·         چند وقت یکبار؟

·         با چی؟

·                      کنترل پارازیت و انگل

·                      دارو

·                      واکسیناسیون

·                      کنترل حشرات

·         موجودی

·                      معیار گزینش برای نگهداری

·                      علت اصلی

·                      مراحل قرنطینه شامل واکسیناسیون و مداوا

·                      پرندگان جدید

·         مشکلات جدی پزشکی

·                      چی؟

·                      چگونه تشخیص داده شد؟

·                      بوسیله کی؟

·                      چه تجویزی؟

 

·         بیماری ها و علائم کلینیکی آنها

·         خوب در این جدول علائم و نوع بیماری های تنفسی مشخص شده است

·         تشخیص بیماریعلائم بیماری

·         بیماری های تنفسی حاد

·         کلامیدوفیلو سیس

·         مایکوپلاسموسیس

·         آبله کبوتر

·         دانه های ویروسی

·         انگل تورم غشا بینی

·         مسمومیت ناشی از استنشاق گاز آمونیاک(متصاعد شده از فضله)

·         تریکوموناسیس

·         عطسه و خمیازه کشیدن

·         ترشحات چشمی

·         تورم دور چشم یا پوش شدن پرهای اطراف چشم

·         خاراندن سر و اطراف چشم با چنگال

·         تنگی نفس  با دم و بازدم سخت

·         ضخیم شدن پلک

·         عفونت بینی

·         تورم سینوس

 

·         آبله کبوتر

·         ترکوموناسیس

·         درد گلو

·         بیماری های تنفسی ضعیف

·         آسپر ژیلوزیس

·         تورم ریه(باکتر.فانگال و ..)

·         بیماری تنفسی زیاد

·         با دهان باز نفس کشیدن

·         از دست دادن شرایط بدنی بدن

·         سرفه

------------------------------------------------------------------------------------------------------

ترجمه مقاله بیماری های تنفسی کبوتران اثر باب دانلی

خوب اکنون به تفصیل به این بیماری ها پرداخته و درمان آنها را می گوییم(تذکر مشورت با دامپزشک فراموش نشود)

کلامیدوفیلو سیس

اکثر گنجها به این بیماری آلوده می باشند. در یک تحقیق که در سال 1983 در انگلستان ولز انجام شد، ثابت شد که 83% از آشیانه در معرض این بیماری قرار دارند. خوشبختانه ظاهر شدن این بیماری در کبوتر ضعیف تر از بقیه پرندگان می باشد و میزان تلفات بسیار کمتر است. انتقال آن از طریق استنشاق یا خوردن مدفوع آلوده می باشد. علائم آن تورم چشم، اختلال دید، التهاب می باشد. برای درمان آن استفاده از داکسی سیلین همراه با تهویه کل آشیانه می باشد.

سرما خوردگی یک چشم

این بیماری در حقیقت مربوط به سرماخوردگی یک چشم بعلت عفونت سینوس های زیر کاسه چشم به وجود می آید. بیشتر توجه ها در درمان این بیماری و سایر بیماری ها به داکسی سیلین معطوف می شود ولی ما تجویز پماد چشمی کلرتتراسیکلین را به همراه آن تجویز می کنیم. برخی از دامپزشکان استفاده از انروفلوکسین را نیز تجویز می نمایند.

مایکوپلاسموسیس

اکثر کبوتر داران با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند و تحقیقات هنوز علت اصلی آن را مشخص نکرده است. برای درمان این بیماری هم، داکسی سیلین یا انروفلوکساسین تجویز می شود.

آسپر ژیلوزیس

این بیماری اغلب در آشیانه های با باد خور کم بوجود می آید. اثر آن اغلب با پایین آمد تحرک و پایین آمدن وزن و تنگی نفس همراه است. برای درمان این بیماری می توان از شربت سانوویل استفاده کرد، ولی مهمترین راه درمان که همان جلوگیری می باشد با بر طرف کردن موانع تهویه هوا و باد خور ساختن آشیانه دست یافتنی می باشد.

آبله کبوتر

این بیماری به دو شکل خود را نشان می دهد، دانه ای خشک و زخم در قسمت بدون پر بدن مخصوصا در نوک و دور چشم و  نوع مرطوب آن که همراه با گلو درد و ایجاد زخم در گلو می باشد.  در صورت انجام ندادن مدواوی کمکی این دانه ها در مدت 3 الی 4 هفته از بین می روند و زخم های بوجود آمده در گلو حتی تا ماها وجود خواهند داشت. برای درمان استفاده از انتی بیوتیک به عنوان داروی کمکی ممکن می باشد ولی بر طرف کردن  ان به شکل خال برداری و یا هر روش سخت دیگر امکان نقص عضو و یا بد شکل کردن جای آن را دارد.

پارامیکس ویروس 1(ویروس مخاطی)

PMV1 را نباید با نیوکاسل عادی اشتباه گرفت در حالی که بیماری مشترک بین کبوتر و ماکیان می باشد. در کبوتران بین چند روز تا چند هفته می تواند به شکل پنهان عمل کند. در یک لانه این بیماری بعد از 5 الی 8 هفته می تواند بروز کند و دارای نشانه ایی از اختلالات عصبی می باشد. پرندگان   مبتلا دچار عطش غیر معمول همراه با اسهال می شوند. تنها راه جلوگیر،واکسیناسیون کبوتران می باشد.

تبخال کبوتر

کبوتردر سن 4 تا16 هفتهگی آماده ترین میزبان و ذخیره کننده، برای این بیماری می باشد(کبوتران مسن تر خیلی کمتر و فقط برای 1 تا 2 هفته در گیر هستند). ویروس به همراه درد و ظاهر شدن در گلو بروز می کند و به صورت پنهان تا بروز یک استرس وجود دارد. بیشترین مشخصه تنگی نفس، بی اشتهایی، اسهال، تنش، استفراغ وافتادگی پلک در زمان بروز این بیماری می باشد. واکسن تجاری جهت جلوگیری وجود ندارد و این ویروس در خارج از بدن میزبان از بین می رود.

انگل های دستگاه تنفسی

این انگل ها از طریق هوای آلوده به ذرات و یا انتقال از طریق حشرات ریز آلوده بوجود می آید. دردرمان این بیماری ، استفاده از ضد انگل های موجود توصیه می شود.

مسمومیت آمونیاک

این مسمومیت در گنجه های محصور و پوشیده که هواخور کمی دارند بروز می کند. گاز آمونیاک متصاعد شده از از فضله کبوتر به علت عدم جریان هوا بیش از حد توسط کبوتر استنشاق می شود و موجب بوجود آمدن مسمومیت می شود.

تذکر: همانگونه که مستحضرید در سال گذشته مقاله ای تحت عنوان زئولیت و کاربرد این ماده مفید ترجمه کردم که یکی دیگر از کاربرد های آن را می توان در این قسمت تطبیق داد.

تجویزمعمولا استفاده از آنتی بوتیک در درمان بیماری ها که توسط دامپزشک یا دوست یا آنهایی که در اینترنت وجود دارد، در بین نگهداران کبوتر رواج دارد(که معمولا بدون تشخیص صحیح و با سر در گمی مورد استفاده قرار می گیرد). ولی باید توجه کرد که دردرمان بیماری های تنفسی، تشخیص صحیح بیماری در درمان و جواب دهی تجویز موثر می باشد. پس از تجویز خود سرانه و بی دلیل جلوگیری کنید.

