اصول اولیه نگهداری طوطی کوتوله :
برای شروع باید با اصول اولیه نگهداری از این پرنده آشنا شوید.
برای دوستانی که برای اولین بار میخواهند لذت نگهداری از این پرنده را تجربه کنند
گونه صورت هلویی را پیشنهاد میکنم زیرا طبیعت ملایم تری نسب به گونه فیشر دارند.
صورت هلویی پرنده ای کوچک از خانواده طوطی هستند که زادگاه آن غرب آفریقا میباشد.
این موجودات بعنوان پرندگان خانگی بسیار محبوب و تکثیر آنها نیز بسادگی امکانپذیر است.
انتخاب طوطی کوتوله مناسب :
هنگامی که این نوع طوطی کوچک معرفی شد
بسیاری از مشتاقان پرندگان خواستار این پرنده برای کلکسیونهای خود شدند
و بهترین و ساده ترین گونه را یک صورت هلویی جوان میدانستند
زیرا نگهداری از آن آسان بوده و رفتار این پرنده نیز جذاب و دوست داشتنی است .
رنگ های بسیار متنوع و متفاوتی از این پرنده موجود است
و هر چه پرنده جوانتر باشد راحت تر به محیط جدید عادت میکند و رام میشود.
در حال حاضر نیز توصیه میشود برای شروع و شناخت این پرنده
حتما با یک جفت صورت هلویی که رفتار ملایم تر و ارام تری دارند شروع کنید.
این گونه فوق العاده جذاب و دوست داشتنی است.
اطمینان از سلامت طوطی کوتوله :
برای اطمینان از سلامت پرنده ابتدا باید از یک فروشنده معتبر
اقدام به خرید کرده و هنگام خرید به دقت پرنده را بررسی کنید.
یک پرنده سالم باید هوشیار باشد و در برابر محرک ها عکس العمل نشان دهد
سرحال بوده و پرها درخشان و تمیز و پر باشند و استخوان سینه بیرون نزده باشد.
چشم ها باید براق و شفاف باشد و هیچ گونه ترشحی نداشته باشد.
پوست بینی صاف و ترشح نداشته باشد و پرهای اطراف مخرج پرنده حتما باید تمیز باشد.
از خریدن پرنده ای با پرهای پف کرده و یا چشم های بسته یا نیمه باز خودداری کنید.
همچنین پرنده ای که سر را نمیتواند ثابت نگهدارد یا سر را زیر بال قرار میبرد خوب نیست.
پرندگان استاد مخفی کردن علائم بیماری هستند زیرا در طبیعت پرنده بیمار
از طرف همنوعان طرد میشود ، پس اگر پرنده علائمی را نشان دهد بسیار بیمار است.
بعد از این که پرنده را انتخاب کردید آن را مستقیما در ارتباط با دیگر پرندگانتان قرار ندهید
و حداقل به مدت یک ماه در قفس جدا از او نگهداری کنید تا از سلامتش مطمئن شوید.
اگر نشانه های بیماری در پرنده مشاهده کردید آن را در محل گرم و ساکتی قرار دهید
و با غذاهای مورد علاقه اش تغذیه شود.
فرنی گرم میتواند مفید باشد و قبل از حاد شدن بیماری با دامپزشک مشورت کنید.
تعیین جنسیت طوطی کوتوله :
مسلما هنگامی که پرنده ای را خریداری میکنید دوست دارید جنسیت آن را تعیین کنید
و همانطوری که گفته شد بیشتر گونه ها مونومورفیک ( شباهت نر و ماده ) هستند
ولی با این وجود برخی نشانه ها میتواند تا حدودی شما را به جنسیت پرنده آگاه کند.
عموما پرنده ماده سر بزرگ و پهن تری دارد و استخوان لگن در ماده بزرگ و پهن است.
تست لگن برای تشخیص جنسیت :
پرنده را به پشت روی کف دست بخوابانید و با انگشت شست و انگشت کوچک
بالهای پرنده را باز کنید و سر پرنده را بین انگشت دوم و سوم خود نگه دارید.
