بیماری کله گیجی:علایم این بیماری این هستش که کبوتر سرش را نمی تواند ساکن نگه دارد این طرف ان طرف میگرداند و نمی تواند دان بخورد یا به سختی میخورد و سرش راکج میگیرد.عامل این بیماری نیوکاسل است و بیشتر کبوترانی دچار این بیما ری میشوند که از بقیه از لحاظ بدنی ضعیف تر هستند مخصوصا جوجه ها وهمین طور کبوترانی که واکسن نخوردند. این بیماری واگیر دار است ودر صورت مشاهده کبوتر مریض را از بقیه جداکنید.
روش درمان:بعد از این که کبوتر را از بقیه جداکردید ان را در فضایی باز قرار داده تا ازادانه بگردد، مقداری نخود رادر نصفه لیوانی اب بریزید وبگذارید خوب خیس بخورد و روزانه چهار تا پنج تا را بادست به خورد کبوتر بدهید از دان های مقوی استفاده کنید مانند:شاه دانه،گاودانه،عدس ویک عدد سیر ودر پایان با سرنگ اب نخود ها را به کبوتر بدهید نکته مهم این است که تا چنین بیماری را در کبوتران خود دیدید سریعا به درمان بپردازید اگر درمان رادیر شروع کنید خیلی مشکل است تا خوب شود. روش های سنتی دیگری هم و جود دارند مانند این که پر های پشت گردن پرنده را میکنند ویا رگ گردنش را سطحی تیغ میزنند که بنده تجربه نکرده ام ولی روش شیمیایی دیگری نیز هست ( استفاده از قرص ترامادول ) طریقه مصرف قرص را به چهار قسمت تقسیم کرده و هنگام سیر بودن کبوتر به مدت چهار روز مصرف شود وبعد از چهار روز دارو به مدت چهار روز قطع شود و بعد از چهار روز مجدد روند را ادامه دهید در صورت عدم مشاهده علائم بهبودی کبوتر شما مبتلا به نیوکاسل شده است که از واکسینه کردن تا خوب شدن کامل خودداری نموده روال دارو را تا بهبودی ادامه داده حتی تا یک دوره بعد از بهبودی، لازم به ذکر است که کبوتر ماده را دیرتر به جمع کبوتران باید فرستاد تا بیماری مجدد برگشت نکند دارو را به کبوتر بدهید البته کبوتر نباید در دوره درمان گرسنه بماند. کبوتری که سرش ضربه خورده است نیاز به واکسن ندارد(هنگام شکار با تور)
عفونت:این بیماری واگیر داره ومعمولا یا دهان پرنده دچار عفونت میشه یا چشمش در صورت مشاهده پرنده بیمار رو از بقیه جداکنید.سعی کنید اب کبوتران رو مدام عوض کنید اب الوده،هوای الوده ومیکروبی عامل این بیماری هستن همچنین مکان نگهداری اون هارو حداقل هفته ای یک یا دوبار تمیز کنیدواگر کبوتر تازه ای خریداری کردید پای ان را با اب گرم و صابون یا مواد ضد عفونی کننده بشویید چون معمولا کف پای پرنده فضولات میچسپند وعامل انتقال بیماری میشوند
روش درمان:اگر چشم کبوتر عفونت کرده بود میتوانید شب بعد از دان خوردن کبوتر یک عدد قرص تتراسایکلین را هر شب یک عدد بدهید بعد از چند روز اگر دیدید عفونت تا حد زیادی از بین رفته قرص راقطع کنید هم چنین روزی دو بار چشم کبوتر را بادست باز کرده و یک قطره نفازولین (قطره شستشوی چشمی)درون چشم کبوتر بریزید وپلک ها رابا دست خیلی ملایم به هم ماساژ دهید وبعد مقداری تتراسایکلین چشمی به چشم کبوتر بزنیدوماساژ دهید
اگر دهان کبوتر عفونت کرده بود مانند روش بالا قرس تتراسایکلین به کبوتر بدهید ودر روز دو بار دهان کبوتر را باز کنید و مقداری نمک داخل دهان کبوتر بریزید من خودم گندمی که خریداری میکنم رو دوسه اب میشورم بعد توی سینی بزرگی روی پشت میگذارم ودر حالی که گندم ها هنوز خیس هستند مشتی نمک روی ان میریزم تا نمک ها به گندم چسپیده و خشک شود و یه جور هایی نمکیش میکنم چون نمک یه جور هایی خاصیت ضد عفونی کننده داره،روزانه یک عدد سیر هم به کبوتر بدهید
حتما ماهی دو یا سه بار درون لانه کبوتر ها اسفند دود کنید تا همه جارا ضد عفونی کرده و میکروب هارا از بین ببرد
دمل(تومور):به شکل یک غده یاتومور روی پا یا بال پرنده دیده میشود که علت ان دادن دان گرمی مانند ذرت است وتنها راه درمان ان این است که بگذاریم کامل برسد بعد بادست بکنیمش یا باتیغ پوست رابریده وبا پنس انرابیرون بکشیم وبعدا زخم را ضد عفونی کنیم
چشم درد در کبوتر
چشم درد در کبوتر علل مختلفی دارد:۱-چشم درد باکتریایی ۲-چشم درد ویروسی در نوع اول علل بوجود آمدن بیماری جراحت یا آلودگی مکان کبوتر است که عامل بیماریزا(باکتری)وارد چشم حیوان شده و باعث پدید آمدن بیماری می شود.درمان آن توسط انواعی از آنتی بیوتیکها مانند:پماد اریترومایسین چشمی ویا قطره کلرامفینیکل انجام می گیرد.در برخی حالات هم تایلوزین نیز جواب می دهد. ۲-چشم درد ویروسی احتمال دارد که علت ایجاد کننده آن بیماری آنفولانزا باشد.اگر بیماری ویروسی باشد فقط باید توسط واکسن دوگانه نیوکاسل و آنفولانزا از بیماری پیشگیری نمود.بدین صورت که هر۴ماه یکبار واکسیناسیون تکرار شود. طریقه تشخیص:در بیماری باکتریایی اطراف چشم حیوان آب جمع شده وپرنده چشم خود را می بندد.اما در بیماری ویروسی (آنفولانزا)اطراف چشم حیوان قرمز شده و متورم می گردد
شرحی مختصری از بیماری های عفونی و راههای درمان انها به صورت درمان دارویی و به صورت تجربی توسط خود عشق بازان قدیمی
بیماری آبله در پرندگان
