ﻣﻴﻨﺎی ﻣﺮﻳﺾ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻼﻳﻢ ﺑﻴﻤﺎری را ﺑﺮوز ﻣﻲ دﻫﺪ. آوﻳﺰان ﺑﻮدن ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازه ﭘﺮﻫﺎ ﻳﻚ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻴﻦ اﻛﺜﺮ ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎ و از روی ﭘﺎ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮدن ﭘﺮﻧﺪه ﭘﻲ ﺑﺮد.

ﺑﻴﻤﺎری ﻻرﻧﮕﻮ ﺗﺮاﻛﺌﻴﺖ
اﻳﻦ ﺳﻨﺪرم ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﻋﻼﺋﻢ ﺗ ﻨﻔﺴﻲ و ﺟﺮاﺣﺎﺗﻲ روی زﺑﺎن و ﺣﻠﻖ و ﺳﻮراﺧﻬﺎی دﻫـﺎن و ﺑﻴﻨـﻲ و ﻟﻜـﻪ ﻫـﺎی ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی در ﺳﻘﻒ دﻫﺎن ﮔﺮدﻳﺪه و در ﻣﺎﻛﻴﺎن ، ﺑﻮﻗﻠﻤﻮن ، ﺑﻠﺪرﭼﻴﻦ ، ﺷﺘﺮ ﻣـﺮغ ، ﻣﻴﻨـﺎ ، ﻃـﻮﻃﻲ ، ﺳـﺎر و … ﺳـﺎﻳﺮ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن آﺑﺰی دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ .

آﻧﻔﻠﻮاﻧﺰا
وﻳـﺮوس ﺑـﻪ ﺗﻌـﺪاد زﻳـﺎد از ﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺮﺷﺤﺎت ﭼﺸﻢ و ﺑﻴﻨﻲ و دﺳﺘﮕﺎه ﮔﻮارش (ﻣﺪﻓﻮع) ﭘﺮﻧﺪه ﺑﻴﻤﺎر ، در ﻣﺤﻴﻂ ﭘﺨﺶ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺗﻮﺳـﻂ ﻣـﻮاد آﻟـﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﺣﻔﻆ ﻣﮔﺮدد. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ وﻳﺮوس آﻧﻔﻠﻮاﻧﺰا ﺟﺰء وﻳﺮوﺳﻬﺎی ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ اﻧﻮاع ﺿـﺪ ﻋﻔـﻮﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺎ از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رود و ﻣﻴﻨﺎ ﭘﺮﻧﺪه ﻣﻘﺎوﻣﻲ اﺳﺖ و ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎری ﻣﺒﺘﻼ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد.

ﺑﻴﻤﺎری ﻧﻴﻮﻛﺎﺳﻞ
ﺑﻴﻤﺎری واﮔﻴﺮ و ﺣﺎدی اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﻴﻨﺎ را ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻲ ﺳﺎزد و ﺑﺎ ﻋﻼﻳﻢ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ در ﺑﻴﻦ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ . ﺑﺮﺧﻲ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ وﻳﺮوس ﻧﻴﻮﻛﺎﺳﻞ ﺑﻪ روش اﺳﺘﻨﺸﺎﻗﻲ ﺳـﻪ روز ﺗـﺎ دوﻫﻔﺘـﻪ ﭘﺲ از آﻟﻮدﮔﻲ ژوﻟﻴﺪﮔﻲ ﭘﺮ ، ﺗﻮرم ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ ﭼ ﺸﻢ ، و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی آﺳﻴﺐ دﺳﺘﮕﺎه ﻋﺼﺒﻲ ﻣﺮﻛﺰی ﺑـﺮوز دادﻧـﺪ . دوره ﻛﻤﻮن ﺑﻴﻤﺎری از ۲ ﺗﺎ ۱۵ روز ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﻴﻤﺎری در ﻣﻴﻨﺎ ﺑﻲ اﺷﺘﻬﺎﻳﻲ ،اﻓـﺴﺮدﮔﻲ ، ﻓﻠـﺞ ، ﻋﻼﻳـﻢ ﺗﻨﻔﺴﻲ ، ﭘﻴﭽﺶ ﮔﺮدن ، ﻛﺎﻫﺶ ﺷﺪﻳﺪ وزن ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ را در ﺑﻴﻤﺎری ﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد.

ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎی ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ ( ﻛﻼﻣﻴﺪﻳﻮز)
ﺑﻴﻤﺎری ﻋﻔﻮﻧﻲ ﺣﺎد ﻳﺎ ﻣﺰﻣﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺮغ ﻣﻴﻨﺎ را ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻲ ﺳﺎزد و ﺑـﺎ ﻧـﺸﺎﻧﻪ ﻫـﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻛﺰ ﻛﺮدن ، ﺑﻲ اﺷﺘﻬﺎﻳﻲ ، ﺿﻌﻒ ، ﻛﺎﻫﺶ وزن ، ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﻴﻨﻲ ، ﻣﺸﻜﻼت ﺗﻨﻔﺴﻲ ، اﺳﻬﺎل زرد ﻣﺘﻤﺎﻳـﻞ ﺑـﻪ ﺳﺒﺰ ، ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل و ﺗﻮرم ﻣ ﻠﺘﺤﻤﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﻳﺎ دوﻃﺮﻓﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﺑﻴﻤـﺎری ﺟـﺰئ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬـﺎی ﻣﺸﺘﺮک اﻧﺴﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻮده و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﭘﺮﻧﺪه ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه و ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺑﻴﻤﺎری در اﻧﺴﺎن ﮔﺮدد.