حال با دست دیگر میتوانید استخوان لگن را پیدا کنید
درست بالای دم دو استخوان بیرون زده اگر فاصله این استخوانها کم باشد
و انگشت بین آن نرود احتمالا پرنده نر است و اگر فاصله آنها زیاد باشد پرنده ماده است .
این تست میتوان با دقت حدود 50 درصد مفید باشد.
توجه کنید که اگر پرنده به دست شما عادت ندارد این تست باعث استرس پرنده میشود.
رفتار و تشخیص جنسیت :
از نوع رفتارهای پرندگان نیزمیتوان جنسیت را حدس زد
به عنوان مثال پرنده ماده هنگامی که روی چوب مینشیند پاها را بازتر میگذارد
و در درگیریهای که پیش میاید معمولا جنس نر است که عقب نشینی میکند .
جنس ماده معمولا به لانه وابسته تر است و برای حفظ آن می جنگد
و در زمان جفتگیری معمولا مواد مخصوص لانه سازی را زیر پرهای خود جمع میکند.
اگر برای خرید به مغازه رفتید معمولا مغازه دارها با اطمینان جنسیت آنها را اظهار میکنند .
رنگ پرها و تشخیص جنسیت :
معمولا بر اساس رنگهای پرها جنسیت را مشخص میکنند
(معمولا رنگ پرهای جنس نر پر رنگ تر است ولی راه دقیق برای قضاوت نیست)
تنها راه دقیق برای تعیین جنسیت این نوع طوطی ها آزمایش دی ان ای است.
که در حال حاضر امکان آن بسیار در ایران محدود است .
روش ابن سینا در تشخیص جنسیت :
یه سوزن ته گرد بردارین و سر اون رو با یه نخ گره بزنید.
پرنده را برعکس به روی کف دست خود بخوابانید و نخ را طوری بگیرید
که ته سوزن تقریباً نزدیک مقعد طوطی کوتوله قرار بگیرد، مانند پاندول ساعت .
نخ باید کاملاً ثابت بوده و شما چند ثانیه باید صبر کنید.
اگر نخ بصورت دایره ای شروع به حرکت کرد طوطی کوتوله شما ماده است.
اگر نخ بصورت چپ به راست و یا راست به چپ حرکت کرد طوطی شما نر است !
قفس مناسب برای طوطی کوتوله :
قفس ها در ابعاد بسیار متفاوتی موجود است .
هدف شما از نگهداری پرنده مشخص میکند که از چه قفسی باید استفاده کرد.
ولی به طور کلی میتوان گفت هرچه قفس بزرگتری بتوانید تهیه کنید.
حداقل ابعاد قفس 90 سانتیمتر طول و عرض 40 و ارتفاع 60 سانتیمتر است.
بهتر است از دو ظرف غذا و دو ظرف آب استفاده شود و روزانه تعویض و شسته شود .
ظروفی که برای میوه و سبزیجات استفاده میشود بهتر است روزانه شسته شود .
گاهی اوقات ظرف دانه ها بنظر پر می رسد ولی بیشتر ان را پوست اشغال کرده است.
باید در نظر داشت که پرنده علاقه زیاد به جویدن دارد و میتواند قسمتهای چوبی را بجود.
از ظرف آب تیوپی استفاده کنید زیرا بسته است و آلودگی کمتر روی آن تاثیر دارد.
اگر پرنده به ظرف تیوپی عادت ندارد در ابتدا از ظرف عادی ابخوری استفاده نمائید
و سعی کنید کم کم پرنده را به ظرف های تیوپی عادت دهید.
همیشه زبانه ظرف را چک کنید که آب در آن باشد گاهی اوقات آب در دهانه ان گیر میکند.
انها استاد فرار از قفس هستند و براحتی هر روزنه ای را پیدا کرده و فرار میکنند.
انها نباید با پرندگان دیگر در یک قفس نگهداری شوند زیرا به پرندگان کوچک آسیب میزنند.