ترجمه مقاله باب دانلی

http://www.filemanage.co.uk/pubs/raptors_ch30.pdf

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

جوانه گیاه هان به عنوان غذا

جوانه  گیاه بعنوان غذا

در حالت ساده، جوانه زدن مرحله ای است که در آن پروتئین ها،چربی ها و هیدرو کربن ها به شکل ساده تری برای رشد گیاهان شکسته می شوند. در این مرحله مقدار زیادی از ویتامین ها با ترکیب شدن با نشاسته شکسته شده تبدیل به شکر می شوند و به شکل انرژی در اختیار جوانه قرار می گیرند. پروتئین ها به آمینو اسید ها تبدیل می شوند و می توانند توسط گیاه و یا حیواناتی که آن را می خورند جذب شود.خوب حالا هر شخصی می تواند پیش بینی کند که پرندگان و بیشتر پرندگان جوان چرا با ولع این دانه ها را می بلعند.

انتخاب دانه های مناسب

-      -   دانه باید برای حیوان از حیث مزه و بو جذاب باشد.

-      -   سریع جوانه بزند(در 24 ساعت)

-      -   بدون قارچ یا هاگ باشد

-     -    ارزان باشد

برای نمونه شما می توانید از جوانه گندم و جو و ماش و.. استفاده کنید. برای دیدن

مراحل کار می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:

http://www.albertaclassic.net/GerminatingGrains.php

بر گرفته شده از سایت کلوپ آلبرتا

------------------------------------------------------------------------------------------------------------بیماری خوره (Pigeon Canker)

تریکوموناس(خوره کبوتر)، یکی از شایع ترین بیمار های کبوتران است و تقریبا 80 درصد کبوتران با آن دست وپنجه نرم می کنند. ارگانیسم این بیماری مربوط به تک یاخته ای های میکروسکوپیک تاژک دار می باشد. این بیماری بیشتر در هوای گرم و یا در طول دوره گرما اتفاق می افتد. کبوتران بزرگتر حامل این بیماری(تریکوموناد) به صورت متغییر می باشند و شاید هیچگونه علامتی نشان ندهند و در زمان ایجاد استرس ها(شامل بیماری ها، هجمه انگلی و یا باروری)  با تکثیر این تک یاخته ها، بیماری خود را نشان می دهد.کم خوراکی کبوتر و از دست دادن وزن قبل از مرگ از علائم آن است. از دیگر علائم آن آبریزش از بینی و نمناکی بافت دور چشم می باشد. اسهال و بیماری های تنفسی و بسته شدن مجرای تنفسی می تواند موجب مرگ ناگهانی کبوتر شود. کبوتر میل خود را به پرواز از دست می دهد. این بیماری با غذا دادن والدین ناقل به جوجه ها منتقل می شود.  اگر جوجه به مقدار کمی از این بیماری آلوده شود این کمک به تقویت سیستم ایمنی بدنش در مقابل آن خواهد شد ولی اگر مقدار آن زیاد باشد امکان به خطر انداختن جان او می شود.جراحت غده چرکین بیشتر در دهان و حلق و مری تشکیل می شود ولی در پاره ای از مواقع تا چینه دادن سرایت می کند. این مشکل می تواند با ایجاد جراحت توسط خوردن پلیت یا دانه گندم و یا سنگریزه بوجود آید و یک نقطه قرمز کوچک به نظر برسد که به مرور زمان بزرگتر می شود.به محض مبتلا شدن جوجه و دیدن علائم اولیه در صورت امکان آن را از گله جدا کنید. موارد زیر می توان در حفاظت و جلوگیری از این بیماری جلوگیری کند:

-         رعایت کامل بهداشت.

-         در صورت وارد کردن پرنده جدید به گله باید آن پرنده 30 روز در قرنطینه

باشد.

-         عدم استفده از آب مانده و استفاده از آب تازه

دارو های خانواده آنتی پروتوزوال مانند مترینیدازول، دیمتریدازول در درمان می توانند کمک کنند. با کمک تجربه داروهای زیر در اثر بخشی درمان تریکوموناس می توانند تاثیر بسزایی داشته باشند:

-         محلول 1/0 % سولفات مس

-         محلول 5/0% اسید هیدرو کلریک یا 02/0%  کلرید جیوه تصفیه شده

زمان درمان جفت ها باید تا شروع تخم گذاری ادامه داشته باشد .

مقاله دکتر بوشه

(G.D. Butcher) از دانشگاه کالیفرنیا       http://edis.ifas.ufl.edu/pdffiles/VM/VM03200.pdf)

لینک های زیر عکس های در این مورد می باشد:

 1)                                                

http://image32.webshots.com/33/1/12/99/233711299gciLdD_ph.jpg

2) این سایت بسیار با ارزش از آلبرتای کانادا است که واقعا درباره این بیماری

آموزنده است:

http://www.albertaclassic.net/trichomonas/trichomonas.php

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

استفاده سیر با پروبیوتیک!!!

بله حق با شماست، ماده قلیای موجود در سیر، مستقیما بر روی باکتری ها اثر می کند و آنها را یا از بین می برد و یا از تکثیر آنها جلوگیری می کند.ماده قلیای اصلی سیر آلیسین است که یک آنتی باکتری بسیار قوی و وسیع الطیف است. این باکتری ها شامل آنزیم هایی از گوگرد هستند که آلیسن باعث نابودی و در نتیجه کاهش جمعیت آنها در روده می شود.با این وجود سیر کمک به هضم غذا می کند و مانع از پیشروی بیماری های ناشی از عدم هضم غذا می شود. مواد موجود در سیر سیستم ایمنی بدن را بالا برده و باعث تقویت بدن می شود. این یک واقعیت مهم است که سیر یک آنتی بیوتیک قوی طبیعی می باشد که با مصرف آن می توان از استفاده آنتی بیوتیک های صنعتی دوری کرد. ولی یک مسئله مهم ، سیر می تواند اوردزکند. مصرف زیاد آن باعث ایجاد اختلال در روده می شود. پس در مصرف آن دقت کنید. با در نظر گرفتن تمام موارد ذکر شده، من فکر می کنم که باید پروبیوتیک(مثل ماست) را بعد از سیر مصرف کنیم. بعد از قسمت میانی مطلب که دکترتالابر برای اثر سیر بر روی باکتری ها انجام و نمایش داده اند و شما می توانید به آن مراجعه کنید( در لینک زیر ) به نتیجه گیری زیر می رسند  که:

-         که ماده قلیای سیر واقعا باکتری ها را می کشند.

-     اگر از پروبیوتیکی استفاده می کنید که شامل چند باکتری متفاوت می باشد امکان

مقاومت برخی از آنان در مقابل سیر می باشد و احتمال رشد آنها نیز هست.

http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=73&l=en

حال باید چکار کنیم؟

-         اگر آزمایشگاهی برای تشخیص اثر سیر بر روی پروبیوتیک خود نداریم از دادن

آنها با هم پرهیز کنیم.