اﻧﮕﻞ ﻫﺎی داﺧﻠﻲ
در ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺧﻮردن ﺣﺸﺮات از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﺮم ﻫﺎی ﺧﺎﻛﻲ و ﻏﻴـﺮه ﻛـﻪ ﻣﻴﺰﺑـﺎن واﺳـﻂ ﺑـﺴﻴﺎری از اﺗﻜﺎﻫـﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﻠﻊ ﺗﺨﻢ ﺑﺴﻴﺎری از ﻛﺮم ﻫﺎ ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻛﺮم ﻫﺎی اﻧﮕﻠﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﺮم ﻫﺎی ﮔ ﺮد ﻛﺮم ﻫﺎی ﭘﻬﻦ ، ﻛﺮم ﻫﺎی ﻧﻮاری و … آﻟﻮده ﺷﻮﻧﺪ در ﺻﻮرت ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺗﺨﻢ اﻧﮕـﻞ در ﻣـﺪﻓﻮع ﭘﺮﻧـﺪه ﺑﺎﻳـﺪ ﭘـﺲ از ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻧﮕﻞ از داروی ﻣﻮﺻﺮ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻧﮕﻞ ﻣﺬﻛﻮر اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد.

اﻧﮕﻞ ﻫﺎی ﺧﺎرﺟﻲ
ﻛﻨﻪ از ﺑﻨﺪ ﭘﺎﻳﺎن اﺳﺖ و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻜﻴﺪن ﺧﻮن ﭘﺮﻧﺪه ﭘﺮداﺧﺘﻪ و اﺣﻴﺎﻧﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺮﺧﻲ از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺷﻮد . ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻌﺪاد ﻛﻨﻪ زﻳﺎد ﺑﺎﺷﺪ ﻋﻮارﺿﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻲ ﻗﺮاری ، ﻛﺎﻫﺶ ﺷـﺪﻳﺪ اﺷﺘﻬﺎ ، ﻛﻢ ﺧﻮﻧﻲ ، و ﺿﻌﻒ را در ﭘﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻴﻨﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ از دﺳﺖ دادن ﻣﻘﺪار زﻳﺎدی ﺧـﻮن ﺗﻠﻒ ﺷﻮد و در ﻣﺤﻞ ﻧﻴﺶ ﻛﻨﻪ ﺗﻮرم و ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ رخ دﻫﺪ و ﻛﻨﻪ ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﺴﻴﺎری از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬـﺎی ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ و وﻳﺮوﺳﻲ را ﺑﻪ ﻣﻴﻨﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ.

ﺑﻴﻤﺎری ﻗﺎرﭼﻲ (آﺳﭙﺮژﻳﻠﻮز)
ﺑﻴﻤﺎری ﻗﺎرﭼﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻨﻔﺲ و از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻴﺴﻪ ﻫﺎی ﻫﻮاﻳﻲ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن اﻫﻠﻲ و و ﺣـﺸﻲ و از ﺟﻤﻠـﻪ ﻣﺮغ ﻣﻴﻨﺎ را ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری ﺣﺴﺎس ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﻴﻤﺎری در ﭘﺮﻧﺪه ﺗﻨﮕﻲ ﻧﻔﺲ ، ﺗﻨﻔﺲ ﺑﺎ دﻫﺎن ﺑﺎز ، ﺳﻴﺎﻧﻮز و ﺗﻨﻔﺲ ﺳﺮﻳﻊ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫـﺎی دﻳﮕﺮ ﺷﺎﻣﻞ اﺳﻬﺎل ، ﺑﻲ اﺷﺘﻬﺎﻳﻲ ،ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ ، ﻻﻏﺮی ، و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺸﻨﮕﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺑﻴﻤﺎری ﻫﻤﻮﻛﺮوﺗﻮز
ﻧﺎم دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری ذﺧﻴ ﺮه آﻫﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﺛﺮ ﺗﺠﻤﻊ آﻫﻦ در ﺑﺪن ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻲ آﻳﺪ و ﺑﻴﻤﺎری ﻣﻌﻤـﻮﻻ در ﺻـﻮرت ﺧﻮردن ﻣﻮادﻏﺬاﻳﻲ و ﻳﺎ ﻣﻴﻮه ﺟﺎت ﺣﺎوی ﻣﻘﺎدﻳﺮ زﻳﺎدی آﻫﻦ در ﺑﺪن ﭘﺮﻧﺪه ﻛﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﻴﺮون راﻧـﺪه آﻫـﻦ اﺿـﺎﻓﻲ ﻧﺒﻮده و در ﻛﺒﺪ ﭘﺮﻧﺪه ذﺧﻴﺮه ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻲ آﻳﺪ و اﺣﻴﺎﻧﺎ در ﻗﻠﺐ و ﺳﺎﻳﺮ اﻧﺪام ﻫﺎ ﻣﻨ ﺠـﺮ ﺑـﻪ ﻣـﺴﻤﻮﻣﻴﺖ و ﻓﻴﺒﺮوزه ﺷﺪن ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ﻛﺒﺪی و ﻣﺮگ ﻣﻲ ﮔﺮدد . ﻣﻘﺎدﻳﺮ زﻳﺎدی وﻳﺘـﺎﻣﻴﻦ C ( اﺳـﻴﺪ ﻣﻴـﻮه ) ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻋﺎﻣـﻞ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﺮ ای اﻳﺠﺎد اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری ﺑﺎﺷﺪ.