آبله یک بیماری ویروسی است که با ضایعات فلس مانند در روی پوست قسمت های بدون پر بدن و یا با خطوط دیفتریک غشایی در روی دهان و راه های هوایی مشخص می شود که دستکاری ان قطعا باعث خون ریزی خواهد شد . آلودگی با ویروس آبله موجب کاهش رشد و اشتها در کبوتران شود . آبله ممکن است در هر سنی پرنده را درگیر کند . روش انتقال آن از طریق تماس مستقیم با جوجه ها یا پشه های آلوده می باشد بهترین راه مهار کردن ان استفاده از اب پوست انار می باشد .بهتراست که در فصولی که انار زیاد است تعدادی در ابعاد کوچک خریداری کرده و ان را خشک کنید و در فصولی که اناز یافت نمی شود ماهی یک بار پوست ان را چند سوراخ کرده و به مدت 24 الی 48 ساعت در اب قرار دهید تا خوب لرت بی اندازد و اب را در جای ابی کبوتران ریخته و با این کار هم برای درمان و هم برای پیشگیری شما یک قدم جلوتر از بیماری خواهید بود بهترن راه درمان همان درمانهای سنتی و قدیمی می باشد البته اضافه کردن جو دو سر به جیره غذایی کبوتران به خصوص در زمانی که دمای هوا بالاست (فصول گرم سال ) بسیار موثر خواهد بود
بیماری کوکسیدیوز در پرندگان
یک بیماری تک یاخته ای است که با اسهال و آنتریت در پرندگان شناخته می شود . برخلاف سایر میکروارگانیسم های آلوده کننده ،کوکسیدیاها را هر جایی که پرندگان در آن پرورش می یابند، می توان یافت. کوکسید یوز می تواند به صورت خیلی خفیف تا خیلی شدید بروز نماید . سویه های خاص از کوکسیدیاها به طور گوناگون پرنده را مبتلا می سازند که این باعث تفاوت در علائم می شود . به هر حال در کوکسیدیوز یکی یا چند تا از علائم ذیل دیده می شود :
اسهال خونی ، مرگ و میر بالا، لاغری ، کاهش مشهود در مصرف غذا ، اسهال و سستی عمومی .
به طور معمول در دو جیره غذایی طیور کوکسیدیواستات اضافه می گردد و به علاوه واکسن زنده آن نیز موجود می باشد .
بیماری برونشیت عفونی در پرندگان
برونشیت عفونی واگیرترین بیماری تنفسی درپرندگان است .ویروس برونشیت عفونی مقاومت متوسطی داشته و توسط ضدعفونی کننده های معمولی از بین می رود .برونشیت عفونی فقط در جوجه ها رخ می دهد . جوجه ها در تمام سنین به برونشیت عفونی حساس اند . در کبوتران کهنه علائم تنفسی (و تنفس با دهان باز ، عطسه ، سرفه ) و کاهش همراه است . کیفیت پوسته تخم کبوتر ضعیف و نامنظمی های پوسته (پوسته نرم و شکننده ) ممکن است مدت طولانی بعد از شیوع بیماری باقی بماند . جوجه هایی که به برونشیت عفونی خصوصاً در هفته های اول زندگی آلوده می شوند . درمان موثری برای برونشیت عفونی وجود ندارد . اگر چه استفاده از آنتی بیوتیک به مدت 5-3 روز بعد از بیماری ممکن است در جلوگیری از بیماری میتوان از واکسن استفاده نمود . اما واکسن فقط زمانی که از همان سروتیپ موجود در منطقه استفاده شده باشد ، موثر واقع می شود . واکسن برونشیت عفونی اغلب با واکسن نیوکاسل همراه بوده و دریک ویال قرار دارند .
بیماری نیوکاسل در پرندگان
بیماری نیوکاسل توسط ویروس ایجاد میشود . ویروس نیوکاسل پاتوژنسیته های متفاوت داشته و به لنتوژنیک (کم حدت) مزوژنیک (حدت متوسط) و ولوژنیک (حدت زیاد) تقسیم شده است . بیماری نیوکاسل بوسیله وقوع ناگهانی وشیوع سریع در گله مشخص می شود . علائم بالینی در گله های بالغ می تواند شامل خمودگی ، فقدان اشتها و کاهش آب باشد .
خسارت جبران نا پذیر خواهد بود . دوره بیماری 14-10 روز طول می کشد . درمانی برای این بیماری وجود ندارد . آنتی بیوتیکها را میتوان به مدت 5-3 روز برای جلوگیری از عفونت ثانویه داد . جوجه ها می توانند توسط واکسن در مقابل بیماری نیوکاسل ایمن شوند که نحوه تزریق واکسن نیوکاسل در ارشیو موجود می باشد البته دوستان زدن واکسن انداختنیک حبه سیر له شده ماهی یک بار در اب پرنده و دادن ماهی یکبار دوغ شیرین (یک قاشق ماست شیرین در چهار لیتر اب )به کبوتران برای جلوگیری از این بیماری بسیار موثر می باشد و همچنین چکاندن 2 الی 3 قطره نفت در گوش کبوتر بیمار و مبتلا به نیوکاسل بعد از ابتلا برای صاف شدن گردن کبوتر و سرگیجه ان بسیار موثر است و بعد از چند روز که تماشا کنید خواهید دید چرکی از گوش بیرون می زند که اهسته ان را خارج کنید و بسیار موثر واقع خواهد شد من برای اولین بار در این وبلاگ این مطلب را به دوستان ارائه می کنم و کاملا روشی خوب و جواب گرفته می باشد ما خودمان هم امتحان کرده ایم و تا کنون حتی یک مورد هم مشکلی در این زمینه پیش نیامده است و برای راست شدن گردن کبوتران نیوکاسل زده هم بسیار خوب عمل خواهد کرد
بیماری آنفولانزا در پرندگان
آنفوانزای پرندگان یک بیماری ویروسی است که دستگاه های عصبی ، هاضمه و تنفسی تعدادی از گونه های پرندگان را مبتلا می کند . ویروس آنفلوانزای پرندگان به وسیله شدت بیماری که ایجاد می کند طبقه بندی می شود و شامل سویه های فاقد پاتوژنیستی و پاتوژنیستی زیاد است . شکل دارای پاتوژنیستی کم باعث علائم تنفسی (عطسه و سرفه ) و اسهال می شود. میزان مرگ و میر معمولاً پایین است . شکل با پاتوژنیسته زیاد باعث تورم صورت ،سیانوز ، استرس تنفسی و دهیدراتاسیون می شود . نقاط سفید و قرمز تیره (ایسکمی ، سیانوز) در روی پای جوجه ها دیده می شود . مرگ و میر بین کم تا 100 درصد متغیر است . کاهش تولید تخم وابسته به شدت بیماری است و می تواند شدید باشد . برای آنفوانزا درمان اختصاصی وجود ندارد . ترجیحاً بهبودی خود بخودی است . گله های آلوده باید در جایی که هستند قرنطینه شوند . دوره بیماری 14-10 روز است ، اما پرندگان بهبود یافته ویروس را تا 3 هفته در مدفوع دفع می کنند ، ولی پوسته محل نگهداری باید شسته شده و بهداشتی شود .