هیچ وقت آنها را با پرندگانی از قبیل قناری ، فنچ ، باجی و حتی عروس هلندی تنها نگذارید.
علاوه بر قفس باید فکر ظرف غذا و آب و پرچ (چوبی که روی آن بنشیند) را بکنید.
از پرچ هایی (چوبی یا پلاستیکی) با قطر متفاوت استفاده کنید تا پای پرنده خسته نشود.
پرنده شما برای حفظ سلامتی خود احتیاج به فعالیت دارد.
زیرا طوطی های کوتوله برزیلی پرندگانی بسیار پر جنب جوش هستند
و احتیاج به قفس بزرگ و اسباب بازیهای زیاد و متنوع ای برای سرگرمی دارند.
برای اینکه پرنده را تشویق به فعالیت کنید باید اسباب بازی مناسب داخل قفس قرار دهید.
تاب ، نردبان ، نی های بامبو ، پوست میوه نارگیل میتواند انتخابهای خوبی باشند.
البته این اسباب بازیها بعد از مدتی برای پرنده تکراری می شوند و باید آنها را تعویض کنید .
معمولا این اسباب بازیها توسط پرنده فروشیها عرضه میشود .
رژیم غذایی طوطی کوتوله :
بعد از اینکه پرنده به خانه جدید عادت کرد
رژیم غذایی او باید شامل مخلوط دانه ها مانند : شامل ارزن درشت ،
تخمه کتان ، تخم گشنیز ، چهار تخم ، شاه دانه و ارزان دو برابر کل بقیه دانه ها باشد.
میوه و سبزیجات تازه حتما" برای سلامت پرندگان شما لازم است و دقت نمائید
که حشره کش های روی میوه و سبزیجات میتواند برای پرندگان شما خطرناک باشند.
هویج رنده شده و دانه ذرت معمولا مناسب است و اگر سبزیجات و میوه
به طور مداوم در رژیم غذایی موجود باشد احتیاج به ویتامین بصورت جداگانه نیست.
البته ویتامین جداگانه صدمه ای به پرنده نمیزند.
غذاهای خشک کودکان با پروئین مانند برشتوک و سرلاک میتواند منبع خوب پروتئین باشد.
وجود کف دریا و یا بلوک معدنی در قفس لازم است و باعث تامین مواد معدنی میشود.
خوشه ارزن میتواند به عنوان غذای تشویقی استفاده شود.
توجه کنید که رژیم تمام دانه باعث چاقی و صدمه به کبد پرنده و گاهی مرگ میشود.
این پرنده باید رژیم متنوعی داشته باشد و تعداد محدودی از سبزی و میوه مناسب نیست .
در مورد رژیم پرنده به این نکات حتما دقت کنید :
اگر پرنده را تازه خریداری کردید
ابتدا از همان رژیم غذایی که قبلا استفاده میکرده استفاده کنید
و تا هنگامی که به خانه جدید عادت نکرده اقدام به تغییر رژیم غذایی نکنید.
زیرا تغییر رژیم عذایی باعث وارد شدن استرس بیشتر به پرنده میشود.
تغییر رژیم غذایی را بسیار تدریجی انجام دهید و پرنده را تحت فشار نگذارید .
این پرنده ها نسب به تغییر غذا بسیار حساس هستند.
تغییر رژیم تمام دانه به مخلوط دانه و میوه و سبزیجات میتواند بسیار مفید باشد .
موادی مانند چربی ، شکر و نمک برای پرنده ها بسیار مضر است.
تخم مرغ رو بشورید و آب پز کنید بعد پوست ان را کنده و بگذارید پوست کاملا"خشک شود.
بعد تخم مرغ را همراه مقدار خیلی کمی از زرده رنده کرده و پوست تخم مرغ
را با مخلوط کن آسیاب کرده و هر بار که تخم مرغ یا هویج رنده شده و ... به او میدهید
مقداری از ان را هم روی غذایش بپاشید .