-     اگر در آزمایشگاه معلوم شد سیر بعضی از باکتری های موجود در پروبیوتیک مارا

از بین می برد می توانیم با هم استفاده کنیم ولی بعد از آن باید باز پروبیوتیک در اختیار کبوتران قرار دهیم.خوب شاید شما بگویید این مطلب جالب است ولی خیلی مهم نیست. در این صورت من برای کبوتران  شما نگران هستم چون :

اگر شما یک هفته به کبوترانتان سیر بدهید کلیه باکتری های داخل روده را از بین می برد. و بعد چه؟ اجازه دهید بجای ترساندن شما با این سئوالات یک محاسبه کوچک برای شما انجام دهم. فرض کنید که سرعت هضم و جذب غذا تنها یک یا دو درصد کاهش یابد جرا؟ چون یک یا دو درصد از باکتری های مفید از بین رفته اند. اگر سرعت هضم و جذب در روده کاهش یابد(آرام شود) مقدار ماندگاری فضولات در بدن افزایش می یابد چیزی حدود یک یا دو درصد، که معادل نیم گرم است و وزن کبوتر مسابقه نیم گرم افزایش می یابد. پس، از دادن سیر در قبل از مسابقات خودداری کنید.

توجه:

اگر چه سیر باکتر های موجود روده را از بین می برد ولی به هر حال یک آنتی بیوتیک طبیعی و مقوی می باشد.آنتی بیوتیک مانند یک شوالیه قهرمان است که اگر درست انتخاب شود بدن را از حملات باکتری های بیماری زا محافظت می کند، ولی در این جایگزینی در برخی موارد باید هزینه ای بپردازیم. انتخاب کور آنتی بیوتیک نه تنها باعث از بین رفتن دشمن نمی شود بلکه ضررهایی برای ما دارند. در فصل مسابقات ما ناچار به استفاده از آنتی بیوتیک ها هستیم ولی در انتخاب آنها دقت کنید و یه میزان درست مصرف کنیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنتی بیوتیک ها می توانید به کتاب زیر مراجعه نمایید.

 Pigeons and their Economical Health Care

 

ترجمه از سایت کتاب کبوتر

توجه:

در این جا من ماست را که برای همه ما شناخته شده ترین پروبیوتیک است را مثال زدم و طبق نظر احمد عزیز این دو با هم شاید مشکل خاصی نداشته باشند.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

مدیریت کبوتر خانه

اگر در ساخت و مدیریت، یک ساختار کلی بود من کتابی برای آن می نوشتم. نه فقط برای شما بلکه برای کبوترانتان. در حقیقت مدیریت یک کبوتر خانه به وضعیت شما و نظر تان راجع به تولید مثل و اینکه در کدام قسمت کشور ساکن هستید، آیا منطقه شما سرد است، گرم است، خشک است، مرطوب است و  یا اینکه این کبوتران را برای مسابقه می خواهید یا برای زینت می خواهید و اینکه نوع غذای کبوترانتان چیست و ساعات رسیدگی شما به آنها چقدر است و...، بستگی دارد. اما چند نکته کلی و اساسی برای همه وجود دارد. من همیشه به مردم، درباره سلامت کبوترانشان مطالبی می گویم. بیشتر مردم واکسیناسیون انجام نمی دهند در حالی که باید اینکار رابکنند. شما نیاز به واکسیناسیون در مورد نیوکاسل ، پاراتیفوئید(این بیماری در سایت کبوتر مشهد کاملا توضیح داده شده است) و آبله دارید. من به هیچ عنوان معتقد به استفاده از آنتی بیوتیک و داروهای دیگر برای جلوگیری از بیماری نیستم. شما تنها زمانی مجاز به استفاده از دارو هستید که بیماری ظاهر بشود. من معتقدم که شما باید قبل از تولید مثل، کبوترو کبوترخانه را از انگل و کرم پاک کنید و برای اینکار راهکارهای مخصوصی داریم وبرای عدم ایجاد مقاومت در کبوترانتان زمان انجام اینکار را چرخشی در نظر بگیرید. برای دفع انگل های خارجی من سالی دو بار کبوترانم را در محلول آب و پرمترین آبتنی می دهم. زمانی که از دارو برای کبوترتان استفاده کردید هرگز از گوشت آن مصرف نکنید چون هیچ کس نمی دونه چه مدت طول می کشه که دارو از سیستم بدن کبوتر کلا پاک میشه. بزرگترین کمک  شما در مورد پرندگان بیمارتان،آنالیز فضله آنها می باشد که علت اصلی آن بیماری را برای شما بیان کند.  در پایان تمام کار هایی که شما باید انجام دهید را در جند بند خلاصه می کنم:

1)      اگر از هر مکملی استفاده می کنید، باید سنگ ریزه و مواد شامل کلسیم در اختیار کبوترانتان بگذارید.

2)   پرنده شما مریض شده و شما ممکن هست متوجه نشوید تا زمانی که دیگر خیلی دیر شده است. پس هر ماه فضله آنها را برای تجزیه به آزمایشگاه دامپزشکی بدهید تا آنها به شما بیماری را بگویند. بااینکار از هدر دادن پول خود جلوگیری می کنید و هم داروی درست تجویز می کنید.

3)   اگر پرندگان شما در مدت 15 الی 20 دقیقه تمام دانه هایشان را نخوردند(در صورت سلامت) شما دانه زیاد در اختیار آنها قرار داده اید. پس مقدار آن را کم کنید تا از اتلاف و آلوده گی دانه جلوگیری کنید.

4)      آب آشامیدنی پرندگان را هر روز تعویض نمایید مخصوصا زمانی که شامل دارو ، ویتامین و یا پروبیوتیک (مثل ماست) هستند.

5)      آشیانه خشک، تهویه هوای مناسب و نور آفتاب به مقداری کافی، بهتر از مصرف دارو جهت پیشگیری می باشد.

جری گین

ترجمه از سایت Foy's pet

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

استفاده از آبمیوه برای سلامتی خود وکبوترانتان!!!

آبمیوه می تواند یکی از مکملهای رژیم غذایی برای کبوترانی(و کلا پرندگان) باشد که در زمان پرریزی دچار آلودگی می باشند و به دلیل اینکه در آشیانه خود محصورهستند، نمی توانند از راه طبیعی این کمبود را رفع کنند. با ورود غذاهای خمیری که نسل جدیدی از غذاهای تقویت شده می باشند، نیازی به مصرف زیاد انرژی برای هضم غذا نیست و ورود غذا به سیستم گردش خون سریع تر اتفاق می افتد، و حتی در سیاهرگ هم جذب می شود و در مدت چند دقیقه جذب سلول می شود.بر خلاف داروها، که یک جسم خارجی در بدن هستند، این مواد غذایی خمیری با بدن همکاری می کنند و باعث تقویت بنیه بدن می شوند.مجله غذا های خمیری بهداشتی آمریکا(The American Journal of Clinical Nutrition) در شماره ماه اکتبر 1985، این مطلب را نوشت که:" آب هویچ فلزات سنگین مضر(مانند جیوه، سرب و..) را از داخل بافتها بیرون کشیده و در خود گرقتار و از سیستم بدن دفع می کند."ما و پرندگان، مثل هم در معرض خطر جذب فلزات سنگینی که از طریق

1)      آبی که می نوشیم.

