ویتامین دی



در مرغ های بالغ کمبود ویتامین دی باعث نازکی پوسته تخم مرغ شده مرغ روی پای نمیتواند باشد و منقار پنجه و زانو نرم میشود . در جوجه های علاوه به تعویق افتادن رشد علامت راشیتیسم که مشخص کننده آن ضعف شدید پاهاست در 2 تا 3 هفتگی منقار و پنجه ها نرم و خمیده میشود . در جوجه ها برای حرکت تلاش میکنند و پس از چندی روی زانو مینشیند و استراحت میکنند ، اما در همان هنگام از طرفی به طرف دیگر غلت میخورند که نشانگر عدم وجود حس تعادل است . در حالت مزمن مزمن ویتامن دی کجی شدید اسکلت ظاهر میشود . ستون فقرات ممکن است در ناحیه کمر و دم خمیدگی پیدا کند حجم سینه کم شده و اعضای حیاتی به هم نزدیک و روی هم میافتد استخوان ها نرم و به آسانی شکسته میشود.مهمترین علامت جوجه ها وجود دانه هایی روی دنده ها در محل اتصال با ستون فقرات و خمیدگی آنها به طرف داخل است .



علائم کمبود ویتامین ای

سه بیماری ناشی از کمبود ویتامین ای در جوجه ها ی در حال رشد ، انسفالومالشیا، تراوش آب در زیر پوست و تحلیل ماهیچه ای است .

انسفالومالشیا (عمل آنتی اکسیدان ویتامین ای): نوعی فلجی است که نتیجه خونریزی و تورم لایه های مخچه بوجود میآید .



تراوش آب زیر پوست (ارتباط با سلنیم ): تاول و تورم شدیدی که در اثر افزایش قابل توجه در نفوذ پذیری مویرگ به وجود آمده است که با اضافه کردن سلنیم میتوان بیماری را درمان نمود .

تحلیل ماهیچه ای تغذیه ای : هنگامی که کمبود با کمبود اسید امینه گوگرد دار همراه باشد ، جوجه ها بیماری ماهیچه ای شدید ی را در سن حدود 4 هفتگی ، به ویژه در ماهیچه سینه گاهی نیز در پا از خود نشان میدهند . در این کمبود الیاف ماهیچه ها بویژه سینه سفید شده و به صورت راه راه دیده میشود که در جهت درمان میتوان از ویتامین ای به همراه سیستین استفاده نمود .



ویتامین کا

علامت کمبود ویتامین کا افزایش زمان انعقاد خون و گاهی به دلیل شدت کمبود خونریزی مداوم ناشی از زخم و خراش میمیرد . کمبود خفیف باعث بروز لکه های کوچک خون در ناحیه سینه بال ها پاها دیواره روده ها و حفره شکمی میشود .



تیامین ( ویتامین ب1 )

علامت کمبود بی اشتهایی با کاهش وزن ، پرها فرسوده ، ضعف پاها و عدم تعادل همراه است در مرغ های بالغ تاج آبی نشان میدهد . با پیشرفت کمبود ، فلج ماهیچه ها ظاهر میشود که با ماهیچه های جمع کننده ناخن ها شروع میشود و به طرف بالا حرکت میکند و باز کننده های پا ها و بال ها و گردن را نیز در بر میگیرد . جوجه ها روی پاها خمیده مینشیند و گردن به طرف پشت خم میشود.برگشت سر به دلیل فلج ماهیچه های پیشین گردن است . کمیبعد از این حالت ، جوجه توانایی خود را برای ایستادن یا نشستن از دست میدهد و به زمین میافتد ، که ممکن است سرش هنوز به حالت برگشته باشد . کاهش پیش رونده ای در سرعت تنفس حاصل می شود غده فوق کلیوی بزرگ و ظاهرا تورم بافت ها بویژه پوست را ایجاد میکند . قلبو معده و دیواره روده به طور جزئی دچار تحلیل میشود .



کمبود ریبو فلاوین ( ویتامین ب 2 ) 

تغییرات در عصب سیاتیک ، خمیدگی ناخن و فلجی را در جوجهای در حال رشد ایجاد میکند ..جوجه آوری بسیار کم میشود .اشتها تغییر نمیکند اما رشدشان کم و ضعیف میشوند و در یکی دو هفته اول دچار اسهال میشوند .جوجه ها حرکت نمیکنند ، مگر اینکه به زور وادار شوند و غالبا روی مفصل ها و با کمک بال ها حرکت میکنند . ناخن ها چه در حالت حرکت و چه در حال استراحت ، به طرف داخل خمیده هستند . ماهیچه های پا خشک و خشن است. در مراحل پیشرفته جوجه ها روی زمین پهن میشوند و پاها به جهت مخالف باز میشوند .اعصاب سیاتیک و بازو بزرگ میشود .



نیاسین ( اسید نیکوتینیک )

مهمترین علامت قوسی شدن و تورم مفصل پاهاست .این علام شبیه به کمبود منگنز و کولین است ولی در نیاسین مفصل به ندرت از محل خود بیرون میآید . علائم دیگر آن تورم دهان اسهال و کاهش رشد پرهاست .