تکثیر و تولید مثل طوطی کوتوله :
شرایطی که شما فراهم میکنید و طبیعت تعیین میکند که جفتگیری انجام شود.
اگر امکانش را دارید یک گروه طوطی را برای انتخاب جفت کنار هم قرار دهید
الزاما یک نر و ماده تشکیل جفت را نمیدهند و ممکن است هیچ گاه جفتگیری انجام نشود.
برای مهیا کردن شرایط جفتگیری :
1- در فصل پائیز یک جعبه به ابعاد 15×15 و ارتفاع 25 سانتیمتر بعنوان لانه تهیه کنید.
2- در تهیه مواد لانه سازی شامل : برگ نخل ، روزنامه ،علف و کاه خشک دقت کنید
در این مواد از حشره کشهای مضر استفاده نشده باشد.
3- فراهم آوردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطیهای کوتوله بسیار اهمیت دارد .
معمولا پرنده با استفاده از مواد لانه سازی لانه را پر میکند و یک حفره تونل در آن ایجاد میکند.
پرنده ماده معولا بین 4 الی 6 تخم میگذارد و به مدت 21 تا 24 روز روی تخمها میخوابد
تا تخم شکسته شود و جوجه ها بیرون بیاید.
اگر ماده بیش از 8 تخم گذاشت و بیش از 24 روز روی تخم خوابید باید بشما تبریک گفت
چون دو پرنده ماده را با هم جفت کرده اید و تخم ها بدون نطفه هستند!
در جفتهای واقعی جنس نر نیز در خوابیدن روی تخم کمک میکند و از لانه مراقبت میکند
و در اغلب اوقات در ورودی لانه نگهبانی میدهید.
گیر کردن تخم : در صورتی که احساس کردید پرنده تان بیقرار است
و تخم گیر کرده میتوانید مقعدش را چرب کرده و با بخار ملایم محل را گرم کنید
و سپس با دست و بسیار ملایم از بالا بسمت پایین فشار دهید .
مراقب باشید فشار به حدی نباشد که تخم بشکند زیرا بسیار خطرناک و کشنده است .
در صورتی که مقعد بهمراه تخم بیرون امد نگران نباشید خودش به حالت اول باز میگردد .
وقتی جوجه ها از تخم بیرون آمدند پدر و مادر با هم شروع به غذا دادن به انها میکنند.
در این زمان فراهم کردن غذاهای پر پروتئین که قابل هضم باشند به والدین کمک میکند
و سرلاک کودک ، سوپ ، شوربا ، جو و غذاهای آماده میتوانند انتخاب خوبی باشند.
جوجه ها پس 5 الی 6 هفته پر اورده و تا ۲ هفته بعد نیز توسط والدین مراقبت میشوند.
اگر والدین روی تخمها نمیخوابند یا به جوجه ها غذا نمیدهند علت آن است
که این جفت برای اولین بارشان بوده هنوز توانایی نگهداری از تخم ها و جوجه ها
را نداشته باشند و ممکن است در دفعات بعدی موفق به انجام این کار شوند.
نکات مهم بهداشتی در نگهداری طوطی کوتوله :
این پرنده نسبت به شرایط جوی خیلی حساس نیست
و کافی است در مرض سرما و گرمای زیاد و جریان هوا ( باد ) نباشند.
حمام کردن باعث میشود پرها در شرایط بهتری باشند.
ظرف حمام برای شستشوی پرنده لازم است و پرنده از حمام گرفتن خوشش میاید.
در غیر این صورت میتوانید از اسپری آب استفاده کنید .
بهترین ساعت برای اینکار میان روز است و پرنده میتواند در آفتاب خود را خشک کند.
اگر پرنده در مدت چند دقیقه کمی خشک نشد از حرارت ملایم سشوار استفاده کنید .
اگر پرنده در کنار آشپزخانه نگهداری میشود باید توجه داشته باشید
که بخار ( با قرار دادن ظروف روی اجاق گاز تولید میشود) بسیار خطرناک و کشنده است.