2)       هوایی که استنشاق می کنیم.

3)      از همه مهمتر  آفت کش هایی که بر روی دانه ها برای از بین بردن حشرات و یا لارب ها اسپری می شود.

جذب بدن می شوند، هستیم و آب هویچ در اینجا به کمک ما می آید. شما با بکاربردن روش ارائه شده در زیر می توانید بدون به زحمت انداختن خود و خانواده خود برای پرندگان این کار را انجام دهید. برای این کار هویچ و کلم، اصل مواد مورد نیاز ما می باشند.

مخلوطی از نصف هویچ و به همان اندازه کلم رنده شده(یا حتی آب گرفته شده) که با 200 میلی لیتر آب (یک لیوان سر خالی)  کاملا قاطی شده اند را در یک جا یخی مشبک می ریزیم و داخل جا یخی می گذاریم تا یخ بزند. حالا هر موقع که نیاز پیدا کردید، یک دانه از قالب های کوچک یخ زده را در یک گالن(که طبق مقیاس آمریکاییها معادل ۴ لیتر است) آب حل کنید و بعد از اینکه آنرا خوب تکان دادید و مخلوط شدند آماده استفاده است و می توانید بعنوان آب آشامیدنی در اختیار کبوتران قرار دهید. در سایت Encyclopedia of Vegetables شما می توانید خواص بیشتر از سبزیجات را پیدا کنید.

بر گرفته شده از سایت کلوپ کبوتر یوتا

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

مراقبت های دوران پر ریزی(تو لک رفتن)

هدف اصلی : داشتن یک دورهء پرریزی خوب، که نتیجه آن تولید پرهای شفاف و رسیدن به یک سیستم خوب ایمن برای آنها می باشد. با نگهداری کبوتران تو لک رفته در یک محیط آرام و بدون استرس، پرهیز جدی از دارو(مگر در مواقع ضروری)، رفع هر گونه انگل در حیوان و محیط قبل از پرریزی و یک جیره غذای مناسب در طول دوران می توان این مهم را که در پرواز کبوتر نقش بسزایی دارد را امکان پذیر کرد. تقریبا 3 هفته بعد از جدا کردن جوجه از والدین دوران پر ریزی شروع می شود. این مرحله در زمان های سرد (دی ماه و بهمن ماه)  صرفنظر از سن کبوتر شتاب بیشتری می گیرد. این پرریزی کلی، یکبار در سال انچام می گیرد و پرهای جدید تا سال بعد خواهند ماند. ریختن پرهای بی کیفیت و جایگزینی آنها بوسیله پرهای با کیفیت بالا نیاز به توجه خاص دارد.پرریزی در محیط عاری از استرس سریعتر انجام می گیرد و کیفیت پرهای جایگزین بسیار خوب خواهد بود و بر عکس پر ریزی کبوتر ی که به هر دلیل بیمار است دیرتر انجام می شود و کیفیت پر های جایگزین خوب نخواهد بود و از شفافیت لازم برخوردار نخواهند بود. پس نگهداری جوجه در زمان جوجه گی و در اختیار قرار دادن دانه و جیره غذایی مناسب برای والدین نقش اساسی در این امر دارد. در طول دوران پرریزی تا حد امکان از دادن دارو اجتناب کنید چون ندادن دارو باعث بوجود آمدن پرهای محکم با ایمنی طبیعی بالا خواهد شد. اما بعد از این  باید انگل ها را از بین برد.

انگل ها

وجود انگل های داخلی بعلت ایجاد عدم امکان جذب غذا توسط بدن کبوتر، و وجود انگل های خارجی، دوران پرریزی را دچار خطر می کند. بنابر این عدم وجود انگل های پر، نواری و.. بسیار حیاتی می باشد. البته وجود مقداری کم ازباکتری های مفید(کوکسیدا-Coccidia ) که باعث تقویت سیستم بدنی کبوتران جوان می شوند لازم می باشد. انگل پرها و کوکسیدانها تنها از طریق تجزیه میکروسکپی قابل رویت می باشند و زمان پرریزی، بهترین زمان برای تشخیص و از بین بردن انگل های موجود و آماده سازی کبوتر برای مسابقه می باشد پس با دادن اولین فضله های دوران پرریزی به آزمایشگاه، می توان انگل های موجود در بدن را شناسایی و با کمک دامپزشک نسبت به ازبین بردن آنها اقدام کرد. کرم های نواری با چشم هم قابل دیدن می باشند و اندازه آنها متغییر می باشند. اندازه کوچک آنها به اندازه یک تخم کتان و سایز بزرگ آنها به اندازه یک دانه برنج و به همان سفیدی می باشند. برخی از انگل ها  مانند پاناکور و سینانتیک بر روی پرها اثر می کنند. برای از بین بردن آنها استفاده از ماکسیدکتین(Moxidectin) 2میلیگرم، به صورت  5 میلیگرم دریک لیتر آب و به مدت 24 ساعت در اختیار کبوتران قرار گیرد. برای کرم های نواری، پارزویت(Prazivet) به صورت 5 میلی گرم در لیتر و به مدت 24 ساعت در اختیار کبوتر قرار گیرد. یادآور می شویم که آشیانه باید بعد از پاکسازی کبوتر از انگل های داخلی کاملا تمییز و ضد عفونی شود. کرمهای نواری از طریق کبوتر به کبوتر انتقال نمی یابند ولی امکان انتقال آنها از طریق حشرات دیگر به کبوتر دیگر وجود دارد. برای ضد عفونی کردن لانه می توان از پرمترین(Permethrin) به صورت اسپری استفاده کرد.قبل از آغاز پرریزی باید کرمهای خارجی و محیطی را از بین برد، که ماکسیدکتین بهترین محلول برای این کار است و تنها بر روی شپش اثر محدودی دارد. برای از بین بردن شپش بهتر است کبوتر ها را در محلول پرمترین آبتنی داد.

تجویز دارو:

تعدادی از داروهایی که برای دوره پرریزی رایج هستند ، همانند داروهای انگلی نام برده شده در بالا برای بالا بردن کیفیت پرها می باشند. اما اگر آنتی بیوتیک هایی مانند داکسی سیلسن و یا داکسی تتراسیکلین در طول این دوره مصرف شوند نه تنها بر روی گسترش سیستم ایمنی بدن اثر مخرب دارند بلکه بر روی کیفیت پرها نیز تاثیر نامطلوب دارند و لذا بهترین کار، دوری از این داروها در دوران پرریزی می باشد. آنتی بیوتیک با از بین بردن تعدادی از باکتریهای مفید روده که در هضم و جذب غذا موثرند، باعث پایین آمدن کیفیت پرها خواهند شد. تربوسل ها و مواد ضد فساد اثری بر روی این باکتری ها ندارند و در این دوران قابل استفاده هستند.

نکته تکمیلی:

هر گونه فقر غذای در طول دوره پرریزی اثر بسیار ناهنجاری برروی کیفیت پر ها دارد. در این دوران پرنده نیاز شدید به ید دارد که در مواد معدنی صورتی و پودرPVM و پودر مولتی وت وجود دارد که برای سرعت دادن به این مرحله کاربرد داد. کامل کردن غذا با دانه های حاوی اسید های چرب اشباع نشده (دانه های روغنی) باعث بوجود آمدن پرهای براق خواهند شد که معمولا استفاده از این دانه های روغنی در دوران پرریزی توصیه می شود. هنگام بروز بیماری در گله تا 4 روز به معالجه کبوتران بیمار بپردازید آن تعداد ازکبوترانی که بعد 4 روز  بهبود نیافته اند را از این سیکل خارج کنید.

