کبوترهای بوسنی و هرزگوین از جمله کبوتران جثه کوچک هستند و هر شهری نژاد شهر خود را پروش میدهد تنوع رنگ در این نژاد به کبوتران ایرانی اصلا نمیرسد.این کبوتران دارای نوکی کوتاه و چشمانی تقریبا درشت(نسبت به جثه شان)دارند.در 95 درصد این نوع دارای چشمانی سفید رنگ(مردمک چشم مشکی و نسبتا درشت).بعضی از شهرها این نوع دارای کاکل و بعضی دیگر بدون کاکل هستند.اصالت این نژاد به کبوتران اروپایی اصلا نمیرسد.فقط یکی از شهر ها که به نام شهر ساراجو_Sarajevo است(شهر ساراجو نژاد کبوترش از نژاد رولر شرقی است)دارای نژاد خوبی میباشد و همینطور ساعت پرش خوبی را نیز دارد.چون نژاد کبوترهای بوسنی و هرزگوین از نژاد کبوتران رولر roller است.کتفهایی این نوع به طوری است که شاه پرها به زیر کمر می افتند(کتفهایشان کمی افتاده است _ بر خلاف بیشتر کبوتران که شاهپرهایشان بر روی کمر یا دم است)و دم این نژاد کمی رو به بالا است.میتوان گفت که یک رگ رولرها(شهر ساراجو)به پاکستان بر میگردد.رولرها همیشه در دسته حرکت میکنند درست مثله کبوترهای خراسانی
اگر توجه کرده باشید پس با این حساب ایران دارای 2 نوع پرواز دادن کبوتر است که یک نوع به صورت بالاگیر است که در شهرهای تهران و قم و... این نوع پرواز انجام میشود(که خارجی ها به این نوع high flyer میگویند) و دیگر نوع پرش به صورت چرخشی(_roller رولر_غلتک).دسته ای است که در شهرهایی مثل خراسان و شیراز و .. انجام میشود
رولر یعنی غلتک.به نظر شما چرا خارجی ها اسم این نوع را برای این نژاد در نظر گرفته اند چون این نژاد کبوتری است که به هنگام پرواز به دور خانه خود چرخ میزند و این باعث شد که خارجی برای بار اولی که چرخش این نوع را دیدند اسمش را رولر(غلتکی)بگذارند.
نکته:کبوتران اروپایی در پرواز به شکلی مستقیم حرکت میکنند و برای دور زدن دور لانه خود باید بسیار از خانه خود فاصله گرفته و در آخر با یک چرخش بزرگ میتوانند اینکار را انجام دهند ولی کبوتران رولر(غلتکی) به راحتی میتوانند در همان چند متری خانه خود درو بزنند