اگر تغییری در سلامت پرنده مشاهده کردید یا احساس کردید پرنده بیمار است
حتما به سرعت به دامپزشک مورد نظر خود مراجعه کنید.
اگر میتوانید پرنده را از دیگر پرنده ها جدا کنید تا احتمال انتقال بیماری کاهش پیدا کند.
بهتر است قبل از بروز چنین مشکلی یک دامپزشک متخصص را در نظر گرفته باشید.
نکات جالب و پیشنهادی در مورد طوطی کوتوله :
جفتگیری : مثل سایر پرندگان نر بر پشت ماده سوار شده و جفتگیری را انجام میدهد.
بهتر است برای داشتن جوجه های سالم و قوی از یک جفت همنوع استفاده کنید .
اشیانه : لانه های موجود در بازار برای این نوع طوطیها کوچک بوده و بهتر است
خود شما اقدام به ساخت لانه کنید و حتما چاله ای برای تخم داخل ان ایجاد کنید .
سعی کنید تمام لوازم درون قفس از چوب باشد تا انها احساس بهتری داشته باشند .
نوک گرفتن : نوک گرفتن نشان جفت شدن نیست و در همنوعان هم دیده میشود .
موسیقی : علاقه بسیار زیادی به انواع سبک موسیقی دارند
و میتوانید با گذاشتن روزانه ۱-۲ ساعت موسیقی رابطه خوبی با انها برقرار کنید .
سر و صدا : گاهی اوقات این پرندگان بیش از حد اواز میخوانند و جیغ میکشند.
در کل سر و صدای انها از مرغ عشق ها بیشتر است .
زمانی که این صداها به اوج رسید و طاقت ندارید میتوانید برای مدتی روی قفس
را با پارچه ای بپوشانید تا تاریکی انها را وادار به سکوت نماید .
افسردگی : در صورتیکه یکی از جفت ها تلف شود حتما جفت جدیدی تهیه کنید
تا پرنده تان دچار افسردگی نشده و پرهایش را نکند و مهمتر اینکه او هم تلف نشود .
نقش رنگها : این نوع طوطی عاشق رنگ قرمز است و شما میتوانید
در رنگ امیزی وسایل بازی و زندگی این طوطی و حتی پوشالها از قرمز استفاده کنید .
طوطی برزیلی کوتوله African lovebird :
قدمت نگهداری برخی گونه های این پرنده به 400 سال میرسد
و برخی اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند.
نام علمی این پرنده agapornis است و علت نام مرغ عشق افریقایی این است
که پرنده نر و ماده ساعت ها نشسته و پرها و بال های یکدیگر را تمیز و آراسته میکنند.
این پرنده از خانواده طوطی هاست و 9 گونه از آن شناخته شده است .
بعضی گونه های طوطی کوتوله به وفور یافت میشود :
در ایران نوع فیشر فراوان است و به آن به اشتباه طوطی برزیلی گفته میشود
در صورتیکه زادگاه این پرندگان قاره آفریقا میباشد و برخی گونه های نیز دیگر نادر است.
از این 9 گونه ، 3 گونه دیمورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری قابل تشخیص اند )
و ۶ گونه مونومورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری یک شکل اند ) هستند.
۳ گونه دیمورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری قابل تشخیص) عبارتند از :
ماداگاسکار ؛ صورت قرمزی ؛ آبیسینیان
طوطی کوتوله یا مرغ عشق ماداگاسکار (madagascar):
نام علمی این گونه Agapornis Cana میباشد که به سر خاکستری مشهور است.
در جنس نر سر و سینه و گردن پرنده برنگ خاکستری بوده
و بالها و پشت سبز تیره است و نوک و پاها به رنگ خاکستری روشن میباشد .
در جنس ماده رنگ پرها در سراسر بدن سبز رنگ میباشد.
همانطور که از نام پرنده واضح است زیستگاه اصلی این پرنده جزیره ماداگاسکار است
و در جزایر اطراف آن نیز یافت میشود.