ترجمه از سایت شرکت کبوتر استرالیایی، دکتر کالین والکر

http://www.auspigeonco.com.au/

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نگهداری از جوجه کبوتر( 4 تا 8 هفتگی)

هدف اصلی : بالا بردن سیستم ایمنی بدن جوجه با کنترل ارگانیسم های بیماری زا بدون استفاده از دارو  و در محیطی عاری از استرس از 4 تا 8 هفتگی.در سن 4 تا 8 هفتگی جوجه ها،  از دادن دارو تا حد امکان باید اجتناب شود. در طول اولین هفته ها بعد از جدا سازی، کبوتر جوان در معرض تهدید ارگانیسم های مضر قرار خواهد گرفت. هر چند کبوتران جوان در یک محل ایده آل از لحاظ بهداشتی نگهداری می شوند، ولی سیستم ایمنی بدن آنها باید تقویت شود. وجود مقداری رطوبت و یا عوامل بیماری های تنفسی و همچنین کوکسیدیانها، در میزان کم به تقویت سیستم ایمنی بدن به شکل طبیعی کمک می کند. تجویز دارو در این دوران، رشد و تقویت سیستم ایمنی طبیعی بدن را مختل می کند و کیفیت آن را کاهش می دهد. پس به همین دلیل تا زمانی که شرایط حاد و بحرانی پیش نیامده از دادن دارو خود داری نمایید.در صورت  تردید در همه گیر شدن بیماری در گله، از تحت درمان قرار دادن گله تا زمانی که دلیل کافی در دست نباشد اجتناب کنید و مداوا به صورت انفرادی ادامه پیدا کند.تا زمان پایدار شدن وضعیت جسمی، کبوتران جوان را حتما در یک محیط کاملا آرام و دور از استرس نگهداری کنید چون استرس در روند افزایش سیستم ایمنی طبیعی اختلال به وجود می آورد.

نکات تکمیلی:

در طول این 4 هفته مواد معدنی(مخصوصا مواد معدنی صورتی رنگ که حاوی ید هستند) و سنگ ریزه  باید در دسترس کبوتران جوان باشد. مولتی ویتامین های محلول در آب باید به مدت 1 الی 2 روز در هفته در آب آشامیدنی قرار گیرد. دادن روغن گیاهی در افزایش قدرت و بالا بردن میزان کالری در بدن مفید می باشد که این روغن ها می توانند بصور خمیر شده با خود دانه ها در اختیار کبوتران قرار گیرد.استفاده از روغن سیر( که البته در ایران بیشتر عرق سیر و یا خود سیر بصورت له شده استفاده می شود) در طول این دوره برای افزایش آلیسین( آنتی باکتری بسیار قوی طبیعی) و هم بعنوان یک ماده غذایی طبیعی بسیار مفید است. استفاده از ید در رشد و کیفیت پرها  اثر بسیار زیادی دارد. ترجمه از سایت شرکت کبوتر استرالیایی

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برخی ازترکیبات و عناصرمورد نیاز برای مسابقات

در هنگام مسابقات استقامتی( پرواز در ساعت زیاد) ما از داروهای زیادی برای تقویت و یا احیا بدن کبوتر استفاده می کنیم که در زیر به چند مورد و اثر آنها اشاره خواهیم کرد.

L – Carnitine(ال – کارنیتین)

ال- کارنیتین در رسیدن اسید های چرب به قلب و تقویت آن و در نتیجه پشتیبانی اعضایی که قلب انرژی آنها را تامین می کند، نقش مهمی را ایفا می کند. بعد از قرار گرفتن ال- کارنیتین در بافت اندام قلب، استقامت ماهیچه های قلب در فعالیت های سنگین بالا می رود. کارنیتین همچنین نقش مهمی در عملکرد عضلات اسکلتی  (عضلات سینه ) و تقویت آنها دارد و همان طور که عضلات قلب را احیا می کند عضلات اسکلتی را نیز احیا می کند.مقدار تو صیه شده برای استفاده، 1/0 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن کبوتر  است که 1 الی 2 روز  قبل از مسابقه باید مصرف شود.

اخطار:

استفاده بیش از حد این دارو (مثلا بیشتر از مقدار گفته شده یا زیاد کردن تعداد روزها) کاملا اثر منفی و مخرب خواهد داشت و باعث جلوگیری از تولید کارنیتین طبیعی توسط بدن کبوتر و در نتیجه بروز اختلالات می گردد. در برخی مواقع مصرف زیاد باعث از بین رفتن عضلات قلب و سینه می شود و قدرت پرواز را کاهش می دهد و در موارد وخیم تر امکان مرگ سلول های ماهیچه ای قلب نیز می باشد.  تجربه های استفاده از این دارو نشان می دهد که 2 روز استفاده از کارنیتین کافی می باشد.

ید(Iodine)

ید یکی از مهم ترین عناصر کمک کننده به تیروئید که محوری ترین نقش درمتابولیسم (سوخت وساز) بدن را دارد، می باشد. همچنین ید، اصلی ترین نقش را در رشد پر نیز ایفا می کند. پس کمبود ید در بدن باعث کاهش قدرت و ساعت پرواز خواهد شد. پس ید را یک یا دوبار در هفته در آب کبوتران اضافه کنید.اخطار: مصرف بیش از حد ید باعث اوردز این ماده در بدن و ایجاد مسمومیت می نماید.

کربو هیدرات(Carbohydrates)

بدن انرژی لازم برای ماهیچه ها را از طریق کربو هیدرات های تک یا دو قندی ها بدست می آورد. پس با دادن فروکتور ، لاکتوز و نشاسته (موجود در ذرت و گندم) می توان،  انرزی لازم برای پرواز های طولانی را فراهم کرد.

آهن(Iron)

آهن نقش اساسی در باز سازی خون و در نتیجه بالا بردن اکسیژن رسانی، از راه  تولید بیشتر هموگلوبین می شود و مصرف هفتگی آن برای کبوتران مسابقه مفید خواهد بود.دلیل بروز برخی بیماری ها مانند کرم روده، عفونت روده و عدم انعقاد خون( dicumarol)  از کمبود و فقر آهن در بدن ناشی می شود. برای مشخص شدن میزان کمبود آهن می توان تست خون انجام داد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سلنیوم (selenium)و ارزش آن در سبد غذایی کبوتر