آنسفالومیلیت پرندگان
این بیماری ویروسی پرندگان جوان را مبتلا می سازد . این بیماری با ترمور و عدم هماهنگی به خصوص در سر وگردن جوجه ها و افزایش سطح مرگ و میر مشخص می شود . جوجه های بهبود یافته بعد از بلوغ جنسی ممکن است دچار کاتاراکت شوند . کبوتران علائم بالینی را زمانی نشان می دهند که عفونت وارد گله شده است. درمان مؤثری برای ان وجود ندارد
مایکوپلاسما گالی سپتیکوم پرنگان
عفونت MG (بیماری مزمن تنفسی CRD ، عفونت pplo ، MG-airsacculitis ) با دیسترس تنفسی (عطسه ، سرفه ، ترشحات از چشم و بینی ) مشخص می شود .
غذای مصرفی در کبوتران کاهش می یابد . مرگ ومیر معمولاً کم است ، اما ممکن است تعدادی از پرندگان دچار عدم رشد باشند . ممکن است میکرواگانیسم در گله ها حاضر باشد ، ولی تا زمانی که توسط استرس مثل تغذیه و هوا برانگیخته شوند باعث بیماری نشود . تعدادی از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف برای درمان استفاده شده اند و میزان خسارت را کاهش می دهند . اگرچه زمانی که این آنتی بیوتیکها به آب و قطع شوند بیماری دوباره برمی گردد . عمده آنتی بیوتیکها به آب و دان اضافه می شوند ولی ترجیحا باید در آب استفاده شوند .تایلوزین و تتراسیکلین به طور وسیعی برای درمان استفاده شده اند . تزریق آنتی بیوتیکها در صورتی که بیماری در مراحل پیشرفته باشد و نیز گله به اندازه کافی کوچک باشد تا بتوان درمان فردی انجام شود ، بیشتر موثر است .
وبای پرندگان
یک بیماری عفونی باکتریایی در پرندگان است که با شیوع حاد و مرگ و میر ناگهانی غیر قابل پیش بینی در گله همراه است . ممکن است کبوتران مرده در آشیانه یافت شوند . پرندگان بیمار از خود بی اشتهایی ، خمودگی ، سیانوز ، ترشحات از چشم و بینی ، اسهال سبز و سفید آبکی و کاهش تولید تخم از خود نشان خواهند داد. ممکن است چرک پنیری در سینوس های زیر چشمی جمع شود. می توان جوجه ها را توسط داروی سولفامیدی درمان نمود . از آنتی بیوتیکها می توان استفاده نمود ، ولی سطح بهداشت باید افزایش یابد تا شیوع بیماری متوقف شود . واکسن زنده و کشته در جایی که پاستورلوز آندمیک است توصیه می شود . واکسیناسیون برای پاستورلوز را زمانی باید انجام داد که از وجود بیماری در گله مطمئن هستیم
کوریزای عفونی در پرندگان
یک بیماری در گیر کننده دستگاه تنفسی جوجه هاست . علائم کلینیکی معمول شامل تورم در اطراف صورت و ریش و ترشحات چسبناک فراوان از بینی که اغلب بدبو هم هستند ، می باشند . تنفس کردن با رال همراه بوده و مشکل است . میزان آب و غذای مصرفی کاهش می یابد . سولفادی متوکسین دردرمان کوریزا ترجیح داده میشود . اگر درمان با سولفادی متوکسین به شکست انجامید و یا وجود نداشت سولفامتازین یا سولفامرازین یا اریترومایسین (گالی مایسین ) می توانند به طور دوره ای استفاده شوند. برای کوریزای عفونی واکسن وجود دارد که به صورت زیر پوستی در پشت گردن وارد می شود .
روش عمده تجویز دارو در کبوتر
تجویز دارو در کبوتر از راه غذا و اب می باشد تزریق و تجویز به طریق آئروسل نیز گاهی انجام می شود
درمان همراه آب : درمان با آب به دلیل سهولت انجام آن و نیز موثر بودن بیشتر دارو ، انجام می شود بدین منظور دارو درآب حل و به صورت محلول در می آید این روش تجویز بسیار ساده است ووسایل مورد نیاز در دسترس می باشند درمناطق با آب و هوای معتدل مصرف آب در طیور نسبت به غذا 5/2 برابر است لذا از این طریق دارو نسبتا سریع دریافت شده و مقدار آن نیز بالا خواهد بود.
درمان همراه غذا : داروهای غیر محلول باید همراه با غذا تجویز شوند از معایت تجویز دارو همراه با غذا نیاز به غلظت بالای دارو است که به علت اختلالی است که مواد معدنی و آلی موجود درجیره غذایی در جذب دارو ایجاد میکنند اما نظر به معین بودن مقدار مصرف غذا درمقایسه آب در هنگام درمان همراه آب تعیین مقدار دارو راحت تر انجام میشود که هم باعث صرفه جویی درمصرف دارو شده و هم ازبروز عوراض آن جلوگیری می کند ولی باید توجه داشت دربیماریهایی که به علت وجود تب و عوارض گوارشی مصرف غذا کاهش یافته یا قطع می شود راه غذایی اصولا نتیجه بخش نبوده و از راه آب آشامیدنی به علت وجود عطش ، دارو سریعتر به بدن می رسد .