این گونه سالها آزادانه به کشورهای دیگر صادر میشد ولی صادرات آن ممنوع است
و باعث شده در سالهای اخیر این پرنده کمیاب شود.
زیرا این پرنده در اسارات به راحتی تولید مثل نمیکند و علت آن است که در طبیعت
این پرندگان در کلونی های بزرگ زندگی میکنند و جفت خود را انتخاب میکنند
که معمولا در حالت اسارت این چنین نیست و تکثیر معمولا موفقیت آمیز نیست.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق صورت قرمز (Red faced Lovebird) :
نام علمی آن Agapornis Pullaria است
و دومین گونه ایست که جنس نر و ماده با هم تفاوت ظاهری دارند.
جنس نر بدنی برنگ سبز روشن دارد و قسمت زیر بدن مایل به زرد است.
رنگ سر و تاج نارنجی مایل به قرمز است و قسمتهایی از بال آبی رنگ میباشد.
شانه ها و زیر بال ها مشکی رنگ است و نوک برنگ قرمز است و پاها خاکستری است.
در جنس ماده سر به رنگ نارنجی و زیر بال ها سبز رنگ است.
نسبت به بقیه گونه ها زیستگاه وسیعی دارد و از مرکز آفریقا تا غرب اتیوپی پراکنده شده است.
طوطی کوتوله صورت قرمزی اولین نوع مرغ عشقی بود که به اروپا وارد شد.
با وجود اینکه حدود 400 سال از زندگی قفسی این پرنده میگذرد تعداد آنها روبه کاهش است
و تکثیر در قفس بسیار کم رخ میدهد و تنها کسانی که تعداد فراوان دارند موفق به تکثیر میشوند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق آبیسینیان (Abyssinian) :
نام علمی آن Agapornis Taranta است که به سیاه بال نیز مشهور است .
بدن جنس نر سبز رنگ است و قسمت پیشانی و فاصله بین نوک و چشم ها
و یک حلقه دور چشم برنگ قرمز ارغوانی است و زیر بالها مشکی میباشد .
جنس ماده رنگ قرمز در سر و صورت را ندارد وزیر بال سبز یا مخلوط سبز و مشکی است.
این گونه ساکن کشور اتیوپیست و اخیرا" علاقه مندان آنها را به قفسهای خود آورده اند.
این گونه بصورت تک جفت تولید مثل میکند و معمولا تکثیر کلونی آن با شکست مواجه میشود.
۶ گونه مونومورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری یک شکل اند ) عبارتند از :
این گونه ها به دو نوع تقسیم میشوند :
دارای حلقه دور چشم (Eye ring) ؛ بدون حلقه دور چشم (Non eye ring)
گونه های حلقه دار (eye ring) :
طوطی کوتوله یا مرغ عشق فیشر (fischer lovebird) :
نام علمی Agapornis Fischeri میباشد و هر دو جنس نر و ماده یک شکل هستند.
بدن آنها سبز رنگ است و در قسمت بال و پشت به رنگ سبز تیره بوده
و در قسمت زیر بدن به سبز روشن متمایل میشود و قسمت پیشانی قرمز و نارنجی است .
قسمت گونه و زیر گردن به رنگ نارنجی و انتهای بدن و دم به رنگ آبی و بنفش میباشد.
رنگ نوک قرمز رنگ است و بینی و حلقه دور چشم سفید و پاها خاکستری روشن میباشد.
زیستگاه طبیعی آنها زمینهای مسطح اطراف تانزانیا است .
معمولا به صورت کلونی ( گروهی ) زندگی کرده و در اسارات بسادگی تولید مثل میکنند.
این گونه در ایران فراوان است و بعنوان طوطی برزیلی آن را میشناسند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق نیاسا (Nyasa Lovebird) :
نام علمی این پرنده Agapornis Lilianae است و مرغ عشق لیلین نیز نامیده میشود.
این گونه سبز رنگ بوده و قسمتهای زیر بدن روشن و قسمتهای پشت و بال تیره است.