ماده سلنیوم در اصلاح نژاد کبوتر نقش مهمی بازی می کند. در برخی از کشورها بعلت فقر سلنیوم در خاک خود، گیاهان با کمترین جذب این عنصر رشد می کنند و از لحاظ کیفی  دارای حداقل مقدار سلنیوم می باشتد و این کمبود به صورت اختلال در اسکلت انسان ها و حیوانات این نواحی مشهود است. کمبود سلنیوم  در سیستم دفاعی بدن ایجاد اختلال می کند و امکان بروز بیماری های کبدی و سوتغذیه می گردد.در کبوتر های مسابقه کمبود سلنیوم نتایج جدی در اسکلت و ماهیچه های قلب بر جای خواهد گذاشت واین بدین معنی می باشد که از یک سو کبوتر ضعیف  می شود وقدرت پرواز آن بسیار کاهش می یابد و از سوی دیگر امکان مرگ کبوتر در حین مسابقه بعلت ضعیف بودن ماهیچه های قلب و درنتیجه عدم رسانایی کامل خون و در نتیجه اکسیژن به اندام ها می باشد.کبوتر در دوران جوانی به سلنیوم زیادی نیاز دارد و کمبود آن باعث بوجود آمدن نقص در رشد و سیستم دفاعی بدن می شود. نقش سلنیوم در تولید مثل؛ مخصوصا در زمستان و بهار بسیار مهم است. وجود سلنیوم در تقویت عضلات، رباط ها، تاندون ها، و مخصوصا در انعطاف پذیری و مقاومت غضروف ها نقش اساسی دارد. سلنیوم براحتی از طریق روده جذب می شود و کاتالیزور(سرعت دهنده) در جذب آن ویتامین E می باشد لذا سلنیوم باید بهمراه ویتامین E داده شود. دادن سلنیوم واجب می باشد ولی این بدین معنی نیست که همیشه و به صورت پایه در جیره غذایی باشد چون سلنیوم براحتی اوردز(overdose) می کند و استفاده بیش از حد آن باعث مسمومیت ، از بین رفتن کبد و حتی مرگ می شود. پس چنانچه کمبود سلنیوم برای شما مسلم شد، برای اجتناب از این مشکلات، سلنیوم را هفته ای یکبار (طبق دستور دامپزشک) بدهید و حد اقل یک یا دو هفته بهیچ عنوان استفاده نکنید. هرچند با یک بار انجام این کار، مشکل کمبود سلنیوم را تا حد زیادی بر طرف می کنید ولی توصیه می شود بطور معمول در سرتاسر سال این کار انجام شود.لازم به یادآوری می باشد که دادن سلنیوم باید با ویتامین E همراه باشد.

ویتامین E :

یک ویتامین محلول در چربی می باشد که به وفور در روغن گیاهان و دانه ها وجود دارد (دانهای کپک زده و ترشیده ویتامین E خود را از دست داده اند). بعضی از دانه ها امکان ازدیاد ویتامین E در بدن را موجب می شوند.کمبود ویتامین E مخصوصا همراه با کمبود سلنیوم باعث استهلاک ماهیچه های قلبی و مرگ خواهد شد. بعلاوه این ویتامین نقش موثری در تولید مثل کبوتر(مخصوصا در باروری کبوتران پیر که از نطفه رفته اند) دارد. همچنین کمبود آن در بوجود آمدن تخم های بی نطفه و یا کاهش میل جنسی در کبوتر، نقش بسزایی دارد.برای رفع کمبود سلنیوم و ویتامینE می توانید از میکسودیل (mixodil) که همزمان شامل سلنیوم و ویتامین E می باشد استفاده کنید.

با سپاس

ترجمه شده از سایت کتاب کبوتر دکتر تالابر

http://www.pigeonbooks.com

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نکات مهم در نگهداری تخم کبوتر در زمستان

با تابش اولین آفتاب ضعیف و احساس  سرد شدن هوا باید در فکر واکسیناسیون کبوتران بود.  دلیل واکسیناسیون قبل از جفت کرد این است که بدن کبوتران در هنگام تولید مثل ببیشترین آنتی بادی را دارار خواهد بود و در زمان تولید مثل قسمتی از سیستم دفاعی بدن والدین از طریق گلوبین و مقداری توسط غذای هضم شده و قسمتی هم از طریق زرده تخم به جوجه می رسد، و به سیستم دفاعی بدن جوجه تا زمان بلوغ سیستم ایمنی کمک می کند. قبل از جفت کردن، دادن آنتی بیوتیک  به جفت ها را قطع کنید. چون آنتی بیوتیک اثر محافظتی ندارد و فقط اثر درمانی در زمان بیماری دارد و مصرف آن باعث از بین بردن آنتی بادی های مفید برای تولید مثل می شود و در ضمن بدن را مستعد درگیری با بیماریهای جهش یافته می کند.آماه سازی برای جفت گیری قبل از عمل جفت گیری، باید یک مکان کاملا مناسب و بدون استرس برای کبوتر و تو لک رفتن کبوتر مهیا کنیم. محل لانه را کاملا برای از بین بردن کرمها و ویروس ها ضد عفونی کنید.چند هفته قبل از جفت گیری واکسن نیوکاسل و پاراتیفوئید(که این بیماری کاملا در سایت کبوتر وبلاگ احمد عزیز شرح داده شده است) را به کبوتران تزریق کنید. نگهداری از تخم ها و جوجه هادر زمان تخم گذاری و بدنیا آمدن جوجه ها انتظار داریم که این مراحل بدون هیچ مشکلی سپری شود. اما همیشه با تخم هایی که هرگز باز نمی شوند و یا جوجه هایی که در روزهای نخستین می میرند مواجه می شویم. تخم های دفعه اول و یا دوم معمولا بارور نمی شوند. بیضه کبوتر نر در ابتدای روز کم کار می باشند و با جفت گیری های مکرر این کم کاری از بین رفته و فعال می شود و میزان اسپرم و تستسترون افزایش می یابد ولی میزان اسپرم در جفت گیری های مکرر و بیش از حد کاهش می یابد و این خود می تواند دلیل بوجود آمدن تخم های نابارور شود. تخم های سری اول بیشتر از 50 درصد نابارور هستند. شرایط محیطی مانند سردی هوا و تاریکی مکان در افزایش ناباروری بیسار موثر هستند.دلیل رشد نکردن نطفه و یا مرگ در درون تخم به چندین پارامتر ربط دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1) نخوابیدن و خوب گرم نکردن تخم توسط جفت و یا ترک تخم حتی برای زمان خیلی کوتاه در هوای خیلی سرد

2) ضربه یا حرکت شدید به تخم

3) نفوذ عفونت به تخم در هنگام بسته شدن تخم درون مجرای تخم و یا از طریق منافذ پوست تخم

4) نمناک بودن محیط لانه که باعث افزایش باکتری های مضر در محیط می شود و  به داخل تخم نفوذ می کنند.