درمان به وسیله تزریق : از نظر اثربخشی سریعترین و موفقیت آمیز ترین راه تجویز دارو ، راه تزریق است مثال این مورد عفونت هموفیلوس و پاستورلا در پرندگان می باشد که با تزریق آموکسی سیلین صورت می گیرد و با درمان به وسیله آب دنبال می شود اما صرف وقت بسیار و نیاز به کارگر و وسایل ضروری از قبیل سرنگ ، سوزن و ... و همچنین عوارض آن همچون بروز استرس در طیور انجام آن را غیراقتصادی و بی فایده می سازد .
درمان توسط آئروسل : امروزه تجویز دارو به طریق آئروسل ، یا اسپری بسیار کم صورت می گیرد زیرا به علت ناکافی رسیدن آنتی بیوتیک به محل عفونت و نیاز به جریان آرام و ملایم هوا در درمان عفونتهای تنفسی به کار می رود.
بیماری ریسپریتوری یا سرماخوردگی کبوتر
بیماری ریسپریتوری(RESPIRATORY) یا اصطلاحا سرماخوردگی کبوتر:این بیماری بیشتر هنگامی پدید می آید که جمعیت زیادی از کبوتران با هم در ارتباط باشند.این مرض شامل تعدادی از باکتریهای بیماریزا می باشد که در نقاط مختلف بدن کبوتر ایجاد بیماری می کنند.
مدفوع در این بیماری به شکل زیر در می آید:
علائم این بیماری شامل:تب-سرماخوردگی-سردرد-گلودرد و درد در دیگر نقاط بدن کبوتر است.یکی از مهمترین علائم این بیماری تجمع ماده ای لزج در چشم وبینی و ورم چشم است.
این بیماری می تواند با تضعیف سیستم ایمنی بدن پرنده موجب ایجاد امراض دیگر هم شود.ضمنا گاهی از بینی کبوتر آب قرمز یا زرد رنگی بیرون می آید که از طریق آن می توان پی به این بیماری برد.
همچنین زخم یا کبودیهای زرد یا قرمز رنگ در زیر شکم پرنده به چشم می خورد.بعضا در این بیماری دیده شده که حیوان برای تنفس با مشکل مواجه است.
درمان:خورادن پودر تتراسایکلین بصورت یک گرم در یک لیتر آب بمدت ۳ تا ۵ روز.اگر درمان فوق مفید واقع نگردید ۰.۲ سی سی تایلوزین ۵درصد را بمدت ۲ روز(هر روز ۰.۲ سی سی) را در عضله پرنده تزریق نمایید.
آلودگی کبوتر با کرمهای نواری
آلودگی کبوتر با کرمهای نواری Cestodes Infestation
کرمهای نواری انگلهای روده هستند و در آلودگی شدید باعث نارسایی جذب مواد غذایی در کبوتر می گردندکه علت آن تغذیه انگل از محتویات روده و ترشح موادی است که بر کار گوارش تاثیر می گذارد.
عامل بیماری زا و دوره زندگی:
سه گونه از کرمهای نواری کبوتر ها را آلوده می کنند.این سه گونه عبارتند از:
1-همینولیپس Hymenolepis
2-دوینیا Davainea
3-اپورینا Aporina
از مشخصات این کرمها بند بند بودن آنهاست و همچنین آنان سر کوچکی دارند که به کمک چنگکها و بادکشهای دهانی محکم به دیواره روده ها می چسبند.هر بندی دستگاه تناسلی نر و ماده مجزا داشته و آخرین بند پس از رسیدن جدا می گردد.و بند بعدی رشد نموده و به تدریج بزرگ می شود.که در داخل آن صد ها تخم باور وجود دارد که جنین دارند.بندهای رسیده پس از جدا شدن همراه با مدفوع پرنده دفع می گردند.کرمهای نواری برای تکمیل دوره زندگی خود به یک میزبان واسط مانند حشرات-حلزونها و کرمهای خاکی و غیره نیاز دارند تا این تخمها را ببلعد.در داخل بدن میزبان واسط جنین از داخل تخم خارج شده رشد می کند و پس از غلاف دار شدن به شکل عفونی در می آید.هنگامی که کبوتر میزبان واسط را بخورد(که البته معمولا کمتر پیش می آید که کبوتر حشرات را بخورد مگر مگسهای داخل بدن خودش را) و این میزبان به شکل عفونی انگل آلوده باشد انگل به کبوتر منتقل می شودو پس از شش هفته به کرم بالغ مبدل می گردد.
راه انتقال:
آلودگی از راه خوردن میزبان واسط(که البته معمولا کمتر پیش می آید که کبوتر حشرات را بخورد مگر مگسهای داخل بدن خودش را که در بالا هم ذکر شد) که حامل شکل عفونی انگل است ایجاد می گردد.
نشانه های درمانگاهی:
در آلودگی خفیف نشانه های درمانگاهی مشاهده نمی گردد فقط ممکن است کمی از سر زندگی کبوتر کاسته شود.
در آلودگی شدید تعداد زیادی انگل در روده کبوتر تجمع نموده و عملیت گوارشی را مختل می سازند در نتیجه برخی از مشکلات ناشی از کمبود مواد غذایی بروز می کند که ممکن است زمینه ساز بیماریهای واگیر دیگری در دستگاه گوارش گردد.(بعلت تضعیف سیستم ایمنی بدن حیوان ممکن است عوامل ثانویه بروز کرده و پرنده به بیماریهای دیگر نیز مبتلا گردد)
تشخیص:
بیماری را می توان با آزمایش میکروسکپی مدفوع کبوتر و مشاهده بندهای رسیده کرمهای نواری تشخیص داد.
درمان:
1-تجویز کپسولهای ضد انگل به میزان 1 کپسول برای هر 500 گرم وزن کبوتر در روز و به مدت سه روز پیاپی و یا استفاده از پودر لوامیزول با دز مناسب.
2-از بین بردن میزان واسط بوسیله سموم حشره کش کاربایل 3% تا 5% یا مالاتیون 4%(فقط باید دقت شود که داخل لانه کبوتر ها هرگز با این مواد سم پاشی نگردد)
پیشگیری:
باید با استفاده از حشره کشها یا آهک زنده بصورت دوره ای اقدام به از بین بردن میزبانهای واسط نمود.
+ نوشته شده در پنجشنبه 1389/07/08ساعت 15:32 توسط سیروس | نظر بدهید
بیماری نیوکاسل
دوستان گرامی هم اکنون در مشهد و احتمالا در شهرهای دیگر کشور نیز نیوکاسل فوق حادی ایجاد شده که حتما می بایستی برای پیشگیری از این بیماری اقدامات لازم و ضروری را انجام داد.