رنگ سر نارنجی است و قسمت های گونه روشن تر می باشد .
حلقه دور چشم ها در این پرنده بدون پر بوده و رنگ نوک قرمز و رنگ پاها خاکستریست.
این گونه نیز به تازگی توسط انسان در خانه نگهداری میشود
برای اولین بار در سال 1890 توسط خانم لیلین به خانه آورده شد و علت نام همین است.
واین پرنده در کلونی تولید مثل میکند ولی در قفس نیز تولید مثل مینماید.
این گونه کمیاب ترین نوع حلقه دار در اسارت است.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق گونه مشکی ( Black-cheeked LoveBird) :
نام علمی Agapornis Nigrigenis و برنگ سبز است و از مرغ عشق نیاسا تیره تر میباشد .
در قسمت زیر و انتهای بدن رنگ سبز روشن است و رنگ سر بین قهوه ای و مشکی است.
رنگ گلو نارنجی و پشت سر به رنگ زرد و سبز زیتونی و رنگ بالها سبز تیره است.
در این پرنده بینی و دور چشمها پر ندارد و رنگ نوک قرمز روشن و پاها خاکستری رنگ است.
این پرنده در جنوب زامبیا و در منطقه آبشار ویکتوریا در زیمبابوه زیست میکند .
این پرنده در طبیعت و اسارت به راحتی تولید مثل میکند و تکثیر میشود .
مرغ عشق ماسک دار Masked Love Bird :
با نام علمی Agapornis Personata و اکثر پرها سبز رنگ هستند.
پرهای پیشانی و قسمت بین چشمها قهوه ای و دودی و اطراف گردن زرد رنگ است .
پوست بینی و حلقه دور چشم سفید و نوک پرنده قرمز و پاها به رنگ خاکستری تیره است .
زیستگاه اصلی این پرنده زیبا شمال تانزانیا است و در سال 1800 شناخته شد .
این گونه در کلونی های بزرگ به صورت آزادانه تولید مثل میکند.
گونه های بدون حلقه (eye ring) :
طوطی کوتوله یا مرغ عشق صورت هلویی (Peachfaced Love Bird) :
با نام علمی Agapornis Roseicollis با رنگ سبز روشن است .
در قسمتهای زیر بدن به رنگ سبز در میاید و پرهای پشت بدن آبی رنگ است.
قسمت جلوی صورت به رنگ قرمز و اطراف آن نیز قرمز روشن است.
در این پرنده نوک قرمز یا کرم رنگ است و رنگ پاها خاکستری می باشد .
صورت هلویی در مناطق جنوب آنگولا زیست میکند و در اواخر سده 17 شناسایی شد.
رنگ سبز آن در ایران معمول تر است و معمولا در اسارت تولید مثل میکنند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق گردن مشکی ( Black-collared Love Bird) :
با نام علمی Agapornis Swinderniana و بنام مرغ عشق سوایندرن نیز شناخته میشود.
این گونه باید بصورت جدا از دیگر گونه ها بررسی شود زیرا بنوعی یک زیر گونه متفاوت است.
رنگ بدن سبز تیره و درقسمت گونه و زیر بدن سبز روشن و قسمت زیر گلو به رنگ زرد است.
یک حلقه مشکی در گردن قرار دارد و فاصله آن با پرهای سبز و زرد پوشیده شده است.
دم و انتهای بدن آبی و زیر بالها سبز و پر میانی دم سبز بهمراه لکه های نارنجی و قرمز است.
این گونه در کامرون و شرق زئیز زندگی میکند و بسیار بندرت در اسارت وجود دارد.
یک هیئت مذهبی بهمراه یک پدر تعدادی از آنها را با استفاده ار رژیم انجیر نگهداری میکنند
که اگر برای سه روز این رژیم قطع شود پرنده ها میمیرند.
تا کنون صادرات این پرنده موفق نبوده است زیرا ضعیفند و در اسارت تولید مثل نمیکنند .
( منبع :http://my-animals.blogfa.com/ )