چنانچه با جفت هایی که در هنگام بزرگ کردن جوجه، مکررا دچار مرگ جوجه می شوند مواجه

شدید باید آنها را جدا کرده و با آنتی بیوتیک های مربوطه به مدت 10 روزمعالجه کنید. چنانچه تمام مراحل بالا رعایت شد و تخم هیچ مشکلی نداشت، ولی بعد از تیره شدن تخم، جوجه در آن مرد باید تخم را جهت کشت آزمایشگاهی به آزمایشگاه بدهید تا دلیل آن بررسی شود.نگهداری و تعویض تخم(حمال کردن)حتما در مواقعی تخم یک کبوتر را در زیر کبوتر دیگر گذاشته اید. باید توجه داشته باشید که اختلاف زمان بین گذاشتن تخم ها 3 روز می باشد و در نتیجه اختلاف زمان بیرون آمدن جوجه ها  از تخم هم، حد اکثر 3 روز است. حال اگر تخمی را خارج از این فاصله زمانی  تعویض کنید، بعد از به دنیا آمدن جوجه، چون دیر بدنیا آمده است به زمان شیر دهی نمی رسد(منظور همان یک هفته اول که والدین غذا را مانند شیر کرده و به جوجه ها می دهند)  و دچار فقر مواد لازم می شود و امکان مرگ و ضعیفی جوجه بالا می رود. تخم را می توان برای 3 تا 5 روز در دمای اتاق نگهداری کرد فقط باید حداقل روزی دو مرتبه چرخانده شود. با ایجاد شرایط مناسب(تنظیم رطوبت و جلوگیری از تغییرات زیاد

درجه حرارت ) می توان تخم را تا 10 روز نیز نگهداری کرد. چنانچه تخم بارور شده باشد نگهداری از آن، بدلیل بالا رفتن شکنندگی پوست آن بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکن است.

بر گرفته از مقاله دکتر دیوید مارکس

David E. Marx D.V.M. Golden Valley Pet and Pigeon Clinic

2707 NW 60th Ave.

Norman, OK 73072

1-900-737-MARX

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

استرس برای کبوتر خوب است یا بد؟

در تعریف استرس نمی توان پارامترهای مشخصی در تشخیص آن تعریف کرد. چون علت بوجود آمدن آن دلایل مختلفی دارد. استرس را می توان،عکس العمل در برابر تغییر ناگهانی شرایط محیط اطراف دانست. بعضی از استرس ها برای ما دلپذیرند و بعضی دیگر خیر. بعنوان مثال آفتاب گرفتن، استنشاق هوای تازه، خوردن آب و... برای ما خوشایند هستند. ترسیدن و گرسنه ماندنو تشنه ماندن و.... اثر ناخوشایند بر روان و فیزیک ما می گذارد.حال با این تعاریف می توان همین شرایط را برای کبوتر و یا هر حیوان دیگر در نظر گرفت. ایجاد سرو صدای ناهنجار و یا تکان دادن یک پارچه بطور ناگهانی در مقابل کبوتران ایجاد استرس و ترس شدید در آنها میکند و طبق تجربه باعث باخت رفتن کبوتران ناجلد و پخش شدن سایر کبوتران می شود. برای درک موضوع به این مثال توجه کنید: شما در یک اتاق بزرگ بر روی یک صندلی راحتی نشسته اید و در حال مشاهده منظره مقابل خود همراه با شنیدن یک موسیقی دلنشین با صدای کم هستید. ناگهان شخصی بدون اینکه شما متوجه بشوید صدای ضبط را تا آخر زیاد کند. چه حالی به شما دست میدهد؟ کبوتری که در یک محیط آرام در حال آفتاب گرفتن و تنفس هوای تازه است( استرس از نوع خوب) را با یک حرکت دچار استرس بد بکنید. حال می خواهید این کبوتر هم خوب جوجه بدهد و هم خوب پرش داشته باشد؟در هنگام استرس غدد بدن شروع به ترشح می کنند در هنگامی که احساس خوبی داشته باشید این غدد به میزان لازم و در حد تعادل ترشح می کنند، ولی اگر دچار تحریک عصبی شوند و مغز دستورات غیر متعارف به این غدد بدهد، دچار پرکاری و یا کم کاری می شوند و نتیجه آن بروز بیماریهای مختلف، مخصوصا بیماری های گوارشی خواهد شد. متاسفانه چون در دید انسان شعور و احساس حیوان بسیار ناچیز انگاشته می شود، لذا درک اثر استرس بر روی حیوان برای انسان غیر قابل تصور می باشد. شما بر اساس تجربه یا راهنمایی اساتید خود مواردی را انجام داده اید که شامل مبحث فوق می شود که جهت یاد آوری چند نمونه از آن را ذکر می کنم.

استرس های خوب:

1)      آفتاب دادن کبوتر

2)      دادن آب بیشتر در فصل گرم

3)      آبتنی دادن

استرس های بد:

1)      تکان دادن پارچه زیر پای جوجه ناجلد

2)      دادن آب سرد، سریعا بعد از خوردن دان که باعث آماس روده می شود

3)      وزیدن باد سرد در آشیانه

4)   زدن انگشت پای حیوان به عنوان نشانه

پس برای داشتن کبوترانی سالم اول باید بهداشت روانی را رعایت کنیم. پس همیشه محیطی آرام برای آنها ایجاد کنید.

برگرفته از سایت کتاب کبوتر(http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=90&l=en)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

زئولیت و کاربرد این ماده مفید

زئولیت چیست؟ (zeolite)

زئولیت یک ماده معدنی موجود در سنگهای آتشفشانی می باشد که شامل آلومینیم هیدروکسی سیلیکات می باشد. بعلت ساختمان کریستالی آن، زمانی که زئولیت تحت تاثیر گرما قرار می گیرد، ساختمان این کریستال بزرگ می شود وبه این ترتیب می تواند حجم زیادی آب در خود ذخیره کند و این بسیار سود مند و کاربردی برای جذب اجسام مضر مانند : گاز امونیاک، آب کثیف، تخم انگل و میکروب های مضر و سم بوجود آمده از آنها می باشد.(مانند یک اسفنج عمل می کند یعنی شما وقتی اسفنج را داخل آب می کنید مقدار زیادی آب جذب آن می شود و شما سپس آب جذب شده را در جای دیگر خالی می کنید حال این ماده هم با جذب گاز یا میکروب و یا تخم انگل از طریق دفع از بدن کبوتر خارج می شود.) برای مثال دادن قرص کربن پزشکی باعث جذب میکروبهای تشدید کننده اسهال می شوند. زئولیت را می توان به شکل دانه ویا پودر محلول در آب به کبوتر داد.زئولیت بسیار کمک مفیدی در جذب عناصر معدنی کمیاب می کند که این باعث کمک به متابولیسم(سوخت وساز) بدن و سیستم ایمنی بدن می باشد. از آنجائیکه زئولیت یک ماده کاملا طبیعی است پس نباید نگران عوارض جانبی آن باشیم فقط در زمان استفاده دارو نباید از آن اسفاده کنید چون دارو را جذب می کند. کاربرد دیگر زئولیت جذب گازهای آمونیاک متصاعد شده از فضولات کف قفس می باشد که این گاز سمی و بیماری زا می باشد. پس با پاشیدن زئولیت در کف قفس می توان گاز آمونیاک را جذب کرد. در زمان تمییز کردن قفس تخم انگل (بدلیل سبکی)، خرده های پر، میکروب های مضر در هوا پراکنده می شوند و از راه استنشاق وارد بدن کبوتر و یا شخص کبوتر دار می شود. حال اگر زئولیت را در کف قفس ریخته باشید با جذب تمام موارد مضر ذکر شده این مشکل را تا حدود زیادی کاهش می دهد. تخم کرمهایی که باعث آلودگی هستند، برای بقا نیاز به محیطی مرطوب دارند. تمییزکردن روزانه قفس بسیار مهم می باشد ولی امکان از بین بردن نمناکی و رطوبت آن، مخصوصا در فصل زمستان کار سختی است و این همان محیط ایده آل برای تخم کرمها می باشد. حال اگر از مقداری خشک کننده مانند زئولیت استفاده کنیم رطوبت محیط را هم می توان تا حدود زیادی از بین برد.بر طبق تمام دلایل گفته شده امروزه در کبوترداری استفاده  از زئولیت بسیار ارزشمند است. از آنجا که شما تمام روشهای طبیعی را در مورد کبوترانتان اجرا می کنید، استقاده از زئولیت می تواند در داشتتن کبوترانی سالم تر و زیبا تر کمکتان کند.