بنده یکسری مطالب را در ذیل خدمت دوستان در رابطه با پیشگیری این بیماری ارائه می دهم امید است که مورد عنایت و استفاده دوستان گرامی قرار گیرد.
عامل نیوکاسل:پارامیکسو ویروس.
علائم بالینی: ۱-فلجی ۲-اسهال سبز ۳-پیچ خوردگی گردن به سمت پشت یا در بین پاها
۴-کشیدگی گردن به جلو ۵-لاغری ۶-پرهای ژولیده ۷-افسردگی ۸-عطسه
۹-سرفه
۱۰-آبریزش از چشم و بینی و....
که البته هیچ یک از این علائم اختصاصی نمی باشد.(یعنی ممکن است در بیماریهای دیگر هم دیده شوند.)
ضایعات کالبد گشایی: ۱-پرخونی در نای ۲-تورم کیسه های هوایی ۳-در کبوتران ماده ای که درحال تخمگذاری هستند خونریزی بر روی فولیکولها(زرده ها)
۴-فولیکولها در محوطه شکمی(یعنی زرده های در حال شکل گیری در داخل سیستم مجاری تناسلی به داخل شکم نفوذ می کنند)
ضایعات فوق هم غیر اختصاصی هستند.برای تشخیص تفریقی باید کشت ویروسی انجام شود که خیلی هزینه بر است و معمولا هم انجام نگرفته و برای تشخیص بیماری به علائم بالینی و ضایعات کالبد گشایی بسنده می شود.
پیشگیری از بیماری :۱- تعویض لباسها و کفشها هنگام ورود به پشت بام ۲-شستن دستها
۳-جلوگیری از ورود افراد به پشت بام ۴-جلوگیری از ورود پرندگان آزاد پرواز مثل گنجشک به داخل
لانه ها و سایر اقدامات مدیریتی دیگر .
۵-ویروس نیوکاسل تا مسافت ۱ کیلومتری می تواند توسط باد حمل گردد.
ضدعفونی:بهترین ضد عفونی کننده نور خورشید می باشد.اگر لانه کبوترانتان آفتاب نمی خورد می توانید هر ماهی یکبار توسط ضد عفونی هایی مانند بنزالکونیوم کلراید که بر روی ویروس آنفولانزا هم علاوه بر ویروس نیوکاسل تاثیر خوبی دارد استفاده نمایید و پس از آن برای اطمینان بیشتر می اوانید از ترکیب پرمگنات پتاسیم و فرمالین که موجب تصاعد گاز فرمالدهید می گردد استفاده کنید.که البته با رعایت بهداشت و همچنین اشعه نور خورشید نیازی به اینگونه ضد عفونی کننده های نمی باشد.
نکته مهم :ویروس نیوکاسل تحت سویه های متفاوتی دارد که بنا به شرایط محیطی هر منطقه ای با ایجاد جهش ژنتیکی بوجود آمده اند.لذا ممکن است واکسنی که برای پیشگیری تزریق می نمایم مثمر ثمر واقع نگردد.در حقیقت باید از واکسنهایی استفاده نمود که حاوی ویروس تخفیف حدت یافته یا کشته همان منطقه باشد.
واکسیناسیون: معمولا برای پیشگیری از ایجاد بیماری نیوکاسل از واکسنهای زنده تخفیف حدت یافته و یا کشته استفاده می گردد.واکسنهای زنده که در بازار معمولا به ب۱ چشمی معروف هستند سریعا تیتر می دهند اما ایمنی آنها کوتاه مدت خواهد بود ولی واکسنهای کشته دیرتر تیتر داده اما ایمنی آن بیشتر می باشد.بطور کلی واکسنهایی که در ایران تولید می شوند باید هر ۴ ماه یکمرتبه تکرار شوند زیرا ایمنی آنها حداکثر ۴ ماه می باشد.
جوجه ای که از تخم خارج می شود در سرم خونی خود دارای آنتی بادی های مادری بر علیه این بیماری می باشد.(البته در صورتی که والدین آن قبلا واکسینه شده و یا بطور طبیعی آلوده شده باشند)حتما مد نظر داشته باشید که تا ۵ الی ۶ روز بعد از خروج جوجه ها از تخم تحت هیچ شرایطی والدین گرسنه نباشند زیرا در این دوره حساس اگر به جوجه ترشحات چینه دان(که تحت تاثیر هورمون پرولاکتین ایجاد می گردد)نرسیده و گرسنه بماند مولکولهای درشت آنتی بادی مادری شکسته شده و به عنوان منبع انرژی از آنها استفاده می شود و جوجه ها را در همان سنین ابتدایی در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهند.
واکسنها را بر اساس دزی که بر روی آنها توسط کارخانه سازنده درج گردیده استفاده نمایید.
نیوکاسل فوق حاد:هم اکنون در اکثر نقاط کشور نیوکاسل فوق حادی شایع گردیده که جهت انجام واکسیناسیون و پیشگیری می توانید اعمال زیر را انجام دهید:
اقدام اورژانسی :اگر در گله شما نیوکاسل شایع شده و دامپزشک هم آنرا تایید کرده می توانید واکسن زنده نیوکاسل را با توجه به دز توصیه شده با آب مقطری که از آب شهر تهیه نشده باشد مخلوط کرده و بصورت اسپری بر روی کبوتران انجام دهید.حتما قبل از انجام این کار مطمئن باشید که کبوترانتان دچار بیماریهای تنفسی ناشی از مایکوپلاسما نباشند.پس از انجام اسپری بدلیل تیتر سریع ایمنی لازم در کبوترانی که هنوز بیمار نشده اند ایجاد می گردد اما کبوتران بیمار حتما خواهند مرد.پس می توانید کبوتران بیمار را جداکنید(ولی اگر کبوتران بیمار معدوم شوند بهتر است)پس از واکسیناسیون به این روش حتما شیشه محتوی این واکسنها را سوزانده ویا با مواد ضد عفونی ضدعفونی نمایید ویا اینکه در آفتاب قرار دهید. پس از گذشت ۶ تا ۷ روز واکسن کشته روغنی را تزریق نمایید.
