به نظر اینجانب بهترین راه وایمن ترین راه این است که خود باچشمانتان پرش کبوتر را روی آسمان ببینید وتصمیم بگیرید که پرش این کبوتر را می پسندید یا خیر، این کبوتر به درد کار شما می خورد یا خیر؟ که آن مستلزم تجربه میباشد
به نظرمن کبوتر باید طبق شیوه ها و تکنیک هایی که به او آموخته شده به پرواز در آید از اینجاست که می توان فهمید کبوتر قابل تربیت و با هوش وبا استعداد است یا نه بی شک این هوش واستعدادش برروی جوجه هایش تاثیر بسزایی دارد شما باید کبوترانتان را کا ملا آنالیز کنید برای مثال من کبوترانم را طوری آموزش داده ام که در هنگام غروب خود را به لانه رسانده وهیچ وقت هیچ کدام از حیواناتم شب را بالا نمانده اند واگر در هنگام غروب بخواهم آنها را به پرواز درآورم کاملا نا موفق خواهم بود چون من برای پرش کبوتران خود ، ساعتی معین را از جوجگی به آنها آموزش می دهم پس به این نتیجه می رسیم که کبوتر باید با هوش وبا استعداد بوده و آموخته های خود را به سرعت فراموش نکند مثال دیگری که به ذهنم می رسد این است که یکی از کبوترانم بعد از سه سال که جا آمد ( برگشت ) درست بر روی نی در همان جای قبلی اش مشغول استراحت شد
یکی دیگراز مسائلی که شما باید به آن توجه داشته باشید به نحوه کت زدن کبوتر است کبوترباید آهسته وپیوسته وبه نرمی، کت بزند درهنگام نشستن و برخواستن اگر در پشت سرتان بود متوجه آن نشوید، توجه داشته باشید هر کدام به تنهایی فایده ندارد پس باید مانند عقاب در آسمان به پرواز در آید. شما باید به نحوه پرش کبوتران خود کاملا توجه کنید تا آنجا که روی هوا بتوانید با دیدن پرش وکت زدن وبازی زدن وشکل وشمائل پریدن ، آنها را ازیکدیگر تشخیص دهید در مورد نگه داشتن دمش باید عرض کنم که در پرش کبوتر بهتر است دمش را ساده نگه دارد ، در مورد بازی زدن کبوتر باید عرض کنم که پر بازی نبا شد بهتره (هم به وسیله پرنده های شکاری سختر شکار می شود وهم اینکه بند، نمی شود) به خصوص که در تهران سازمان محیط زیست برای کنترل زاد و ولد بی رویه کبوتران چاهی و دیگر پرندگان موجود در تهران و هم چنین برای جلو گیری از گرو بستن ومسابقات کبوتر پرانی که امروزه در تهران بسیار پررنگ وپر رونق شده، دست به پرورش تعداد زیادی از گونه های مختلف این پرندگان شکاری زده اند واگر دوستان تهرانی دقت کرده باشند به صورت گله های 40 یا 50 تایی به همراه جوجه هاشون برای شکار به روی شهر هجوم می آورند یک همچین گله ای کافی تا در تیر ماه زحمات چندین ساله شما را از بین ببرد
نکته بسیار مهم دیگر این است که به ازای هر صد متر،که از سطح زمین بالاتر برویم میانگین ، اختلاف دما، حدود 5 درجه خنک تر از سطح زمین می باشد پس در تیر ماه که دمای سطح زمین حدود40 درجه بالای صفر می باشد اگر کبوتر خود را به فاصله 800 متری از سطح زمین برساند یعنی در دمای حدود صفر درجه به پرواز در خواهد آمد پس به این نتیجه می رسیم که از نژاد هایی استفاده کنیم که خود را به سرعت به بالاترین نقطه در آسمان برسانند که این کار مستلزم این است که کبوترابتدا از این نژاد باشد وبا توجه به تکنیک هایی که توسط کبوتردار به آن آموخته شده عمل کند و این خود قدرت بدنی بالائی را می طلبد ، که شما یکسال فرصت برای ساختن آن دارید . تکنیک کبوتر دار ، ذات پرش ، بدن کبوتر هر کدام مکمل یکدیگر بوده واگر در هر کدام ضعیف عمل شود جواب لازم را نخواهید گرفت ( شاید در میان کبوتران شما کبوترانی بسیار عالی باشند که شما با کمکاری در یکی از این موارد نتوانسته اید آن را راه بیندازید وبه کت بیاورید) شما باید به تمام کبوترانتان به یک چشم نگاه کنید و تمام مسائل را برای تک تک آنها رعایت کنید هرگز کبوتری که در میان کبوترانتان ضعیف تر پرواز می کند را به سرعت کنار نگذارید به فکر رفع مشکل باشید تا جواب بگیرید در این صورت است که شما حرفه ای عمل می کنید و بی شک موفق خواهید شد