نتیجه گیری:

1)  اگر زمانی در مصرف یک دارو زیاده روی کردید و کبوترتان مسموم شد، از یک ماده جاذب مانند کربن پزشکی، زئولیت و یا سولفات دو منیزی استفاده کنید.(در این صورت دارو جذب این مواد جاذب می شود و دیگر جذب بدن کبوتر نخواهد شد)

2) چنانچه می خواهید از تکثیر میکروب و یا هر نوع بیماری در آبخوری کبوترانتان جلوگیری کنید، می توانید مقداری زئولیت در آب آنها قرار دهید.

بر گرفته از سایت کتاب کبوتر

http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=28&l=en

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

چگونگی خواندن پلا ک کبوتر

برای مثال در نظر بگیرید که کبوتری پبدا کرده اید یا قصد خرید آن را دارید و بر روی پلاک(حلقه) آن عبارت زیر درج شده:

IF-1234-SCHOLAR-06

IF: مخفف فدراسیون جهانی می باشد(International Federation )

1234:شماره اختصاصی این کبوتر در فدراسیون جهانی می باشد

SCHOLAR:کد کلوپی است که در فدراسیون جهانی عضو شده است

09:نشان  دهند ه سال (میلادی) تولد کبوتر است

برگرفته از سایت فدراسیون جهانی کبوترhttp://www.ifpigeon.com/

حال شما هم می توانید در صورت وجود یک کلوپ کبوتر در شهرتان(در صورت عدم آن می توانید با چند نفر از دوستانتان با توافق و وضع یکسری قوانین قراردادی مابین خودتان به ایجاد آن اقدام کنید)برای تمام کبوتران عضو در آن یک حلقه اختصاص بدهید و کبوتر خودتان را نشان دار بکنید. هر کبوتر در نزد صاحب خود پرونده ای دارد که کلیه مشخصات(شامل سال تولد، بیشترین ساعت پرش،سابقه واکسیناسیون و بیماری و ...)در آن درج شده است و در زمان خرید و یا فروش و... مفید خواهد بود.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کدام یک بهتر است:دادن دارو ازراه دهان یا تزریق آن؟

بسیاری از دروها از طریق دهان یا تزریق بر روی اندام یا ارگانیسم داخلی از طریق جذب تاثیر می گذارند.

جذب از طریق روده :

در اغلب اوقات ما با دهان کبوتر سرو کار داریم. داروهای مختلف رفتارهای مختلفی در وده از خود نشان داده و به روش های مختلفی جذب می شوند. ویتامین های مختلف، مانند ویتامین های محلول در در چربی(مانند: A, D, E و K) که در روده جذب می شوند زمانی اثر می کنند که همراه با غذای چرب بکار روند. دانه های غلات چرب(سویا، گندم و ...)باید در طول دوره مصرف این ویتامینها به اندازه کافی به کبوتر داده شود. باید بدانید که در صورت خوراندن این ویتامین های چرب با آب به کبوتر،(مثلا در مواقع بیماری کبوتر که نمی توان از این دانه های چرب استفاده کرد) این ویتامین ها به اندازه کافی جذب نخواهند شد و اثر خود را نخواهند گذاشت. اگر کبوتر در طی روزها، غذایی مصرف نکرده است(کم غذا و بی اشتها باشد) بهتر است از روش تزریق استفاده کنیم.به این دلیل که  ویتامین های چرب در بدن کبوتر ذخیره می شود باید از مصرف زیاد آن بخاطر اوردز نکردن حیوان اجتناب کرد(مخصوصا ویتامین A).آنتی بیوتیک های خوراکی از طریق سیستم گوارشی جذب می شوند. برخ از اینها مانند آمپی سیلین و داکسی سیکلین در روده جذب می شوند و برخی دیگر مانند آموکسی سیلین از طریق اندام های دیگر جذب می شوند. حال اگر برای درمان عفونت های مختلف ازآنتی بیوتیک کاربردی آن استفاده نکنیم به نتیجه ای نخواهیم رسید.برای مثال اگر در بیماری تنفسی از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده شود این آنتی بیوتیک وارد روده شده و در همان جا

جذب می شود و هیچگونه تاثیری برروی اندام تنفسی نخواهد داشت.  داروهای لیست شده در ذیل به سختی از طریق روده جذب می شوند:

  1)      نئومیسین(neomycin)

  2)      استرپتو میسین(streptomycin)

  3)      کولستین(colistin)

  4)      جنتامایسین(gentamycin) که برای بیماریهای چشمی بکار می رود.

  5)      اسپکتینو مایسین(spectinomycin) که برای بیماریهای تنفسی استفاده می شود.

 

در واقع استفاده از آنتی بیوتیک هایی که از طریق روده جذب نمی شوند، بهتر است. جذب از طریق روده به چند عامل مهم بستگی دارد مانند: میزان pH (میزان اسیدی یا قلیایی بودن) محیط روده که مقدار آن ناچیزهم نیست، در هنگام مصرف  تتراسیکلین وخصوصا داکسی سیکلین موثر است. برای مثال استفاده از سرکه سیب یا آب لیمو در هنگام استفاده از داکسی سیکلین ضروری است(چون داکسی سیکلین در محیط اسیدی بهتر جذب می شود).در صورت بروز التهاب روده همراه با اسهال چون دارو بعلت تکرر دفعات دفع نمی تواند زیاد از طریق روده جذب شود، بهتر است از تزریق استفاده شود.

جذب از طریق تزریق:

اگر ازخطرات ناشی از اشتباهات  در هنگام تزریق چشم پوشی کنیم، جذب از راه تزریق بسیار سریع تر اتفاق می افتد. اما باید به چند مشکل در این خصوص اشاره کرد:

  1)      ریسک  در تزریق( که باعث آسیب رسیدن به عضلات یا آمبولین می شود)

  2)      پر زحمت و زمان بر بودن آن

  3)      استرس گله ناشی از تزریق

  4)      انتقال حرکات عصبی در گله

با وجود این مشکلات در مواقع اجبار مانند واکسیناسیون ما مجبور به استفاده از این روش هستیم. در صورت تزریق زیر پوستی (تزریق در عمق مناسب نباشد) یا تزریق در هوای سرد با سفت و غلنبه شدن محل تزریق بعد از انجام آن روبرو خواهیم شد. پس در هنگام تزریق باید سر سوزن را تا عمق مناسب درحدود نیم سانتیمتر با زاویه 45 درجه در ماهیچه سینه یا ران وارد کرد و محل تزریق را به آرامی برای یک دقیقه ماساژ داد.

ترجمه برگرفته از کتاب کبوتر(http://www.pigeonbooks.com/index.php?r=14&c=105&l=en