اقدامات جهت پیشگیری و واکسیناسیون:جوجه ها را در سن ۵ الی ۶ روزگی با واکسن زنده بروش اسپری و یا قطره چشمی واکسینه کنید.اما ممکن است این روش هزینه بر باشد زیرا ویالهای واکسن دارای ۱۰۰۰ دز می باشند.پس می توانید از واکسن کشته روغنی رازی تاکید می کنم واکسن رازی زیرا تیتر نیوکاسل واکسن رازی از واکسنهای دیگر بهتر است و از جهت دیگر سویه ویروس این واکسن به ویروس بیماری نزدیک است.به نظر من از واکسنهای خارجی استفاده نکنید زیرا دارای سویه ای مربوط به همان کشور ها و شرایط اقلیمی مربوط به همان مناطق می باشند.
اقدامات پس از واکسیناسیون :برای ۱۲ ساعت از ویتامینهای محلول در چربی(ویتامین آ- د-ای و کا- بهمراه الکترولیت استفاده کنید و ۱۲ ساعت دیگر هم از ویتامینهای محلول در آب(گروه ویتامینهای ب و ویتامین ث)استفاده نمایید.
بیماری کله گیجی(سر کجی کبوتر)
خیلی وقت ها بیماری کله گیجه با نیوکاسل اشتباه گرفته می شود .
وقتی شما یک کفتر را در جایی کوچک میگذارید و او به جای کوچک عادت ندارد کله گیجا میگیرد که برای خودم چندین بار این دلیل اثبات شده است بعضی ها هم میگویند بیماری نیو کاسل است(که من در قسمته زیر برای اون کفترایی که در جایی کوچک بوده اند راه حل را نوشته ام)
البته بر اثر ضربه به سر نیز این اتفاق می افتد مثلا وقتی شما میخواهید یک کبوتر را از روی بام با طور صید(شکار)کنید که احتمال ضربه خوردن به سر زیاد است.احتمال دچار شدن به کله گیجا بسیار است.مخصوصا که اگر کبوتر جوجه باشد و برای بار اول به این شکل ناگهانی و سریع صید میشود(بر اثر ضربه ناگهانی)
1.شما باید هر موقع این بیماری را مشاهده کردید بلافاصله کفتر مریض خود را از سایرین جدا کنید(چون اگر کبوتران دیگر اورا بزنند مریضی آن بیشتر میشود)
۲. در ۴ روز اول بیماری فقط به آن نخود بدهید و در آخر کمی سیر(نخود ها را قبل از وارد کردن در ظرف آب به خوبی بشویید).نخود ها را در درون ظرف آبی قرار داده و وقتی ملایم شد دهن او را باز کنید و یکذره یکذره وارد دهنش کنید(مواظب باشید خفه اش نکنید یکذره یکذره)کمی سیر نیز در آخر بدهید.بعد از دادن نخودها آب نیز بدهید(بهتر است از همان آبی که نخود ها درون آن بوده اند استفاده کنید).مقدار غذا دادن شما بستگی به(شکم)کبوتر شما دارد. همیشه سعی کنید غذای آن (بعد از ۴ روز اول بیماری)به طوری باشد که نصفی از شکمش را با دانه های متنوع و بقیه با نخود و در آخر با کمی سیر پر شود .
۳.سعی کنید از دانه های مقوی استفاده کنید.
نکته:اگر زیاد گندم بدهید ممکن است به بیماری اسهال دچار شود و در نتیجه ضعیفتر شود در کنار گندم از دانه های مقوی همچون شاه دانه.ماش.ملک(گاودانه)استفاده کنید.(این دانه ها نیز به همانند نخود ملایم باشند بهتر است).(چرا سیستم غدایی متنوعی داشته باشد؟برای بدست آوردن انرژی بسیار و مقابله با بیماری)
۴.مقدار دادن سیر:در هر وعده غذایی یک دانه سیر را به چهار قسمت تقسیم کنید(اگر دانه سیر کوچک باشد نصف آن دانه را در هر وعده بدهید)دادن یک چهارم در هر وعده کفایت میکند.(چرا سیر؟ چون سیر همواره دارای خواص بسیار زیادی است.مخصوصا برای مقابله و جلوگیری با بعضی از بیماری ها.ضد میکروب است )
زمان غذا دادن:سعی کنید بیشتر در ۳ وعده صبح و ظهر و غروب بدهید.
۵.باید همیشه شکمش سیر باشد.ضمنا اگر غذا و سیر را بیش از اندازه به کبوتر خود بدهید امکان بالا آوردن کبوتر زیاد است.
۶.چگونه وارد کردن نخود و سیر:شما میتوانید ۱. دهان کبوتر را باز کنید و سرش را رو به بالا بگیرید و بعد تکها های کوچک سیر و نخود را در درون دهانش بی اندازید.۲. میتوانید از گوشه دهان کبوتر(زیر دماق)از لبه دهان غذا را وارد دهنش کنید و مطمئن شوید که غذا بر روی زبانش باشد تا بتواند قورتش دهد
۷.آن را در یک جای بزرگ بگذارید تا بتواند برای خود قدم بزند.
۸.بیشتر در جلو آفتاب کبوتر را قرار دهید.(اگر آفتاب در ظهر بسیار سوزان است.مدت زمان کمتری کبوتر را در هنگام ظهر در جلو آفتاب قرار دهید.معمولا روزی ۴ ساعت خوب است) .وقتی که کبوتر به مدت طولانی در جلو آفتاب بوده باشد نباید آنرا به جای سردی ببرید چون احتمال گرفتگی بدن به خصوص کتفها بالا میرود
۹.وقتی که دیدید که دیگر کله اش به کجی نمیزند(که برای تشخیص این کار باید با تجربه باشید) بعد از 2 هفته اش میتوانید قاطی کفترهایتان بگذارید
البته در ابتدای شروع بیماری اگر پرها و دم کبوتر و نیز پرهای دور گردن کبوتر را بکشید چون جریان خون در این مواضع بیشتر می شود به زودتر خوب شدن کبوتر کمک می کند .
همچنین برخی باتیغ یک شکاف کم عمق روی سر پرنده ایجاد می کنند ( حجامت سر ) و یا یک شیء داغ بر روی سر پر نده می گذارند . این موارد به بهبود کبوتر کمک می کند ولی پرنده را کچل می کند .