علائم کمبودویتامین ب 6 ( پیریدوکسین)

کاهش اشتها و رشد ، راه رفتننامنظم به طوری که جوجه بی هدف راه میرود .از علائم میباشد معمولا یک پا خمیدگی شدید پیدا میکند و ناخن وسط به داخل خم میشود .جوجه ها دچار فرسایش سنگدان میشوند .



علائم کمبود بیوتین

در اثر کمبود بیوتین ، ضایعات پوستی در پاها و پوست اطراف منقار و چشم ها ، مشاهده میشود .



علائم کمبود کولین

ابتدا خونریزی و تورم جزئی در مفصل پا و سپس مفصل درشت نی و کف پا به دلیل پیچیدگی کف پا ، به وضوح پهن میشود و مفصل پا از امتداد درشت نی خارج میشود و پا تحمل وزن بدن را ندارد .

علائم کمبود کلسیم

علائم کمبود شامل تعویق رشد ، کاهش مصرف غذا سووخت و ساز بالا ، کاهش فالیت و حساسیت ، استئوپروسیس یا راشیتیسم کمبود کلسیم ، تغییر حالت در اسکلت و حرکت ، حساسیت به خونریزی داخلی ، افزایش شدید حجم ادرار ، کاهش در تخمگداری و نازکی پوسته تخم مرغ و رنجوری یا خستگی مرغها در قفس که نوعی پوکی استخوان است طوری که استخوان ها به قدری نازک میشود که به آسانی شکسته میشود و قادر نیست وزن بدن مرغ را تحمل کند .



علائم کمبود فسفر : کمبود شدید یا غیر قابل استفاده نبودن فسفر در جیره منجر به کاهش اشتها ، ضعف و پس از 10 تا 12 روز مرگ میگردد . در صورتی که کمبود شدید نباشد راشیتیسم و کاهش رشد ایجاد میشود.



علائم کمبود سدیم :

کمبود سدیم علاوه بر کاهش رشد ریا، نرمی استخوان ها ، شاخی شدن قرنیه ، غیر فعال شدن غدد جنسی ، بزرگی غدد فوق کلیوی کاهش راندمان استفاده از غذا و کاهش حجم پلاسما را سبب میگردد . خروج خون از قلب کم میشود که نمایانگر کاهش فشار سرخ رگی است . بسیاری از بیماری ها سدیم بدن را کاهش میدهند . از میان دفع از طریق دستگاه گوارش بدلیل اسهال و دفع از طریق ادرار بدلیل بیماری های کلیوی و فوق کلیوی وجود دارد .



کمبود پتاسیم

علامت عمده کاهش پتاسیم خون ، ضعف عمومی ماهیچه ها است که مشخسه آن ضعف مفرط ، کاهش ریتم روده و انبساط شکم ، ضعف ماهیچه های تنفسی میباشد .

منبع : وبلاگ طیور 
مس

نیاز به مس در همه ی گونه های طیوری که مورد آزمایش قرار گرفته اند به ازای هر کیلوگرم ماده خشک ، از 8 میلی گرم فراتر نمی رود. پرندگان جوان در حال رشد ، نسبت به بالغان به مقادیر بیشتری از مس نیاز دارند و احتمال بروز کمبود در آنها بیشتر است.

علایم کمبود مس شامل: کم خونی ، خونریزی ، لنگش ، تخمهای غیر بارور و کم رنگی پرها است.

تخم حاصل از پرندگان ماده ای که کمبود مس دارند غیر بارور بوده و به خاطر کولاژن در غشای پوسته ممکن است پوسته های غیر طبیعی داشته باشند.

آهن

پرندگانی که روی کف بتونی یا قفسهای سیمی پرورش داده می شوند ، به کمبود آهن حساستر می باشند چون آنها به خاک که آهن تکمیلی را برای آنها فراهم می کند دسترسی ندارند.

پرندگان ماده تخمگذار مبتلا به کمبود آهن، تخم هایی می گذارند که در آنها مرگ و میر در مراحل انتهایی رشد جنین به وقوع می پیوندد.

روی

کمبود روی در پرندگان محصور که از جیره هایی بر پایه دانه ها تغذیه می گردند نسبتا عادی است . حتی کمبود روی در جیره ، باعث کاهش اشتها می شود. کمبود های شدیدتر باعث افت شدید در مصرف خوراک می گردد. کمبود روی به تمام فرآیندهای فیزیولوژیکی مهم از جمله تکثیر سلولی و رشد ،

موجب کم خونی و مرگ در دوران اولیه و گاهی تحلیل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنینی می شود .

منگنز

در پرندگان تخمگذار کمبود منگنز باعث نازک شدن پوسته تخم و کاهش جوجه درآوری میگردد. جوجه های حاصل از تخم هایی با کمبود منگنز ممکن است بدنی خشک و لاغر ، ناهنجاریهای اسکلتی و عدم تعادل داشته باشند همچنین امکان نشان دادن وضعیت ستاره نگری با برگشتن سر به عقب نیز در آنها وجود دارد.

منیزیم

پرندگانی که از جیره غذایی حاوی مقادیر بسیار کمتر از حداقل نیاز منیزیم تغذیه می کنند به مرور زمان دچار علائم ناشی از کمبود منیزیم می شوند که عبارتند از: بیحالی ، پایین بودن شدت سوخت و ساز پایه ، دشواری تنفس ، اختلال در حرکت ، کندی رشد و دوره هایی از اغما.