بعد از چند روز خوب میشود؟
بستگی به مدت زمان دارد اگر شما زود اقدام کنید بهتر است و معمولا بعد از ۱ یا ۲ ماه خوب میشود(برای احتیاط بیشتر بعد از ۱ ماه که مرتبا به او رسیدگی کردید او را در یک جای بزرگ بگذارید چون دیده شده که بعضی از دوستان فکر کردند که دیگر خوب شده و قاطی کفترهای دیگرشان و یا جایی کوچک گذاشته اند و متاسفانه دوباره کفتر این بیماری را گرفته)شما بعد از ۲الی ۳ ماه با خاطری جمع آن را در داخل تور خود بگذارید(البته باز هم بستگی به رسیدگی شما به کفترتان دارد)
توجه:اگر کله گیجا کفتر کم باشد بعد از یک ماه و نیم و اگر شدتش متوسط باشد بعد از ۳ ماه خوب میشود(اگر تمامه نکات بالا را رعایت کنید ثمره حاصل دسترنج خود را خواهید دید) و اگر هم کله گیجا کفتر خیلی بود بهترین کمک به کفتر خلاص کردن او از این زندگی رنجبارش میباشد که شما با این کار بهترین لطف را در حق او انجام داده اید
من خودم چندین بار با این بیماری مواجه و آن را درمان کرده ام(فقط نکات بالا را رعایت کنید)
اسهال:
علایم: فضله آبکی ، کثیف بودن اطراف مخرج ، کم اشتهایی و بی تفاوتی نسبت به محیط اطراف.
علل بیماری: ترس و هیجان ، جریانات متغییر هوا ، تغییرات شدید دما ، خوراک فاسد.
همچنین مصرف غذاهای مانده و کثیف توسط پرنده می باشد مانند دانه های کپک زده و مانده. آب کثیف و سبزیهای ترشیده یا مرطوب.
برای درمان اسهال ما در اینجا از سه آنتی بیوتیک طبیعی(ماست و سیر) و شیمیایی(اکسی وت) استفاده می کنیم که هم کبوتر ضعیف نشود وهم درمانش با سرعت بیشتری انجام شود
1- قرص اکس وت روزی دو عدد صبح وشب بعد از وعده صبح کمی دان سبک فراموش نشود
2- در آب کبوتران کمی ماست شیرین یک قاشق سرخالی پودر ors،پودر ویتامین به مقدار یک گرم در لیتر بریزید بعد از دادن دان کبوتر درغروب آب را جلوی کبوتران بیمار قرار دهید.
3-سیر تازه را حبه کن به اندازه قرص روزی دو بار در دهانشان بینداز
4- گندم را از زنجیره غذایی حذف کنید مقداری برنج به دان کبوتران اضافه کنید
5- داخل گنجه را ضد عفونی کنید ( کاملا شست وشوی وگند زدایی کنید بهداشت روزانه فراموش نشود )
6- از دادن دان بر روی زمین خودداری کنید ، قبل از خوردن دان گل شور در اختیار کبوتر قرار دهید
7- از آوردن کبوتران بیمار به بیرون گنجه خودداری کنید از هوا کردن آبتنی دادن خودداری کنید
8- آب راهم از جلوشون بر ندارید تا عفونت از طریق آب از بدنشون دفع بشود (فقط دو ساعت قبل ازدادن وعده دان در غروب آب را بردارید)
9- در صورت بروز عوامل بیماری در کبوتر برای جلوگیری از همه گیرشدنش حتما از گله خارج شود.
10- سعی کنید گنجه روبه آفتاب باشد
اگر بعد از دو روز جواب گرفتید تا پنج روز ادامه بدهید ولاغیر خبرم کنید این دارو بیشتر از یک هفته نباید مصرف شود اثر مستقیم بر روی نطفه کبوتر دارد
انجام شود. تغذیه پرنده نیز باید مقوی باشد.
گرفتگی مجرای تخم گذاری پرنده:
علایم: کبوتر ماده با پرهای پف کرده بی تحرک می ماند و معمولا پس از چند ساعت تلف خواهد شد.
علل : احتمالا پرنده قادر به دفع تخم آماده از مخرج نمی باشد. ماده های جوان اغلب دچار این ناراحتی می شوند. در بعضی مواقع نیز پوسته تخم تشکسل نشده و موجب این عارضه می شود.
مداوای بیماری: مالیدن یک قطره خوراکی مایع در داخل و اطراف مخرج و گرم نگهداشتن پرنده. ماساژ نرم و با احتیاط اطراف مخرج.
توجه: هیچگاه نباید پوسته تخم را به طرف داخل بدن پرنده فشار داد.
غده یا ورم جلدی(طعمه) :
ورم زیر جلدی در کبوتر به علت مسدود شدن یکی از روزنه های ترشحات طبیعی بدن اتفاق می افتد. این روزنه ها که کارشان بیرون دادن بعضی از ترشحات طبیعی و داخلی بدن پرنده است گاهی بسته شده و ترشحات راهی به بیرون نخواهند یافت در نتیجه در زیر پوست پرنده جمع شده و بتدریج تراکم این ماده زیاد شده و تشکیل توموری را در بدن کبوتر میدهد.
درمان: همین که تومور کاملا رشد کرده و بزرگ شد و پوست روی آن کشیده و نازک گردید موقع آن رسیده که آنرا از زیر پوست درآورند. پوست نازک شده را با یک تیغ تیز و استریل شده بشکافید و ماده پنیری شکل داخل آن را بیرون بیاورید . سپس به سر یک چوب خلال دندان پنبه استریلی بپیچید و زخم ایجاد شده را با آب استریل با دقت بشویید. بعد از آن پرنده را در قفس و مکانی راحت و بی سر و صدا قرار دهید و اطراف قفس را با پارچه ای بپوشانید تا از جست و خیز و فعالیتهای اضافی پرنده جلوگیری شود
عفونت روده:
علایم : پاشیده شدن فضله به بیرون در حالیکه به رنگ سبز می باشد .
مداوای بیماری: گرما ی محیط نگهداری پرنده بیمار بین 30 تا 32 درجه باشد. تاباندن نور مادون قرمز ، استفاده از چای معمولی ، ذغال پرنده . در صورت وجود زخم های ویروسی ، استفاده از انتی بیوتیک ها یا سولفونامید مؤثر است.
یبوست:
علایم : در این بیماری پرنده با پرهای پف کرده به گونه ای بی تفاوت در قفس می نشیند و سعی در دفع فضله می کند بدون آن که نتیجه ای بگیرد. پرنده رفتاری شبیه به بیماری گرفتگی مجرای تخم گذاری از خود نشان می دهد. از دیگر علائم میتوان به کمی اشتها ، سستی و بیحالی و دفع فضولات با زحمت زیاد همراه با تکان دادن خود و وجود رنگ سیاه در فضولات پرنده و خشک بودن آن اشاره کرد.
علل بیماری: مصرف خوراک مانده و تغذیه از اشیاء غیر مجاز
مداوای بیماری : مالیدن روغن خوراکی مایع به مخرج پرنده . چکاندن یک قطره روغن کرچک یا روغن پارافین مایع در منقار پرنده .
بیماری تورم عفونی پیش معده ( infections proventriculitis )
این بیماری در اثر باکتری درشتی به نام مگا باکتر که به خانواده لاکتو باسیلاسه تعلق دارد بوجود می آید و در کبوتر - فینچ - مرغ عشق و برخی طوطی های کوچک دیده شده است . بیشتر مواقع این باکتری در طول دوران تولید مثل و پرورش جوجه ها مسئله ساز می شود ولی تقریبا همیشه با یک عامل مستعد کننده مثل تراکم زیاد یا سوء تغذیه همراه است . تنها نشانه بیماری از دست دادن تدریجی و بسیار آهسته وزن بدن است بطوری که طی مدت دوازده تا هجده ماه پرنده را از پا در می آورد عامل بیماری از طریق فضولات در محیط پخش می شود و از راه خوراکی سایرپرنده ها را مبتلا می کند . در کالبد گشایی زخم یا تورم پیش معده در ناحیه اتصال آن با سنگدان قابل مشاهده است که می تواند همراه یا بدون خونریزی باشد.
پرها و اختلالات آن:
پرریزی : پرریزی عملی فیزیولوژیک و طبیعی است که در طی آن کبوتر سالی یکبار در پایان تابستان ویا بهار اقدام به تعویض پرهای خود(بطور ژنتیکی) می نماید.در کبوترهای مسابقه ای پرریزی در حدود دو هفته و نیم طول می کشد.پرهای شکسته فقط در هنگام پرریزی تغییر می یابند.
عوامل موثر بر پرریزی: تا کنون عوامل کنترل کننده پرریزی و روش کار آنها کاملا مشخص نشده است.فقط این امر مشخص است که پرریزی و در آمدن پر ها توسط هورمونهای تیروئیدی کنترل می شوند. عوامل خارجی موثر بر پرریزی عبارتند از: کمبود مواد غذایی-کمبود آب-افزایش شدید و طولانی دمای محیط-زخمها و همچنین بیماریها.میزان تابش نور طبیعی یا مصنوعی و مدت تابش آن تاثیر مستقیم بر پرریزی دارد. مشکلات و اختلالات پرها : ۱ - در هنگام رشد پرها کوچک و سخت بوده و رگهای خونی فراوان دارند در نتیجه به آسانی می شکنند.علت این حالت کمبود مواد غذایی است. ۲-گاهی اوفات در پرها شکافهایی دیده می شودکه باعث می گردد پر به آسانی بشکند.این عارضه در اثر آلودگی پرها به شپش-جرب و یا کنه اتفاق می افتد و باید درمان گردد. ۳- کبوترهای سالم یک ماده چرب ترشح می کنندکه از خیس شدن پرها جلوگیری کرده و آنها را جهت پرواز نرم می کند.بیماری و عدم رعایت بهداشت ترشح این ماده را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه پرها آسیب می بینند و پرواز پرنده را مشکل می سازند. ۴- سو تغذیه باعث غیر طبیعی شدن پرها و یا تغییر غیرطبیعی رنگ آنها می گردد.
لیستریوز( listeriosis )
این بیماری دراثر باکتریی بنام لیستریامونوسیتوژنز بوجود آمده و در بسیاری از انواع پرندگان و پستانداران ایجاد عوارض می کند . ولی در بین پرندگان , کبوتر نسبت به این بیماری حساس تر است . انسان نیز نسبت به این باکتری حساس بوده و گاهی دچار مننژیت می شود . معمولا باکتری از راه دهان وارد بدن شده و بیماریزا می گردد . خوشبختانه نسبت به انواع ضدعفونی کننده های رایج حساس می باشد و به سرعت از بین می رود . این بیماری در شکل حاد موجب تلف شدن پرنده ظرف مدت یک تا دو روز می شود . در مواقعی که دوره بیماری طولانی تر می شود , عوارض عصبی مانند لرزش و پیچش گردن و فلجی نیز بروز می کند .
بیماری اریزیپلاس ( erysiplas )
این بیماری در اثر باکتریی به نام اریزیپاوتریکس ایجاد می شود .خوک و بوقلمون حساس ترین حیوانات نسبت به این باکتری می باشند ولی در کبوتر نیز این بیماری مشاهده می شود . در انسان نیز گاهی این باکتری در اثر ورود از راه زخم های پوستی موجب واکنشهای موضعی می شود . جوندگانی مثل موش یا حشرات گزنده نیز می توانند عامل بیماری را منتقل کنند . معمولا باکتری به طور آزاد در خاک مرطوب و یا آب های راکد کم عمق وجود داشته ئ تکثیر پیدا می کند . در مجموع این بیماری برای کبوتر خطر جدی ندارد و راه انتقال آن از طریق دهان است . معمولا علائم بیماری شامل بی اشتهایی - کز کردن - ضعف و اسهال سبز متمایل به زرد می باشد که خیلی سریع منتهی به مرگ می شود .
بیماری های مایکوپلاسمایی ( mycoplasmosis )
عامل آن مایکوپلاسما می باشد که از نظر طبقه بندی پست تر از باکتری ها قرار می گیرد و فاقد دیواره سلولی بوده ولی در روی برخی از محیط های کشت آزمایشگاهی رشد می کند . در مقابل ضدعفونی کننده ها ی مختلف و خشکی محیط بسیار حساس بوده و ظرف چند ساعت در محیط خارج از بدن موجود زنده از بین می رود . بدین خاطر برای انتقال این بیماری نیاز به تماس نزدیک بین پرنده آلوده با پرنده حساس می باشد . این میکروب از طریق تخم نیز منتقل شده و در بین آنها ایجاد مرگ و میر می کند . معمولا برای بیماریزا شدن نیاز به عوامل مستعد کننده ای مثل سایر ویروس ها و باکتری ها دارد . علائم بیماری شامل مشکلات تنفسی - خرخر کردن - آبریزش از چشم و بینی تورم مزمن ملتحمه چشم و سینوس تحت چشمی و مفاصل می باشد .در جوجه ها نیز موجب افزایش مرگ و میر می گردد .
سارا